Veerkrachtig VVV snoept AZ punten af

Frans Raaijmakers
VENLO

Het was een knotsgekke wedstrijd, met twee gezichten. Een slappe eerste helft werd opgevolgd door een spectaculair tweede gedeelte. Dat was mede te danken aan een eigenzinnige en boomlange aanvaller van de thuisploeg. Invaller Michael Uchebo oogt niet altijd even behendig, wil nog wel eens over zijn eigen benen struikelen, maar zette de wedstrijd wel op zijn kop. Met een assist en een goal bezorgde hij de Venlonaren persoonlijk een punt.

Dick Advocaat typeerde de Venlonaren vooraf al als avonturiers. Ze durven te voetballen en spelen geen verstoppertje, zo vond de coach van AZ. Stadion De Koel staat mede daardoor ook bekend om zijn hete avondjes, maar de openingsfase van het duel met de landskampioen bood weinig spektakel. Er waren amper spannende momenten voor de doelen. Treffers waren eveneens schaars.

Dit had mede te maken met het slechte weer. Het gras lag al snel verborgen onder een laag sneeuw en een oranje bal moest na tien minuten uitkomst bieden. En er lag ook nog een andere reden aan de lage amusementswaarde ten grondslag. Mounir El Hamdaoui was voorin erg ongelukkig. De spits kampt al een tijdje met een vormcrisis en kon zijn haperende machine in Venlo niet van het juiste smeermiddel voorzien.

Daarbij moet wel vermeld worden dat de fijnbesnaarde speler zich een slag in de rondte werkte en op weinig ondersteuning van de vleugels hoefde te rekenen. De verbinding tussen El Hamdaoui en de flankspelers Moussa Dembélé en Maarten Martens werd door de verdediging van de thuisploeg vakkundig afgesneden. Derhalve kwam de Alkmaarse spits één keer in een aardige scoringspositie, maar na een aanname met de borst volgde een gezapig rollertje uit de heup.

Na een half uur spelen bleek Pontus Wernbloom over een minder troebel vizier te beschikken. De middenvelder profiteerde van een mislukte buitenspelval van de thuisploeg en tekende met een wippertje voor de voorsprong van AZ: 0-1. Een tweede tegenslag voor VVV-Venlo volgde al snel, want nog voor rust moest Sandro Calabro zich laten vervangen door een blessure. Uchebo was zijn vervanger.

In het tweede bedrijf begon VVV-Venlo zoals Advocaat het verspeld had. Met aanvallende intenties en vooral veel passie. De Alkmaarders konden de verdedigende stellingen amper meer verlaten en beperkte zich tot verdedigen, waardoor  de furie van de Venlonaren oversloeg op de tribunes. Een het offensief in de openingsfase na rust werd beloond. Een afgeslagen bal kwam voor de voeten van Adil Auassar, die het kruid op zijn wreef tot ontploffing bracht: 1-1.

De tegengoal bleek het sein voor AZ om de handrem eraf te halen en een tandje te versnellen. En binnen de kortste keren had de uitploeg het gekke duel ook daadwerkelijk gekanteld. Twee bekritiseerde spelers stonden aan de basis van die voorsprong. Dembélé en El Hamdaoui, de laatste tijd niet in vorm, brachten de marge immers op twee.

Allereerst ging Dembélé vanaf de rechterflank goed door en bracht de bal op de juist wijze voor het vijandelijke doel. Na een hachelijke situatie mocht Simon Poulsen uiteindelijk het laatste zetje geven. De toeschouwers konden amper met de ogen knipperen of ze waren getuige van een nieuwe Alkmaarse treffer. Ditmaal was het El Hamdaoui die de bal subtiel binnenlepelde. AZ op rozen: 1-3.

Maar daarmee was de climax voor deze opmerkelijke wedstrijd nog niet bereikt. Op het moment dat de Alkmaarders heft in handen leken te krijgen, kwam de thuisploeg weer opzetten. Invaller Uchebo toonde zijn snelheid en legde de bal met gevoel voor de voeten van Ruben Schaken. De aanvaller had alle tijd om het net achter AZ-goalie Sergio Romero in beroering te brengen: 2-3. Diezelfde Uchebo kopte niet veel later de gelijkmaker binnen: 3-3.

Nadien golfde het spel op en neer en joegen beide teams op de winnende treffer, maar wonderwel bleef de teller steken op 3-3. Hierdoor hoefde VVV-Venlo opnieuw geen nederlaag te slikken in eigen huis. De enige ploeg die dit seizoen vanuit Venlo met het volle punt huiswaarts keerde, was Ajax (0-4).