Sparta maakt malaise Feyenoord nog groter

Jelmer van der Dussen
ROTTERDAM

Het zal niet vaak zijn voorgekomen dat Sparta en Feyenoord met een gelijk aantal punten aan de aftrap van de derby van Rotterdam zijn verschenen. Beide ploegen bivakkeerden voorafgaand aan het duel op Het Kasteel met een zestiende en een vijftiende plaats in de onderste regionen van de Eredivisie. Een positie die voor de mannen van Foeke Booy geen verrassing zal zijn geweest, maar bij Feyenoord als een rampzalige start van het seizoen wordt gezien.

De grote broer van de twee clubs kreeg vandaag eindelijk weer een opsteker vanuit de ziekenboeg. Karim El Ahmadi, uitgevallen in het duel met sc Heerenveen en een groot vraagteken voor de Rotterdamse clash op Spangen, bleek fit genoeg om aan de start te verschijnen. Sparta had wat blessureleed betreft een aantal minder fortuinlijke dagen achter de rug. Sander van Gessel raakte tegen FC Groningen geblesseerd aan zijn schouder en is zeker zes weken uitgeschakeld, terwijl Edwin van Bueren op de training zijn enkel brak en liefst zes maanden moet revalideren.

De twee ploegen maakten er op het Kasteel in de eerste helft een leuk schouwspel van, waarbij Feyenoord zich naarmate de wedstrijd vorderde als bovenliggende partij ontpopte. De club uit ?Zuid? begon geconcentreerd aan het duel, maar strandde in het eerste half uur veelal in de door Sparta opgetrokken muur. De thuisploeg liet Feyenoord het spel maken en deelde waar mogelijk een tikje uit, maar op een mager schotje van Joshua John na, waren de Kasteelheren aanvallend onmachtig.

Feyenoord zag daarentegen af en toe kans van een gaatje in de defensie van Sparta te profiteren. Het vizier van Roy Makaay stond echter niet op scherp. De spits kreeg diverse malen de kans om de score op Het Kasteel te openen, maar zijn inzetten verdwenen in het zijnet of in de handen van Harald Wapenaar. Toen ook Diego Biseswar en Kevin Hofland hun pogingen zagen mislukken, leek een bekend scenario voor Feyenoord in de maak. De mogelijkheden waren wel aanwezig, maar het ontbrak de Feyenoorders aan scherpte voor het doel.

Totdat Leroy Fer in de veertigste minuut de ban voor de bezoekers brak. El Ahmadi profiteerde van een onoplettendheid in de Sparta-defensie en stuurde Serginho Greene met een snel genomen vrije trap de diepte in. De opgekomen rechtsback ontliep de buitenspelval slim en zag Fer vrijstaan, die tot grote opluchting en blijdschap van de meegereisde aanhang de bal simpel binnen schoof. Maar lang duurde de euforie niet. Sparta sloeg vlak na de openingstreffer genadeloos toe, toen Arne Slot zijn directe tegenstander Georginho Wijnaldum zag uitglijden en ?weliswaar uit buitenspelpositie ? Henk Timmer van dichtbij wist te verschalken.

Een flinke tegenvaller voor Feyenoord, dat de bijna veertig minuten lange jacht op een treffer direct weer mocht hervatten. Na rust leek die missie al snel te slagen, ware het niet dat Makaay zijn tegendraadse kopbal enkele centimeters langs het doel zag vliegen.

Alsof het geloof van voor de rust opeens weer verdwenen was, zakte Feyenoord vervolgens volledig in en slopen de bekende slordigheden in het spel van de bezoekers. Het moment van Slot, die plotseling geheel vrij opdook voor Timmer, stipte dat nog maar eens aan.

Verbeek probeerde met het inbrengen van Michael Mols nog een winnende treffer te forceren en slachtofferde daarvoor doelpuntenmaker Fer, die even voor zijn wissel met een subtiel lobje Wapenaar bijna wist te verschalken. Maar geheel in het teken van dit seizoen riep Feyenoord de problemen onnodig over zichzelf af. De ploeg van Verbeek wankelde in de slotfase en zag Sparta door toedoen van twee invallers in de slotfase zelfs op voorsprong komen. De blunderende Tim de Cler liet zich makkelijk uitspelen door Edouard Duplan, die Rydell Poepon op zijn wenken bediende. De spits had geen moeite de bal van dichtbij binnen te tikken en maakte de malaise van Feyenoord nog groter.

Een woest publiek keerde zich tegen de ploeg van Verbeek en gaf met luid gejoel de afgang van Feyenoord een nog triester aanzien. De bezoekers staan door het verlies op de zestiende plaats, met drie punten achterstand op het doorgaans kleinere, maar voorlopig even grotere broertje uit Spangen.