Nicolás Frutos: een gewaagde aankoop

De sportieve toekomst van Frutos in het Constant Vanden Stock-stadion zal voor een groot gedeelte afhankelijk zijn van de Zweed Christian Wilhelmsson en ex-Feyenoorder Bart Goor. De Argentijn is namelijk typisch een spits die blind rekent op aanvoer vanaf de flanken, zoals hij dat bij Independiente gewend is te doen. En bruikbare ballen krijgt de 1,90 meter lange spits bij het instituut uit Avellaneda, waar het linksbenige wonderkind Sergio Agüero en rechtermiddenvelder Esteban Buján voortdurend het opvallende hoofd van La Garza (de reiger) proberen te bereiken. De 24-jarige goalgetter en huidig topscorer van de Apertura 2005 mag dan ook tot de beste koppers van de Argentijnse competitie gerekend worden. In Brussel zal de gelijkenis met helden uit het verleden zoals Alex Czerniatinsky, John Bosman en natuurlijk Jan Koller maar al te graag worden gemaakt. 3032Maar goede koppers zijn er ook in België. Dus mag van de helemaal uit Zuid-Amerika gehaalde nieuweling meer verwacht worden dan luchtgevechten. Frutos heeft die extra kwaliteiten ook. El Nico, zoals hij bij zijn huidige club wordt genoemd, is een hard werkende rommelaar in de ?zestien?, waar hij uitstekend als bliksemafleider kan fungeren in een twee-spitsensysteem. Bovendien is de blonde Argentijn een goed kaatser, al of niet met de rug naar het doel waarnaar hij altijd de kortste weg zoekt. Een vergelijking met de Nederlander Pierre Van Hooijdonk gaat misschien nog het beste op, diens fluwele traptechniek niet helemaal meegerekend dan. Bij de aanhang van Independiente kan de langharige spits in ieder geval niet meer kapot. In de altijd zwaar beladen derby van Avellaneda tegen buurman Racing Club scoorde Frutos onlangs drie van de vier goals waarmee het de aartsvijand een memorabele veeg uit de pan gaf (4-0). Niets dan lof dus over Anderlecht?s nieuwe aanwinst? Dat ook weer niet. ?De reiger? liet niet overal een onvergetelijke indruk achter. Frutos? carrière begon veelbelovend. Hij debuteerde op 19-jarige leeftijd bij Unión uit zijn geboorteplaats Santa Fé. De jongeling pikte in zijn eerste twee seizoenen als prof regelmatig zijn doelpunten mee tijdens voornamelijk invalbeurten en verdiende zo een contract bij het grote San Lorenzo. Daar werd hij gewogen en te licht bevonden. Frutos vertrok na één seizoen alweer uit Buenos Aires om zijn geluk te beproeven in het beloofde voetballand Spanje. Bij UD Las Palmas, dat uitkwam in de Segunda División, hoopte de ambitieuze Argentijn aan het Europese voetbal te kunnen wennen om vervolgens de sprong te maken naar de echte top. Het liep voorlopig allemaal anders. Op Gran Canaria zag men maar bitter weinig terug van wat de talentvolle spits bij Unión de Santa Fé al had laten zien. En al helemaal geen doelpunten. Met welgeteld één treffer in een heel seizoen deelde Frutos volledig mee in de malaise van de eilandbewoners die aan het einde van het rampseizoen naar nog een klasse lager, de Segunda B, degradeerde.El Nico keerde gedesillusioneerd terug naar zijn vaderland. Een ervaring rijker maar een hoop zelfvertrouwen armer. Gimnasia y Esgrima uit La Plata werd zijn nieuwe club en bleek een uitstekende keuze. Frutos vormde onder de aanvallend ingestelde trainer Carlos Ischia een gevaarlijk spitsenduo met de gelouterde Claudio Enría. Daarmee trok de inmiddels weer scorende kopbalspecialist de aandacht van de legendarische voetbaldokter César Luis Menotti, juist teruggekeerd bij het grote Independiente. Bij de topclub van weleer heeft Frutos zich in nauwelijks een jaar tijd ontpopt tot één van de revelaties van de Argentijnse competitie. 3033Als reactie op de transfer naar Anderlecht wordt uit het kamp van Racing Club inmiddels cynisch opgemerkt dat de Brusselaars zijn vergeten ook Julio Grondona meteen maar vast te leggen, doelend op het feit dat Frutos in de huidige Apertura 2005 zes van de negen goals vanaf de elfmeterstip maakte. Grondona, voorzitter van de Argentijnse voetbalbond (AFA), zou vermeend sympathisant zijn van Independiente en is dus hoofdverdachte als het gaat om het hoge aantal strafschoppen dat El Rojo dit seizoen ten deel valt. Het type voetballer dat Nicolás Alejandro Frutos is zal immer voor uiteenlopende meningen zorgen over diens kwaliteiten. Na een paar mindere wedstrijden van de Argentijn in het Anderlecht-shirt zullen de gedachten van de wat oudere supporters van paars-wit ongewild afdwalen naar de spits die vijftien jaar geleden met veel bombarie werd binnengehaald maar de geschiedenisboeken inging als notoire miskoop: John van Loen. De tijd zal uitmaken of RSCA de nieuwe Koller of een tweede van Loen in huis heeft gehaald. Met uiteraard het aantal doelpunten als onbetwiste graadmeter, zoals overal en altijd.