Heerenveen schaamt zich voor Samaras

Gertjan Verbeek, trainer van sc Heerenveen, sprak de hoop uit dat zijn selectie op 1 februari 2006, het vertrek van Klaas-Jan Huntelaar naar Ajax niet meegerekend, nog intact zou zijn. Een uitspraak waar velen vraagtekens bij zetten. Van concrete interesse voor Friese sterren leek geen sprake. Arsenal flirtte weliswaar met Samaras, maar niemand op de tribune in het Abe Lenstra Stadion hield er rekening mee dat Heerenveen ook de andere topspits in de selectie zou verkopen. Toch lijkt niets minder waar. Manchester City heeft de overambitieuze Samaras in zijn greep.2799Het is nauwelijks te bevatten dat een speler van amper 21 jaar oud zegt uitgeleerd te zijn in de Eredivisie. Nog geen enkele keer speelde Samaras een heel seizoen in de basis van de Friese formatie. Nog nooit scoorde hij meer dan elf treffers in een seizoen. Nog nimmer droeg hij het shirt van het nationale team van Griekenland, jeugdteams niet meegerekend. De 17-jarige Griek kwam in 2002 aan de hand van vader Samaras, een gerespecteerde voetbalpersoonlijkheid in zijn vaderland, naar Heerenveen. Daar, in het opleidingsland bij uitstek wilde de aanvaller zich in alle rust ontwikkelen tot een diamant. Ruw was die reeds, zowel letterlijk als figuurlijk. Bij zijn entree op de Friese velden bezat de Griek lang niet de techniek die hij nu beheerst. Samaras was bijzonder groot voor zijn leeftijd en had een bijzondere drang naar het doel toe. Dat maakte hem zo speciaal. De keuze voor de Nederlandse school legde de in Heraklion (Kreta) geboren spits geen windeieren. Zijn techniek, schot en snelheid ontwikkelde zich in sneltreinvaart. Langzaam maar zeker groeide de bescheiden Griek uit tot publiekslieveling. In de invalbeurten die eerst Foppe de Haan en later Gertjan Verbeek hem gunden werkte Samaras hard, tot tevredenheid van de blauw-witte aanhang. De mooie jaren moesten echter nog komen, zo bezweerden de Friese fans. Helaas zullen die er niet komen, althans. Niet in Heerenveen.Toch mogen er in de huidige situatie bezien vraagtekens worden gezet bij de positie van Samaras in Heerenveen. Dat de Griek overloopt van potentiële kwaliteiten moge duidelijk zijn, alleen een vergelijking met zijn voorganger Huntelaar gaat totaal mank. Dat bleek ook wel in het duel met FC Groningen, waarin Samaras hangend op links nauwelijks uit de verf kwam.De 20-jarige aanvaller moet derhalve meer gezien worden als type Robin van Persie, die graag zwerft om een vaste centrumspits. Arnold Bruggink kan die rol als centrumspits in het Abe Lenstra Stadion niet vertolken. Daar is de oud-PSV´er te veel middenvelder voor en mist hij bepaalde kwaliteiten die Huntelaar wel bezat. Bruggink houdt minder makkelijk ballen vast, is niet zo kopsterk als zijn oud-teamgenoot bij PSV en bovendien niet zo explosief. Daarom komt Samaras in het huidige systeem niet uit de verf. Is het daarom wel zo onlogisch om juist nu ook de andere parel uit de selectie te verkopen? Wellicht is dat helemaal geen gekke gedachten. De kans dat Samaras een glorieuze tweede seizoenshelft zou draaien is, kijkend naar het eerder geschetste posititieprobleem, niet te verwachten. Zijn transferwaarde zou daarmee niet stijgen. Integendeel, elke transferperiode komt het moment dat hij transfervrij geraakt dichterbij. Juist daarom is verkopen op dit moment voordelig voor de Friese subtopper. Daarmee zou de opbrengst van de huidige transferperiode op een slordige 15 miljoen euro uitkomen. Een gigantisch bedrag voor een club als sc Heerenveen. Gezien het succesvolle scoutingsverleden van de Friezen plukt Riemer van der Velde zonder twijfel uit Zweden of Denemarken wel één of andere topspits in spé weg.De gang van zaken roept echter een wrange smaak. Dat Samaras zelfs voordat de onderhandelingen zijn vastgelopen een arbitragezaak aanspant om een vertrek te forceren getuigt van weinig respect voor zijn huidige werkgever, die hem als voetballer zo heeft doen groeien. Heerenveen is een zachte maar zakelijke club, waar mensen zonder aanziens des persoons een praatje maken. Conflicten worden uitgepraat aan de toog met een beerenburg, maar niet behandeld voor een commissie. Dat Samaras toch voor die rigoreuze weg kiest doet zijn krediet snel afbrokkelen. Wie namelijk een arbitragezaak aanspant, hoeft niet meer te rekenen op een normale werkrelatie met de partij die hij daagt. Zo ook voor Samaras, die Heerenveen op die manier voor het blok zet. Dat zou eigenlijk nooit de bedoeling mogen zijn. 2800