VVV-Venlo knoeit in Maastricht en ziet RKC naderen
Frans Raaijmakers
MAASTRICHT
Met de nederlaag sneden de Venlonaren zich lelijk in de vingers. Het verlies geeft RKC Waalwijk immers hoop. De runner-up wist zijn match tegen Helmond Sport wel winnend af te sluiten (3-0) en zag het gat met de koploper slinken tot zes punten. Saillant detail; volgende week treffen beide manschappen elkaar in Venlo. Dan zal VVV-Venlo in ieder geval meer strijd moeten tonen dan het in Maastricht tentoonspreidde.
Dat geldt ook voor de Japanse vedette Keisuke Honda. De kans dat de middenvelder volgend jaar nog in stadion de Koel te bezichtigen is, lijkt nihil. De spelmaker is wekelijks uitblinker en werd ? voor de derde keer op rij ? gekozen tot beste speler van de afgelopen periode in de Jupiler League. Daarnaast pronkt hij met de interesse van grote clubs in binnen- en buitenland. Zelf wil de middenvelder graag richting de topvijf van Nederland. De vraag is echter of geïnteresseerde clubs als AZ en PSV hem kunnen betalen. Honda ligt na dit seizoen nog twee jaar vast in Venlo en heeft een prijskaartje van rond de tien miljoen euro.
Toch zal het bestuur van VVV-Venlo bij promotie de voor- en nadelen van een mogelijk vertrek van Honda is goed op een rijtje moeten zetten. Met veertien goals en negen assists is de Aziaat van onschatbare waarde voor de ploeg uit Venlo. Daarnaast voelt hij topscorer Sandro Calabro (21 goals) perfect aan. De twee zijn dan ook hoogstpersoonlijk verantwoordelijk voor de goede uitgangspositie die de ploeg van trainer Jan van Dijk momenteel geniet. Des te opvallender was het dan ook dat vrijdagavond zowel de spelmaker als de clubtopscorer zo goed als onzichtbaar bleven.
Vooral Honda werd in de eerste helft redelijk geneutraliseerd. Er gingen wel enkele verfijnde steekballetjes van zijn Aziatische voet richting de flanken. Daar haalde Ruben Schaken en El Gaaouiri vanwege de matige spelvoortzettingen amper een voldoende. Verder was het MVV dat de wedstrijd onder controle had. Dit had ook te maken met de aanvallende speelstijl, met drie aanvallers, die de equipe van Fuat Capa hanteerde. De Maastrichtenaren begonnen fel en scheidsrechter Pieter Vink moest in de openingfase geregeld zijn stem verheffen. Op enkele speldenprikjes na leverde het gaan kansen voor MVV op.
Na een halfuur spelen leek er een ommekeer plaats te vinden. De Maastrichtse wind ging wat liggen en de uitploeg kwam beter in de wedstrijd. Maar binnen een tijdsbestek van zo'n tien minuten sloeg het noodlot voor de Venlonaren wel heel hard toe. De uitploeg moest, noodgedwongen door blessures, driemaal wisselen. En dit alles in de eerste helft. Het waren met Michael Timisela (buikgriep), Ken Leemans (elleboog) en Kevin van Dessel (hamstring) ook niet de minsten die het veld vanwege ongemakken moesten verlaten.
De zichtbare klap die VVV-Venlo hiermee opliep resulteerde tevens in een achterstand, vlak voor rust. Waar Schaken in de eerste tien minuten weigerde een opgelegde kopkans binnen te werken, zette Gunter Thiebaut zijn hoofd wel op de juiste wijze tegen het leer: 1-0.
In de tweede helft wist de uitploeg wat het te doen stond. De geelzwarten moesten immers winnen om de competitie geen hernieuwde spanning in te blazen. Toch wekte VVV-Venlo niet de indruk dat het kampioenschap op het spel stond. Het leverde een gezapig tweede bedrijf op, met nauwelijks mogelijkheden voor de Venlonaren. De thuisploeg zag nog wel een enorme kans verloren gaan. Invaller Gideon Boateng had zijn vizier echter niet op scherp staan, oog in oog met VVV-goalie Kevin Begois.
Diezelfde Boateng pegelde het leder niet veel later vanuit de tweede lijn richting het vijandelijke doel, maar opnieuw stond Begois met een katachtige beweging in de weg. In de slotfase zakte het Maastrichtse team in en kon de equipe van Van Dijk wat druk creëren. Toch had de thuisploeg via enkele gevaarlijke uitbraken de beste kansen om de score te verdubbelen. Uiteindelijk maakte Thiebaut met zijn tweede treffer een einde aan alle onzekerheid: 2-0.