"Seedorf keek enorm tegen Rijkaard op, dus toen dacht hij: wacht even"

Pim van Dord was fysiotherapeut bij Ajax toen die club twintig jaar geleden de Champions League won. Waar hij het vaak druk had om spelers klaar te stomen voor een wedstrijd, was dat voor de finale van het belangrijke Europese toernooi niet zo. Al moest hij Frank Rijkaard nog oplappen. Niet onbelangrijk, gezien zijn latere rol tijdens de eindstrijd.

"Als fysiotherapeut let je er natuurlijk op of iemand opspelende klachten krijgt; of iemand niet helemaal fris loopt. Dan kun je dat doorgeven aan de trainer of zelf contact zoeken", zegt Van Dord in De Volkskrant. Maar voor de Champions League-finale waren er geen twijfelgevallen. "Hier leefden we al een paar jaar naartoe. Zo'n wedstrijd, daar wil iedereen bij zijn. Dan zetten ze zich mentaal over pijntjes heen."

"Van de 50 potjes in een seizoen heeft een voetballer 45 keer wel te maken met een spiertje, een ditje of datje", vervolgt Van Dord zijn verhaal. Nu was dat niet het geval, al was het enkele weken voor de finale even schrikken toen Frank Rijkaard last kreeg van de binnenband van zijn rechterknie. "We zijn druk geweest om Frank fit te krijgen. Hij wilde koste wat het kost spelen."

Seedorf en Rijkaard
Rijkaard speelde uiteindelijk een grote rol in de finale. Niet alleen op het veld, juist ook daarbuiten. Ronald de Boer stond in de spits, terwijl hij normaal gesproken rechtshalf stond. Daar stond Seedorf. Maar hij stond niet diep genoeg. De broertjes De Boer zeiden daar wat van in de rust. "Clarence was natuurlijk eigenwijs, en was het er niet mee eens."

Rijkaard stond toen op. "Hij was iemand die dat bijna nooit deed. Rijkaard zei: je moet naar Frank en Ronald luisteren, ze hebben gelijk. En Clarence keek enorm tegen hem op, dus toen dacht hij ook wel even: wacht even."