Het mirakel van de Dragaos

Het is tien over negen als de metro stopt bij halte 'Estadio do Dragao'. Het fonkelnieuwe metrostation kleurt blauw, het ziet er zwart van de mensen, maar toch is de sfeer bijzonder. Ontspannen, passioneel maar zeker niet vijandelijk. Het is 19 februari als we het duel tussen FC Porto en Maritimo Funchal bezoeken. Zomaar een competitiewedstrijd in de Bet and Win Liga, maar een onvergetelijke ervaring voor welke voetballiefhebber ook.Portugal ademt voetbal. Het Zuid-Europese land is niet alleen qua temperatuur warm, ook de mensen zijn warmbloedig en hartelijk. Je merkt het overal waar je loopt. Voetbal is vrije tijsbesteding nummer één in het land van Figo en consorten. Figo, voor Nederlanders het boegbeeld van het Portugese voetbal, is eigenlijk juist het voorbeeld hoe het Portugese voetbal juist niet beleefd wordt. Waar de naam van Figo gevoelens van arrogantie, hoogmoed en theater oproept, blijkt het Portugese voetbal juist bol te staan van de passie, de zakelijkheid en de hunkering naar vermaak. Het is FC Porto ten voeten uit, sinds Co Adriaanse aan de leiding staat van de Dragaos. De coach van AZ was bij zijn entree in het Rotterdam van Portugal een grote onbekende, een pionier in het stugge voetbal dat gespeeld wordt in la Liga. Sindsdien voetbalt FC Porto aanvallend, creatief en oogst het waardering uit het hele land. Uit gesprekken met de lokale bevolking blijkt de waardering voor Adriaanse. Natuurlijk had Mourinho succes met Porto, maar ook in Portugal is men niet blind voor zijn arrogantie en verdedigende kijk op voetbal. Liefhebbers van Benfica en Sporting, feitelijk de rivalen van FC Porto, hebben respect voor Adriaanse en zijn werkwijze. 2498Terug naar de 19e februari. Uitgestapt bij het prachtige Estadio do Dragao spoeden we ons naar de kassa. Plaats genoeg lijkt het, al dien je wel diep in de buidel te tasten voor een kaartje voor deze doorsnee competitiewedstrijd tegen middenmotor Maritimo. We kopen een kaartje van 25 euro, de goedkoopste voor de lange zijden. We gaan wat poortjes door, groeten een steward en komen via enkele trappen oog in oog te staan met het mooiste veld dat onze ogen ooit mochten aanschouwen. Hoewel de wedstrijd reeds drie minuten geleden is begonnen, staan we even verstijfd. Zoveel schoonheid in een voetbalstadion, dat is in Nederland niet te vinden. Tweeëntwintig voor ons bijna onbekende spelers zweven als het ware over de superieure grasmat. De bal scheert razendsnel over het biljartlaken, exact zoals de pass bedoeld was toen hij werd verstuurd. Het is werkelijk adembenemend om naar te kijken. De prachtige Romeins aandoenende bouwarchitectuur maakt het plaatje volledig af. Dit is voetbalschoonheid. De wedstrijd is niet spectaculair, maar wel boeiend. De supporters van FC Porto zijn uiterst vriendelijk, ondanks onze late binnenkomst en rijken een programmaboekje aan. We knikken en nemen plaats op nog geen drie meter van de cornervlag. Geen hekken of andere sfeerverpestende obstakels, maar spelers waarvan je hun zweetlucht kunt ruiken. Wanneer de wedstrijd is afgelopen, stroomt het stadion rustig leeg. Het gros van de bezoekers daalt af naar de metro, die speciaal is aangelegd voor het EK in 2004.2497De volgende dag zoeken we in ons beste Portugees naar de drie sportkranten die het land rijk is. Onze mond valt open van verbazing. De drie kranten op tabloid-formaat, A Bola, O Jogo en Record, besteden ieder zo'n veertien pagina's aan het duel, doorspekt met foto's en kleine analyses. En wij maar denken dat AD Sportwereld compleet was. Hoewel we van de inhoud weinig begrijpen, heeft het toch wel wat, zo'n buitenlandse nabeschouwing. Het feit dat er liefst drie sportkranten naast elkaar kunnen bestaan, tekent de beleving van de Portugese voetballiefhebber. Eigenlijk is voetbal in Portugal uitlaatklep nummer één. Alle drie de tabloids vliegen dan ook de straatkiosken uit, je ziet iedereen ermee lopen. In nagenoeg elk openbaar gebouw liggen de kranten ter inzage, vrijwel elke taxichauffeur of hotelmedewerker kan dan ook gepassioneerd meepraten over het Portugese voetbal. Co Adriaanse heeft het goed bekeken. Daar, waar men het echte voetbal liefkoost, kan hij werken onder perfecte omstandigheden. De media-aandacht is intensief, maar fair. Wie een vergelijking trekt met PSV, geen hele vreemde gezien de ontwikkelingen de afgelopen tijd, kan niet anders concluderen dan dat Adriaanse hartstikke gek moet zijn wanneer hij FC Porto zou verruilen voor de trots van Eindhoven. Niet om denigrerend te doen naar PSV, maar puur om het feit dat bij FC Porto het voetbal perfect lijkt. De accommodatie is subliem, zijn spelersgroep loopt over van de klasse en creativiteit en het leven in Portugal is ontspannen. En niet te vergeten heeft Adriaanse in Portugal succes met zijn werkwijze. Het kampioenschap is binnen, op naar nieuw Europees succes.2499Noot: Deze reportage is geschreven naar eigen indrukken van de stad, het stadion en het voetbal in Porto. Bedenk dat het verhaal subjectief is en bedoeld om een beeld te schetsen van het Portugese voetbal. Liefhebbers van mooie stadions en een geweldige voetbalsfeer worden door de VoetbalPrimeur-redactie van harte aanbevolen eens het overbekende Engeland te verruilen voor de onbekende charme van het Portugese voetbal.