Wilfred Genee - Van nul tot nu

21 februari 2005 om 10:16

Wilfred Genee kan met recht één van ?s lands talentvolste sportpresentatoren worden genoemd. Als presentator van Voetbal Insite, columnist in de Telegraaf en schrijver voor voetbalmaandblad Nummer 14 timmert Genee aardig aan de weg. In het eerste deel van het VP-Interview met Wilfred Genee spreken we met hem over jeugddromen, persoonlijke ontwikkeling en het omgaan met bekendheid. Je groeide op in het rustige Friesland. Na je gymnasiumopleiding besloot je rechten te gaan studeren. Toch ben je nooit advocaat of rechter geworden. Wanneer kreeg je de ingeving dat de sportjournalistiek jouw roeping was?Dat was denk ik op m?n twaalfde. Ik besloot rechten te gaan studeren omdat ik uit een vrij traditioneel katholiek gezin kom. Ik was de eerste die in staat was te gaan studeren. Vanaf m?n twaalfde besefte ik dat ik niet was geboren met het talent om profvoetballer te worden. Toen dacht ik: Wat is net zo leuk als profvoetballer zijn? Dat is praten over voetbal en vanaf m?n twaalfde ben ik daarmee bezig gegaan. Eerst werkte ik als discjockey bij lokale omroepen. Ik had op een gegeven moment na het gymnasium de keuze om de School voor Journalistiek te gaan doen of een academische opleiding. Ik heb me toen laten voorlichten en heb me laten vertellen dat een academische opleiding functioneler zou zijn, ook als je de journalistiek in zou willen. Toen ben ik dus aan m?n rechtenstudie begonnen. Ik werkte in die tijd ook al bij de lokale radio en de lokale TV en dat is toen eigenlijk alleen maar meer geworden. Ik geloof dat de praktijk een van de beste leerscholen is die er is. Dus ik werkte op een gegeven moment wel zo?n 60 tot 70 uur bij de lokale omroep. Ik heb desondanks wel gewoon mijn rechtenstudie afgemaakt.3881Is het niet vreemd om met zo?n hoogaangeschreven opleiding toch het onzekere vak van de journalistiek in te duiken?Na mijn studie is advocaat worden nooit een optie geweest. Ik heb die studie altijd gedaan met de gedachte dat ik dan wat achter de hand zou hebben. Ik heb wel altijd de overtuiging gehad dat ik het ver zou kunnen schoppen in de sportjournalistiek. Mits ik de gelegenheid zou krijgen was ik ervan overtuigd het ook te kunnen laten zien. Je bent naast Voetbal Insite ook af en toe te zien in RTL Boulevard en de Staatsloterijshow. Ligt daar ook je ambitie?Ik vind voetbal en sport het leukste dat er is. Ik doe zo nu en dan RTL Boulevard en dat vind ik bijzonder leuk om te doen, maar het is niet zo dat het me week in week uit zou kunnen boeien. Mijn interesse ligt toch op de serieuzere interviewvlak.Programma?s als RTL Boulevard en de Staatsloterijshow zijn bijzonder leuk om te maken, maar vallen niet helemaal in mijn genre. Dat is niet helemaal mijn style. Ik moet het toch een beetje van mijn serieuze benadering en interviews hebben. Hoewel, misschien stom om te zeggen, maar ik heb wel een beetje humor maar dat is vooral cynische humor die weinig mensen begrijpen. Dat is bij RTL Boulevard ook zo. Als ik een cynische grap maak dan zit Albert Verlinden me vaak ook aan te kijken van: ?waar heeft ie het over??. Je zou mij best elke dag Voetbal Insite kunnen laten presenteren! Dat zou me niet gaan vervelen. Ik lees alles wat er aan voetbal voorbij komt, ik zie alles wat er op TV te zien is. Ik heb nou eenmaal het grootste cliché in het leven: Ik heb van m?n hobby m?n werk kunnen maken. Het is natuurlijk geweldig dat je kunt praten over hetgeen je het leukste vindt en er nog voor wordt betaald ook. Natuurlijk was ik het liefst voetballer geweest, maar als je al vroeg ziet dat het er niet in zit dan moet je dat accepteren. In je jeugd waren Kees Jansma en Mart Smeets je voorbeelden. Ben jij inmiddels al net zo?n toppresentator als zij?Je moet altijd andere mensen laten beoordelen of ik een toppresentator ben. Toch denk ik wel dat ik heel aardig onderweg ben. Ik heb wel het gevoel dat ik qua kennis, deskundigheid en geloofwaardigheid op een dusdanig niveau zit dat ik wel algemeen geaccepteerd ben. Uiteindelijk is het een kwestie van smaak of je de beste wordt. De beste is niemand, want dat is heel subjectief. Voor mezelf vind ik de belangrijkste criteria dat ik algemeen geaccepteerd ben, dat ik weet waar ik het over heb en nog steeds merk dat ik me ontwikkel.Heb jij de kwaliteiten die een goede presentator moet bezitten? Een goede presentator moet kunnen schakelen. Dat betekent dat hij een sfeer moet kunnen veranderen als hij merkt dat het niet lekker loopt. Dan moet het bijvoorbeeld joliger, serieuzer, harder, feller of losser worden. Ik kan dat steeds beter, al zeg ik het zelf. Je moet iets uitstralen dat het goed is, dat je als kijker thuis het gevoel hebt dat je je rustig voelt bij dat programma. Dat je niet het gevoel hebt dat er iets mis kan gaan of dat iets je stoort. Op een gegeven moment moet je een soort autoriteit gaan uitstralen. Welke dingen zijn volgens jou nou voor verbetering vatbaar?In mijn presentatie mist soms nog wat rust hier en daar. Toch zit daar ook mijn eigen kracht omdat ik toch die power wel heb. M?n power maakt dat ik heel alert ben en daardoor snel kan ingrijpen. Ik heb wel het gevoel dat ik nog lang niet uitgeleerd ben. Je praat en schrijft over voetbal. Toch is wat je maakt puur amusement. Voel je je journalist of entertainer?Nou nee, ik voel me liefhebber van de sport die er heel graag over praat en zich er heel erg in verdiept. Tegelijkertijd voel ik me vakmatig gezien iemand die het kunstje redelijk onder de knie heeft en daardoor meer zou kunnen dan sport alleen. Daarbij moet ik wel zeggen dat mijn kracht daar niet direct ligt. 3898Naast je werk als presentator schrijf je ook columns in De Telegraaf en maak je interviews voor het voetbalmaandblad Nummer 14. Zit in het schrijven ook nog een verborgen talent van je?Nou dat moet nog blijken. Wat hij (Johan Derksen, red.) tegen me zei was: Ik vind je een hele goede interviewer. Ik zou het leuk vinden als je ook voor mijn blad zou gaan schrijven maar dan van die wat langere, Playboy-achtige interviews. De langere diepgaandere interviews van zes, zeven, acht pagina?s. Dat leek me wel leuk. Nou dat kun je ermee verdienen. Dat was goed, en zo waren we er in twee minuten uit. Ik heb nu één interview gemaakt. Toch is het een beetje vervelend dat Nummer 14 nu pas is verschenen. Eigenlijk zou Johan Derksen de Johan overnemen maar dat is misgegaan. Nu komt dan Nummer 14 uit, maar ik heb reeds half december het interview met Henk Timmer gemaakt. Dat heb nu inmiddels twee á drie keer bijgewerkt maar dat is daardoor niet helemaal meer zoals het was. Je moet eigenlijk een interview maken dat de week erna erin staat. Ik ben dus niet kapot van de eerste. Ik denk wel dat ik goed kan interviewen zoals ik zelf al zei. Maar of ik dat ook mooi kan verwoorden op papier? Ik heb nu gewoon een vraag-antwoord model gebruikt. Eerst een korte inleiding geschreven dan een zwarte dikgedrukte vraag en dan de antwoorden.Hoe ga je om met je bekendheid en het herkend worden op straat?Als mensen aardig en normaal doen vind ik het helemaal niet erg. Sterker nog, als ik soms lees van andere bekende Nederlanders dat ze het allemaal zo verschrikkelijk vinden dan denk ik echt van Sodemieter op. Je kiest ervoor om met je bek op TV te gaan en dan horen alle randvoorwaarden er ook bij. Het is alleen soms vervelend dat als mensen te veel drank op hebben in een café dat ze vervelend gaan doen en dan met name naar je omgeving toe, tegen je vriendin of tegen je vrienden. Dan denk ik: Als je mij een lul vindt prima, maar doe dat niet tegen m?n omgeving.. Maar dat is het enige dat ik er vervelend aan vind. Het hoort er gewoon bij, alle positieve en negatieve dingen. Als dat de enige prijs is die ik betalen moet voor alle leuke dingen die ik mag doen, en ik heb de leukste baan ter wereld, dan vind ik het absoluut niet erg.Ben je nog steeds dezelfde Wilfred Genee als tien jaar geleden? Tsja, dat is moeilijk van jezelf te beoordelen. Kijk, ik kom uit Friesland. Ik heb een hele nuchtere opvoeding gehad en ik sta daar nog heel nuchter in. Ik begrijp van dit vak dat het allemaal zo relatief is. Vandaag ben je een held en morgen ben je opeens niemand meer. Mijn vriendin zegt wel eens dat ik iets trotser mag zijn op wat ik kan. Maar zelf heb ik zoiets van: Ja, toevallig kan ik aardig lullen en weet ik wat van voetbal maar nou en. Zij zegt dan van als het zo simpel zou zijn dan zouden er wel veel meer mensen op TV zitten. Je mag het best iets minder bagatelliseren. Maar ik ben daarin eigenlijk niet echt verandert. Ik ben eigenlijk alleen maar bescheidener geworden. Ik ben een tijdje echt een pedant mannetje geweest. Na Sport 7 en bij het begin van Canal + kwam ik er wel achter dat ik mijn TV-werk eigenlijk belangrijker vond dan wie ik was. Als mensen vroegen van hoe gaat het met je dan antwoordde ik doorgaans met: Nou ik ben vorige week in Milaan geweest waar ik de wedstrijd heb gedaan van Milan. Dan vroegen ze Hoe gaat het nou met je waarop ik antwoordde: Nou ik ga volgende week naar Londen toe voor de wedstrijd Chelsea-Manchester. Dan vroegen ze nogmaals: maar hoe gaat het nou met je?. Dat zeg ik toch, ik ben vorige week in Milaan geweest. Het is een vorm van identificeren met wat je doet dan met wie je bent. Ik ben uiteindelijk natuurlijk gewoon Wilfred Genee die gewoon een vriendin heeft en vrienden en ouders en een zus. Ik ben daarnaast natuurlijk nog presentator maar vroeger was ik helemaal niet bezig met de dingen die daaromheen kwamen kijken. Ik ben sinds die tijd gaan relativeren en kwam er toen wel achter dat alles maar heel relatief is. Ik heb niet echt het gevoel dat ik verandert ben, hooguit iets rustiger. Ik was vroeger heel eager. Ik was zo bloedfanatiek. Ik moest en zou het halen. Dat wordt nu wel minder. Ik ben nog steeds wel fanatiek, dat raak je niet kwijt, maar niet meer zoals toen. Ik maakte ook veel ruzie enzo. Ik wist ook alles beter. Ik wil nu nog wel eens luisteren en zeggen: Ja, daar zit eigenlijk best wel wat in. Ik ben minder eager, minder pedant, hoewel Johan Derksen daar wel eens anders over denkt, ik ben veel minder wiseguy-achtig. Ik wilde vroeger altijd alles beter weten. Ik wilde altijd m?n kennis laten etaleren. Ik had bij Sport 7 wel eens de neiging om een presentatie te doen van drie minuten om m?n kennis te laten blijken. Dat moet je niet doen, je moet het gebruiken als het functioneel is. Mijn kennis haal ik uit eigen research. Veel lezen. Voor elke uitzending lees ik soms 10, 20 soms 30 interviews. Ik lees echt hele boekwerken door over mensen die komen en ik vind dat ook een vereiste. 3880Is Wilfred Genee in het dagelijks leven dezelfde Wilfred Genee als op TV?Ik speel bij mijn weten geen rol. Toch heb ik wel het gevoel dat iedereen die op TV komt als de camera?s draaien toch iets vanzelf afraakt. Kijk, het stelt allemaal niet zoveel voor wat wij doen op TV. Mart Smeets heeft er soms last van dat hij een beetje gewichtig gaat lopen doen. Dan heb ik zoiets van: Wat loop jij nou gewichtig te doen? Ik weet, drie keer slechte kijkcijfers en je kan wat anders gaan doen. Zo relatief is het vak ook weer. Hij is wel een vakman, zeker als ik het heb over kennis van zaken en een uitzending kunnen leiden. Het enige is dat het soms lijkt alsof het er niet zoveel toe doet of er nog iemand in de zaal zit of dat er iemand uitgenodigd is omdat Mart het programma ook in z´n eentje had kunnen doen. Daar slaat hij enigszins in door. De gast is soms minder belangrijk dan Mart. Binnen enkele dagen publiceert VoetbalPrimeur.nl het deel waarbij Wilfred Genee verder praat over vakgenoten en andere presentatoren.Wij horen graag wat je vindt van de interviews op VoetbalPrimeur.nl Geef daarom hier je mening over dit interview!Lees hier deel 2: Het vakmanschap (Wilfred Genee geeft zijn mening over deskundigheid, vakgenoten en privacybewaking)Lees hier deel 3: Nu en de toekomst (NIEUW)(Wilfred Genee praat over voorbereiding, John de Mol en toekomstdromen)In samenwerking met Jasper Baltussen

Lees meer over:

Deel via