Gezichtsverlies voor Bosz: iedereen weet inmiddels hoe PSV te bestrijden

Door Lars Visser

PSV is het kwijt, dat is bekend. Maar ook Arsenal begon niet in grootse vorm aan de achtste finales van de Champions League. Mede door blessures stokte de machine van manager Mikel Arteta de laatste maanden. Toch was het krachtsverschil tussen beide elftallen dinsdagavond gigantisch. Vorig jaar verloor PSV al met 4-0 in Londen, maar dit keer was het verschil op het veld nog veel groter.

Het voetbal van Arsenal
Tactiekpuristen kunnen hun geluk niet op bij dit Arsenal. Op papier spelen The Gunners in een 4-3-3-systeem, maar in werkelijkheid zijn er maar weinig momenten in balbezit waarin die structuur te herkennen is. Op het moment dat de ploeg van Mikel Arteta de bal heeft, verandert de structuur vrijwel continu, afhankelijk van waar de bal zich op het veld bevindt. Arteta kiest hierbij nadrukkelijk voor verschillende varianten, afhankelijk van de zone waarin de ploeg zich in balbezit bevindt.

De meest voorkomende situatie doet zich voor wanneer de bal op het middenveld is. In dat geval kun je het systeem het best definiëren als een 3-3-4-formatie. Linksback Myles Lewis-Skelly schuift naar binnen op het middenveld, middenvelder Thomas Partey zakt tussen de centrale verdedigers in, rechtsback Jurriën Timber beweegt naar voren richting de flank, rechtsbuiten Ethan Nwaneri trekt naar het centrum en loopwonder Declan Rice meldt zich veelal naast gelegenheidsspits Mikel Merino.

Hierin is duidelijk te zien dat Arteta uit de school van Pep Guardiola komt, aangezien ook de manager van Manchester City de voorkeur geeft aan slechts één speler op de flank. Dit wordt beschouwd als ‘loze’ ruimte, omdat er vanuit die positie maar weinig kansen ontstaan.

Afbeelding 1: De velbezetting van Arsenal in beeld, waarbij Nwaneri normaal gesproken wat verder naar voren rondzwerft tussen de linies. (Bron: Ziggo Sport)

Wat in deze wedstrijd opvalt, is dat Arsenal moeiteloos schakelt. Wanneer Partey ruimte ziet om in te schuiven, vullen Timber of Lewis-Skelly deze positie moeiteloos in. Het is overduidelijk dat de ploeg uit Londen een groot aantal ingestudeerde patronen hanteert, waardoor er in elke fase duidelijkheid is over wat er van welke speler wordt verwacht. Wanneer er bijvoorbeeld op eigen helft wordt opgebouwd, hanteert Arsenal een subtiel andere veldbezetting, namelijk een 4-4-2-formatie. Dit principe geldt voor alle vier de verschillende fases van de aanval:

1. Aanval op eigen helft
2. Aanval op het middenveld
3. Aanval op de helft van de tegenstander
4. Aanval in de 16 meter van de tegenstander

Dit kenmerkt een ploeg die goed georganiseerd is en een duidelijk tactisch plan heeft.

Afbeelding 2: Riccardo Calafiori is ingezakt, omdat Partey ruimte ziet in het middenveld. Het is kenmerkend voor een goede tactische ploeg dat ze ook bij subtiele wijzigingen weten wat ze moeten doen. (Bron: Ziggo Sport)

PSV verdedigt weer op zijn PSV's
Voorafgaand aan de 1-0 gaat een voor deze wedstrijd typische fout van PSV vooraf. Rice is amper te verdedigen voor de Eindhovenaren. De middenvelder van Arsenal is continu in beweging en trekt vaak de diepte in. Bij de 1-0 gebeurt dit twee keer op rij. Voordat hij zelf de bal ontvangt, sprint hij alvast diep om ruimte te creëren voor de pass naar Leandro Trossard. Deze loopactie lijkt simpel, maar hieruit blijkt dat Rice goed herkent waar ruimte ligt voor een medespeler. Hij is niet zelfzuchtig en opent met zijn diepteloopactie een belangrijke passinglijn.

Toch is het vooral het gebrek aan bereidheid van Ismael Saibari om mee te lopen die hier fataal is. Hij richt zich volledig op de bal, waardoor hij de loopactie van Rice mist. Uiteindelijk ontvangt Trossard de bal, waarna Rice opnieuw belangrijk is met zijn loopactie. Hij beweegt snel weg uit de rug van Ryan Flamingo, ontvangt de bal en legt deze panklaar op het hoofd van Timber.

Afbeelding 3: Saibari heeft alleen maar focus op de bal en verliest Rice totaal uit het oog, waardoor Rice een gat trekt en Flamingo dit gat moet opvangen. Daarna realiseert Saibari zich dit, en beweegt hij naar het centrum, waardoor de pass naar Trossard gegeven kan worden. (Bron: Ziggo Sport)

Het probleem van PSV is dat de ploeg uit Eindhoven continu achter de feiten aanloopt. De spelers proberen wel hun man te volgen, maar missen zowel de kwaliteit als de bereidheid om dit goed te doen. Geen van de middenvelders van PSV blinkt uit in mandekking, en ook Olivier Boscagli is geen ijzersterke verdediger. Het meest verwijtbare is echter de laksheid binnen het team: te vaak ontbreekt de volledige inzet om tegenstanders gedisciplineerd te volgen. Dit lakse verdedigen, dat de laatste weken al vaker zichtbaar was, breekt PSV ook in deze wedstrijd weer op. Ook bij de andere tegengoals valt genoeg aan te merken.

Schouten valt in negatieve zin op. Hij speelt verdedigend zeer matig en is ook in balbezit slordig – iets wat de laatste weken al vaker te zien was.

Afbeelding 4: Ook Richard Ledezma laat zich kinderlijk eenvoudig aftroeven, hij focust alleen op de bal, waardoor hij te laat is om het sprintje van Trossard te kunnen verdedigen. Nogmaals een kenmerkend voorbeeld van het verdedigen van PSV. (Bron: Ziggo Sport)

Het antwoord van Bosz op de moeizame opbouw werkt niet
Tegenstanders hebben de laatste weken door waar de zwakte van PSV in de opbouw ligt: de backs. De oplossing voor de meeste tegenstanders is eenvoudig: het centrum dichtzetten, wachten tot de bal naar een back wordt gespeeld en vervolgens hoog druk zetten. De backs van PSV, ongeacht wie er spelen, zijn aan de bal minder sterk, en dat breekt de ploeg geregeld op in deze fase.

Ook Peter Bosz heeft deze trend opgemerkt en probeert hier in deze wedstrijd een antwoord op te vinden. Door beide backs in de opbouw ver naar voren te schuiven, hoopt hij meer ruimte te creëren. In theorie zouden deze backs gevolgd moeten worden door een speler van Arsenal, waardoor er ruimte ontstaat. Het probleem voor PSV is echter dat dit niet werkt als de bal niet bij hen kan komen. Arsenal zet met twee spitsen druk en schermt tegelijkertijd het centrum af, waardoor Flamingo en Boscagli alsnog weinig afspeelmogelijkheden hebben. Hierdoor blijkt deze tactische aanpassing uiteindelijk nauwelijks effectief.

Afbeelding 5: In beeld waarom het plan van Bosz niet werkte. Doordat de twee backs ver weg zijn, kan Walter Benítez de bal nergens kwijt, waardoor hij uiteindelijk noodgedwongen de lange bal moet spelen. (Bron: Ziggo Sport)

Toch is het niet zo dat er helemaal geen ruimte ligt voor PSV tegen dit Arsenal, en de ploeg creëert bij vlagen ook kansen. In omschakelmomenten ontstaat vaak veel ruimte, en ook in andere situaties is er af en toe ruimte om te voetballen. PSV slaagt er bij momenten in om hiervan te profiteren. Kort voor de 1-0 krijgt Saibari bijvoorbeeld een enorme kans, die wordt ingeleid door een uitstekende loopactie van Ivan Perisic. De Kroaat herkent vlak voor de kans dat er ruimte ligt om diep in te lopen en maakt daar gebruik van, waarna hij ook nog een piekfijne voorzet aflevert. Dit was één van de weinige momenten dat PSV echt gevaarlijk kon worden in deze wedstrijd

Afbeelding 6: Het sprintje van Perisic laat zijn slimmigheid zien. Tegelijkertijd was dit één van weinige echte kansen voor PSV in deze wedstrijd. (Bron: Ziggo Sport)

Het grote verschil tussen beide ploegen was dinsdagavond overduidelijk. Waar PSV momenteel niet in vorm is, heeft Arsenal vooral te kampen met blessureproblemen in de aanval, waardoor het moeilijk tot scoren komt. Helaas voor de Eindhovenaren viel in deze wedstrijd alles de goede kant op voor de club uit Londen. Een niet gegeven tweede gele kaart en de kansen die dit keer wél werden benut, speelden hierin een rol.

Het moge duidelijk zijn dat Arsenal PSV volledig heeft overklast. Een harde realitycheck voor PSV, terwijl de complimenten naar Londen mogen. Aan Bosz de taak om de komende weken niet nog meer gezichtsverlies te lijden.