Publiekslieveling Verhoek overwint Duitse fluitconcerten: 'Om 100 meter een foto'

"1500 uitfans op een woensdagavond"
Het zijn statistieken waar Verhoek met gepaste trots naar kijkt. "In één van de sterkste tweede competities van Europa. Niet slecht voor een 32-jarige spits hè?", lacht hij in gesprek met deze website. De sleet zit er nog niet op, ook al speelt hij in een fysiek veeleisende competitie. "De wedstrijden kosten onwijs veel kracht, je voelt het altijd wel twee dagen. Natuurlijk word je een dagje ouder, maar als je dat elke week hebt, wen je daaraan. Ik vind het wel relaxed: hoe meer wedstrijden, hoe beter. Ik voel me zo fit als een jongen van 25 of 26, ik heb gelukkig – even afkloppen – nooit lange blessures gehad en ik heb er ook nog plezier in."

Hansa promoveerde vorig seizoen van de Derde naar de Tweede Bundesliga, gesteund door een groot supporterslegioen. "Het is een gigantische club met onwijs veel fans. Niet te vergelijken met Nederland, moet ik heel eerlijk zeggen", vertelt Verhoek. "Als we een uitwedstrijd op achthonderd kilometer hebben, komen er gewoon twee-, drieduizend mensen mee. We hebben voor de beker op een woensdagavond in Regensburg gespeeld (en gewonnen na penalty's, Hansa speelt in de volgende ronde tegen RB Leipzig, red.), dat is ook achthonderd kilometer. En als er dan vijftienhonderd mensen meegaan, dat is wel bizar natuurlijk. Thuis zitten er 22 duizend man en het is af en toe het gevoel dat je voor veertig-, vijftigduizend speelt, zo hard gaat het tekeer."

Alle meine zukünftigen Kinder werden John Verhoek heißen 💙🤍❤

— Tickethannes (@tickethannes) November 6, 2021

"Elke honderd meter een fotootje"
De Hansa Rostock-fans hebben Jari Litmanen nog in het voormalige Oost-Duitsland zien spelen, maar Verhoek wordt inmiddels ook op handen gedragen: hij kan sinds het vorige promotieseizoen niet meer anoniem over straat. "Ik woon in de binnenstad, op vijf minuten van het stadion. In het begin kon ik nog wel makkelijk over straat, nu moet ik elke honderd meter een fotootje maken. Maar dat is ook niet erg."

Verhoek werd namelijk niet meteen met open armen ontvangen door de achterban. Hij speelde tussen 2013 en 2016 nog voor het Hamburgse St. Pauli, de grote rivaal. "Dat is vijf keer Feyenoord-Ajax voor mijn gevoel", weet de ervaringsdeskundige. "De eerste maanden zijn best moeilijk geweest, er waren thuiswedstrijden bij dat ik uitgefloten werd door de fans. Maar ik heb me daar overheen gezet en ik heb met de ultra's gepraat, vijf van die gasten die daar belangrijk zijn. Ik heb gezegd: ik heb hier getekend om te promoveren, daar ga ik voor. En zolang ik een contract bij jullie heb, zul je toch moeten accepteren dat ik voor jullie speel. Sindsdien is de weg alleen maar omhooggegaan en ben ik langzaam publiekslieveling geworden, zo snel kan het gaan."

"Mijn oudste praat beter Duits dan ik"
Verhoek is inmiddels bezig aan zijn tiende seizoen in Duitsland. In de tussentijd is zijn gezin uitgebreid met drie kinderen, die hem voor altijd zullen herinneren aan zijn Duitse jaren. "Eentje is in Frankfurt geboren, eentje in Heidenheim en eentje hier in Rostock, hartstikke leuk. We spreken thuis gewoon Nederlands, maar mijn oudste is acht en praat beter Duits dan ik. Ik praat goed Duits, maar hij spreekt de klanken als een echte Duitser uit, vind ik wel echt mooi."

Na zijn eerste seizoen bij FSV Frankfurt sprong de vonk direct over: Verhoek bleek gemaakt voor het Duitse voetbal. "De eerste twee maanden vond ik er geen reet aan, dat je alleen maar moest lopen. Maar de Tweede Bundesliga was toen al heel aantrekkelijk, met Hertha BSC en 1. FC Köln. Ik had een heel goed seizoen gedraaid en ik ging toen naar St. Pauli, ook een fantastische club. En sindsdien nooit meer weggeweest uit Duitsland, omdat het voetbal bij mij past en het leven hier supergoed is. Je kunt overal goed eten, je kunt je verstaanbaar maken, de zorg is goed geregeld en het is niet zo gek ver van Nederland."

"Er komt een moment dat ik weer naar Den Haag ga"
Maar hoe goed hij het ook naar zijn zin heeft in Rostock, het leven van een profvoetballer laat zich moeilijk plannen. Zijn geboortegrond zal bovendien altijd blijven trekken. "Mijn vrouw komt uit Den Haag, ik kom uit Den Haag en de kinderen willen natuurlijk vaker hun opa's en oma's zien. Er komt ooit wel een moment dat ik weer terugkeer. Ik heb mijn appartement in Den Haag gehouden, daar kan ik altijd terecht, met het oog op de toekomst. Of een terugkeer bij ADO Den Haag ook nog een optie is? Ja, waarom niet?"

Verhoek doorliep namelijk de jeugdopleiding van ADO en speelde na omzwervingen bij FC Dordrecht, FC Den Bosch en Stade Rennes een half seizoen met broer Wesley in het eerste. Hij kijkt echter met een wrang gevoel terug op zijn enige Eredivisie-seizoen tot dusver. "In de stad waar je vandaan komt wordt altijd meer naar je gekeken en meer van je verwacht." De uiteindelijke oogst van vijf goals viel dan ook tegen. "Wes ging in de winterstop weg (naar FC Twente, red.), waardoor ik geen ballen meer kreeg. Maar ik wilde ook te veel, daar heb ik soms nog wel eens spijt van, dat ik daar nooit de John kon zijn die ik nu ben. Toen was ik nog te jong en te onervaren."

Waar zijn toekomst ook ligt, Verhoek houdt stiekem ook rekening met de gekste scenario's. Hij was al eens dichtbij een transfer naar 1. FC Köln en heeft zijn Bundesliga-dromen nog niet definitief laten varen, laat hij desgevraagd weten. "Ik heb altijd tegen mijn vrouw gezegd: dat is altijd mijn droom geweest, om ook in de Bundesliga te spelen. Ik heb nu negen goals in vijftien wedstrijden en je weet hoe het voetbal is: er gebeuren soms gekke dingen... Mocht er een club in nood zijn die zonder spits zit, dan sta ik daar natuurlijk voor open, ja. Daar ben ik heel eerlijk in. Waarom niet? Wie weet..."

(Hein Nooijens/VoetbalPrimeur)