Obsessie in Amsterdam

Daar waar van Anastasiou het beeld bestaat van nuttige pinchitter die zo nu en dan een wedstrijd open kan breken, werden Charisteas en Rosenberg met wat bombarie binnengehaald door de club die dit weekend in de stand voorbijgestreefd kan worden door NAC Breda en FC Groningen. Ronald Koeman wimpelde in de winter van 2004 het Argentijnse River Plate af, dat zijn supertalent Maxi Lopéz voor een schappelijk prijsje van de hand wilde doen. Charisteas was immers zijn stokpaardje. De coach was er heilig van overtuigd dat de Griekse EK-held het nijpende spitsenprobleem in Amsterdam kon oplossen. Echter Charisteas maakte in zijn carrière nog nooit tien doelpunten per seizoen en heeft tot nu toe ook Nederland niet kunnen overtuigen. De vreemde beslissing van Koeman om vijf miljoen euro neer te leggen voor een speler die gewend is aan een 4-4-2 systeem, zich bepaald geen goalgetter mag noemen en bij Werder Bremen veelal de bank warmhield heeft het Ajax-bestuur niets geleerd, zo lijkt het. Immers Marcus Rosenberg (23) speelde in Zweden nooit als diepe spits in een 4-3-3, en kenmerkte zich nimmer door productiviteit. De Zweed, die Ajax verkoos boven een transfer naar Anderlecht of zelfs Arsenal, deed het net in zeven competitiewedstrijden pas een keer bollen. 2959En zo kon het gebeuren dat een volle Arena zijn hoop vestigde op een 32-jarige ex-speler van Roda JC en het tweede elftal van Anderlecht. Eigenlijk werd Yannis Anastasiou in eerste instantie gehaald voor één wedstrijd. Die aardige voetballer van Roda JC mocht in 2003 tegen PSV gelijk in de basis beginnen, aangezien Ahmed ?Mido? Hossam en Zlatan Ibrahimovic (de tranen zullen sommige fans in de ogen schieten bij het horen van deze namen?) geblesseerd moesten toekijken. De Griek is altijd in Amsterdam gebleven en zo nu en dan van grote waarde geweest. Maar de erfenis van Ibrahimovic is lood- en loodzwaar, en van Anastasiou mag niemand verwachten dat hij de redder in nood zal zijn voor Ajax.Wie is dat dan wél? De eisen voor een nummer 9 zijn in Amsterdam zo ontzettend hoog, dat vrijwel geen enkele spits er direct kan stáán. Ibrahimovic begon stroef, speelde daarna dramatisch, had het gehad met het Ajax-publiek en stond na een halfjaar op het punt de overstap naar het Engelse Sunderland te maken. Zijn winnende treffer in de Amstel Cup-finale tegen FC Utrecht luidde een nieuw tijdperk in, waarin de geniale Zweed alle schroom van zich afgooide en het eens zo gevreesde thuispubliek verwende met geweldige acties en doelpunten. De nu al legendarische solo in zijn laatste duel in het rood-wit, thuis tegen NAC Breda, staat nog haarscherp op het netvlies bij menig voetballiefhebber. Na het imposante afscheidscadeautje vertrok Ibra voor ?slechts? zestien miljoen euro naar Juventus, waar hij zich al snel de Italiaanse taal eigen maakte (iets wat hem in met het Nederlands niet lukte) en aanzien verwierf in de groep. Pavel Nedved noemde hem na één training al de toekomstig Gouden Bal-winnaar en trainer Fabio Capello ziet in hem de logische ?opvolger? van Marco van Basten, waarmee hij werkte bij AC Milan. En Real Madrid zag een bod van zeventig miljoen euro van de hand gewezen. Zo kan het dus gaan. Maar na het aanschouwen van de Ajax-duels dit seizoen lijkt het haast onmogelijk dat het ook Marcus Rosenberg zo zal vergaan. Misschien dat ?ie zich in een 4-4-2 systeem meer kan laten gelden, maar afstappen van de heilige 4-3-3 geldt in Amsterdam als een doodzonde. Co Adriaanse nam de gok, maar werd vrijwel direct verketterd en mocht al snel zijn biezen pakken. Blind geeft zelf aan niet graag ?stuivertje te wisselen? wat betreft de samenstelling van zijn elftal, maar een kleine aanpassing in het systeem zou wonderen kunnen doen. Er is alleen wat lef voor nodig, zeker in een moeilijke tijd als deze. Ajax is hard op weg om negatieve records te gaan boeken, en het is tijd voor actie. Met Rosenberg, Charisteas of Anastasiou lijkt het nooit wat te worden...2960Maar ach, waar hebben we het eigenlijk over? Misschien schopt Rosenberg er in zijn tweede seizoen bij Ajax wel dertig in. Charisteas doet het trouwens nog best aardig met vier uit vijf. Anastasiou scoorde toch twee keer tegen Thun? Maar zeggen dat we het ?gewoon moeten afwachten?, is niet goed. Een topclub als Ajax hoort altijd een topspits te hebben, klaar. De nood is hoog, de verwachtingen laag. En dat is erg. De ploeg voetbalt aardig, combineert naar behoren, had van PSV moeten winnen en staat achterin steeds beter. Doelstellingen zijn aan de kant geschoven, vooruit kijken is even afgeschaft in Amsterdam. Ieder duel spelen de godenzonen tegen zichzelf en dat moet veranderen. Dat kan ook best, hoor. Alsimarakis.