Feyenoord pakt uit met kerst
Jelmer van der Dussen
ROTTERDAM
De ruime overwinning op de Bredanaars mag een uitstekende prestatie genoemd worden. Niet alleen het verschil in het klassement sprak in het nadeel van de thuisploeg, ook de enorme lijst aan afwezigen bood Feyenoord weinig hoop. Aan de hand van talenten Leroy Fer en Diego Biseswar gaf het zijn publiek echter een mooie kerstpresentje mee naar huis.
Trainer Gertjan Verbeek stipte het afgelopen week nog maar eens aan. De aanhoudende blessuregolf is wellicht wel de grootste oorzaak van het verval van Feyenoord. Sinds de komst van de oefenmeester in Rotterdam-Zuid ging bijna geen week voorbij of spelers haakten af met pijntjes. Verbeek kondigde dan ook aan de ziekenboeg na de winterstop gehalveerd te hebben. Een reorganisatie in de medische staf moet daarbij helpen.
Met nog ruim twee weken tot de hervatting van de competitie, is Feyenoord nog lang niet op weg om die doelstelling te behalen. Door een waslijst aan blessures - onder meer Tim de Cler, Kevin Hofland, Denny Landzaat, Jon Dahl Tomasson en Jonathan de Guzman waren er op tweede kerstdag niet bij - barst de Rotterdamse ziekenboeg nog steeds uit zijn voegen.
Ook Henk Timmer voegde zich daar afgelopen week bij. De doelman viel in de warming-up voor het duel met PSV uit, leek fit voor het treffen met NAC, maar moest vrijdag toch geblesseerd zijn plek afstaan aan stand-in Rob van Dijk.
Tel daarbij de onnodige schorsingen van Karim El Ahmadi, André Bahia en Luigi Bruins bij op en je komt tot de conclusie dat Verbeek tegen NAC een Feyenoord 'B' in het veld moest sturen. De Bredanaars roken dan ook kansen, alhoewel trainer Robert Maaskant alle euforie het liefst zo snel mogelijk wilde temperen. "Feyenoord-uit is en blijft lastig", meende de oefenmeester.
De vrees van Maaskant was vooral gebaseerd op het verleden tussen de twee clubs. NAC won nog nooit in De Kuip, maar de recente prestaties gaven de Bredanaars hoop op het doorbreken van die lans. En met de huidige rolverdeling in de Eredivisie was die gedachte niet eens zo gek. NAC deelde de vierde plaats met PSV, terwijl Feyenoord bivakkeerde op de dertiende plek.
Het spelbeeld zag er lange tijd ook niet naar uit dat NAC geheel kansloos was. Feyenoord had wel een licht overwicht, maar beschikte over onvoldoende daadkracht om echt gevaarlijk te worden. De kleine mogelijkheden waren voor de bezoekers, die al counterend bij tijd en wijlen voor het Rotterdamse doel opdoken. Echter, ook bij NAC ontbrak het aan de inspiratie om de uitbraken echt tot kansen te promoveren.
Na een half uur spelen was er dan ook nauwelijks reden tot een kerstfeestje in Rotterdam. Totdat Diego Biseswar - wellicht wel gesterkt door de kalkoen van eerste kerstdag - De Kuip met een schitterende knal in verroering bracht. De supporters waren al bijna in slaap gesukkeld toen de lichtvoetige vleugelaanvaller van ruim twintig meter vernietigend uithaalde. NAC-doelman Jelle ten Rouwelaar was kansloos: 1-0.
Het openingsdoelpunt gaf Feyenoord de vleugels die het in dit stroeve seizoen zo nodig heeft. Gesteund door de treffer van Biseswar ging het op zoek naar het tweede doelpunt. En met succes. Nadat Roy Makaay met een volley al dichtbij was en Biseswar zijn kunststukje bijna herhaalde (hij trof de lat), kopte Leroy Fer op aangeven van Giovanni van Bronckhorst in de slotminuut van de eerste helft raak: 2-0.
De comfortabele voorsprong van Feyenoord kwam het duel niet ten goede. NAC deelde af en toe nog wel een speldenprikje uit, maar geloofde nauwelijks meer in een resultaat bij Feyenoord. De thuisploeg speelde daarentegen vooral om het publiek te vermaken.
NAC'er Ten Rouwelaar hielp de Rotterdammers daar een handje mee. De doelman verkeek zich volledig op een schot van Fer, grabbelde mis en zag de bal ongelukkig in het doel vliegen: 3-0. NAC deed nog wel wat terug, maar de treffer van Matthew Amoah kwam te laat om de Rotterdamse voorsprong nog in gevaar te brengen.
De zege op NAC geeft Feyenoord een goede basis voor de tweede seizoenshelft. Want blessures of niet, na de winterstop staat de Rotterdammers een helse opmars te wachten om nog een rol te kunnen spelen in de strijd om 'Europa'.