Fledderus over 'pittige onderhandelingen' met PSV: 'Had fout af kunnen lopen'

Het komt vaker voor dat voetballers hun voetbalschoenen meteen na hun carrière inruilen voor een maatpak. Dat was voor Fledderus (39) niet anders. Hij beëindigde zijn loopbaan bij Heracles Almelo en ging daar verder als assistent van Nico-Jan Hoogma, waarna hij kort daarna werd aangesteld als technisch manager. Fledderus is nu technisch directeur van FC Groningen.

"Net als dat een speler niet zomaar een goede trainer is, is een goede speler of trainer ook niet zomaar een goede technisch directeur", vertelt Fledderus, die in de loop der jaren in zijn nieuwe rol groeide. "De interesse in het vak was er bij mij al wel vroeg. Ik was altijd heel geïnteresseerd in strategiebeleid en zag mezelf niet zo snel trainer worden. Nee, deze rol zat me niet meteen als een jas, maar ik voelde wel aan alles dat het bij me paste. Ik moest veel leren, maar ik denk niet dat dit van invloed is geweest bij de onderhandelingen. Ik heb ook niet het idee dat ik bij eerdere deals minder serieus genomen werd dan later omdat ik nog niet zoveel ervaring had."

Een onervaren technisch directeur is wellicht kwetsbaar voor bijvoorbeeld onbetrouwbare zaakwaarnemers of gehaaide collega-directeuren, maar Fledderus heeft daar nooit problemen mee gehad. "Ik kan me goed verplaatsen in zaakwaarnemers en directeuren, al ben je met de ene natuurlijk beter dan met de ander. Ik vind dat er niet altijd een goed beeld wordt geschetst van hoe de zaakwaarnemers in de wedstrijd zitten. Je hebt er altijd een paar tussen zitten die het randje opzoeken, eroverheen gaan of onbetrouwbaar zijn, maar er zijn er ook heel veel die goed werk leveren en het belang van de speler op een goede manier dienen."

'Waar baseren ze dat op?'
Fledderus zit relatief kort in het vak, maar heeft al wel snel zijn stempel weten te drukken. Hij worstelde met voormalig Sparta-directeur Henk van Stee over Laros Duarte, kaapte Alessio Da Cruz op het laatste moment voor de neus van PEC Zwolle weg, gaf in de gesprekken met De Graafschap over assistent-trainer Adrie Poldervaart weinig toe, tot ergernis van Poldervaart, en sprak duidelijke taal over de situatie rond Remco Balk.

Fledderus nuanceert echter het beeld van taaie onderhandelaar met haar op de tanden. "Dat is beeldvorming. Want waar is dat op gebaseerd? Hebben de mensen die dat roepen bij de onderhandelingen gezeten of hebben ze alleen een stukje in de krant gelezen? Als ze hier elke dag op kantoor zouden rondlopen, zouden ze misschien een ander beeld hebben. Het complete beeld is het in ieder geval niet. Met de mensen om me heen denk ik na over wat het beste is voor de club. Vanaf de buitenkant is het vaak moeilijk inschatten omdat ze de achtergronden niet altijd kennen en we die als club helaas niet altijd prijs kunnen geven."

"Ik ben iemand die wel eens de grens opzoekt. Dat is misschien niet altijd slim, dus ook daar denk ik over na. Omdat je steeds meer grotere deals doet, word je daar ook slimmer en handiger in. Ik voel dat spel aardig aan, dus daar ligt wel een groot deel van mijn talent."

Het functioneren van een technisch directeur wordt in de media regelmatig onder de loep gelegd. Fledderus vindt dat daar genuanceerder naar gekeken moet worden en het niet altijd zwart-wit is. "Niet alle aankopen zijn positief, maar over de zes spelers die vanuit de opleiding doorstromen wordt dan niets gezegd. Bij PSV stromen ieder jaar grote talenten door die uiteindelijk voor veel geld worden doorverkocht. Ook dat is onderdeel van het beleid van de 'td'. Dan krijgt de technisch directeur vaak kritiek, maar ook de opleiding valt onder zijn verantwoordelijkheid. Veel van wat je doet, is afgemeten aan het succes op het veld. We leven natuurlijk een beetje in een afrekenmaatschappij. Het is een wereld van verschil hoe Frank Arnesen er vandaag de dag op staat ten opzichte van vorig jaar. Dat ligt voornamelijk aan het feit dat Feyenoord beter presteert."

Fledderus vraagt zich af in hoeverre de buitenwacht een realistisch beeld kan schetsen van het functioneren van een technisch directeur. "Men weet niet altijd welke financiële mogelijkheden er zijn, in welke vijver de club vist en welke stappen er in de jeugdopleiding zijn gezet. Het is dus logisch dat ze daar niet altijd een goed beeld van kunnen vormen, omdat de focus daar niet altijd op ligt. We hebben bij FC Groningen een aantal documentaires gemaakt waarin we het een en ander laten zien over wat er binnen de club gebeurt. We proberen daar wat meer inzicht in te geven. We liggen onder een vergrootglas. Aan de ene kant is dat soms lastig, aan de andere kant verdienen we er een goede boterham aan. En dat moeten we waarderen, maar daarom is het goed dat we een zo compleet mogelijk verhaal vertellen."

'Stel je voor dat je je hand overspeelt'
Fledderus heeft voor Groningen al de nodige deals gedaan. Afgelopen zomer verkocht hij Azor Matusiwa voor vier miljoen aan Stade Reims en Gabriel Gudmundsson voor zes miljoen euro aan Lille OSC, maar de transfer van Ritsu Doan naar PSV in 2019 (voor ongeveer 7,5 miljoen euro) is zijn grootste. Fledderus kan zich de 'pittige onderhandelingen' nog goed voor de geest halen. "We hebben daarbij een flink risico genomen. We hebben lang onze poot stijf gehouden, dusdanig dat PSV een tijdje afstand genomen heeft."

"Doan zat in een constructie met geleend geld, dus hij moest ook wel een keer verkocht worden. Gelukkig is het goed gekomen. We hebben meer gekregen dan we anders zouden krijgen, maar het had ook zomaar fout af kunnen lopen. Ballen tonen? Aan de ene kant wel. Dat kun je zeggen omdat het goed afloopt, maar stel je voor dat je je hand overspeelt. Dat lijntje is heel dun. Winnen of verliezen ligt dicht bij elkaar en dat is met onderhandelen niet anders. Misschien had Ajax zich twee weken later wel gemeld, dan had je het weer goed gedaan. We hadden een begrotingstekort en een negatief eigen vermogen. Doan verkopen hoefde niet per se, maar de inkomsten waren wel erg welkom."

"De belangrijkste les voor mij is dat je niet altijd kunt en moet willen winnen. In het begin zag ik de onderhandelingen vaak als een wedstrijd die ik koste wat kost over de streep wilde trekken, maar zo werkt het vaak niet. Soms is het beter om je verlies te pakken zodat je weer op de lange termijn je winst kunt behalen. Daar ben ik volwassener en slimmer in geworden."

"Bewijsdrang? Ja, had ik zeker wel. Bij de onderhandelingen over Doan kwam een bepaalde bewijsdrang kijken omdat ik er het maximale uit wilde halen. Ik ging er vol voor, maar nam ook een zeker risico. Ze zeggen dat degene die aan het langste eind trekt, gelijk krijgt. Daar ben ik nu wat genuanceerder in. Je zult niet altijd de volle buit pakken, maar in the long run kan het beter zijn. Gelijk hebben is één, maar gelijk krijgen is twee. Je moet het niet altijd willen halen. Dat is voor mij de grootste les."

Woensdag komt Marcel Schäfer (VfL Wolfsburg) aan het woord.