Keano! Keano! There's only one Keano!

'Hij is de beste middenvelder van zijn generatie en één van de meest illustere persoonlijkheden in de clubgeschiedenis van Manchester United', was getekend Sir Alex Ferguson op 17 november 2005. De quote van de Schotse succesmanager van United stond in een afscheidsverklaring van Roy Keane. Het icoon van Old Trafford besloot zijn twaalfenhalfjarig jubilieum bij United te vieren met een contractbreuk, na een slepend conflict met Ferguson over droevige aankopen, teleurstellende resultaten en het ontbreken van mouwopstropers in de selectie van The Red Devils. Zijn jeugdliefde Celtic ontving de kleurrijke middenvelder met open armen. Keane liet in diezelfde verklaring, waarin Ferguson de loftrompet over hem afstak, het volgende weten: 'Het is een trieste dag. Ik moet een fantastische manager verlaten. Maar het is tijd om verder te gaan.' Klaar. Een boek vol gewonnen prijzen, geniale openingen en smerige overtredingen met leiderschap als rode draad werd gesloten.Voor eenmaal willen we terugbladeren en stilstaan bij het fenomeen Roy Keane, ofwel Keano, zoals hij in menig United-hart is gesloten. Jarenlang terroriseerde de Ier zowel nationale als internationale velden. De middenlinie was zijn domein. En wie ook maar de moed had in de buurt van zijn territorium te komen werd hardhandig met de neus tussen de grasplaggen gedrukt. Een terriër, maar wel één die de eenvoud van het voetbalspel tot kunst kon verheffen. Gezaligd met een buitenaards overzicht, bovenmatige traptechniek en een tomeloze inzet, groeide Keane in de jaren negentig uit tot de absolute captain van Manchester United. Het kortgewiekte kapsel, het ongeschoren gezicht, maar bovenal het rode shirt met de zwarte aanvoerdersband staan gekerfd in de genen van de Rooien uit Manchester.2377Keane arriveerde in de zomer van 1993 bij de Mancunians. Hij kwam over voor ongeveer vijf miljoen euro van Nottingham Forrest. Destijds een recordbedrag, zeker voor een stoemper op het middenveld. In de schaduw van onder andere Eric Cantona kon de Ier rijpen. Althans, dat was de bedoeling. Volgens insiders sprak Keane tijdens de eerste training de legendarische woorden: 'Jullie mogen mij niet en ik mag jullie niet. Zullen we maar beginnen?' De toon was gezet. Hij was Roy Keane uit Ierland, uit Corke welteverstaan, en hoefde van niets of niemand tegenspraak te dulden. Zelfs niet van gearriveerde vedetten als Paul Ince en Mark Hughes. Manager Ferguson ontleedde de leiderscapaciteiten bij de door 'moeder natuur' gewezen aanvoerder. Keane werd midden jaren negentig, zeker na het pensioen van Cantona (1997), de absolute captain van een elftal dat eind jaren negentig onverslaanbaar bleek. Met zijn adjudanten in de middenlinie Paul Scholes, Ryan Giggs en David Beckham veroverde Manchester United onder leiding van een Ierse Mean Man de Champions league, door Bayern München in de slotfase te verschalken. Al met al vierde Keane onder andere zeven landstitels in het shirt van United.2378Het was zeker niet altijd koek en ei met Keane. Door zijn nukkige gedrag in het veld, gecompenseerd met een bikkelharde speelstijl, liep de captain geregeld tegen gele en rode kaarten aan. Een heethoofd, of volgens zijn vijanden, een recidivist. De Ier bezorgde zelf een onuitwisbare smet op zijn glorieuze loopbaan. In 1997 werd Keane door een talentvolle Noorse speler van Leeds United, Alf Inge Haaland, op een niet al te chique wijze tegen de grasmat gewerkt. Haaland zou tegen een pijnkermende Keane hebben gezegd: 'Aansteller'. Een belediging die bij de middenvelder door merg en been ging. Vier jaar wachtte Keane, om vervolgens Haaland (destijds spelend voor Manchester City) een minder valide toekomst te bezorgen. Zonder ook maar een bal in de buurt vloog Keane in 2001 als een leeuw op zijn prooi. Om vervolgens met zijn dodelijke tanden zijn weerloze slachtoffer aan flarden te scheuren.Terwijl de Noor zijn geseling onderging, maakte Keano hem duidelijk dat er niet met hem te spotten viel en belangrijker nog: 'hij geen aansteller was'. Haaland heeft door de brute charge van Keane nimmer zijn spelniveau van voor 2001 geevenaard. Toch blijft het voetbal, de keizerlijke uitstraling op het middenveld en grenzeloze ijver van Roy Keane de meeste supporters en liefhebbers bij. In mei kreeg Keane waar hij recht op had: een massaal saluut. Een gedenkwaardige match tussen Celtic en Manchester United op Old Trafford voor zeventigduizend toeschouwers. Niet om de prijzen, maar om één van de grootste spelers van de laatste dertien jaar te eren. Keane kwam in actie voor beide ploegen. De waardering van zijn collega's en supporters deden hem zichtbaar sidderen. Jong en oud kletste de handen tegen elkaar en zong, minutenlang, met metershoog kippenvel over het hele lijf: 'Keano! Keano! There's only one Keano! There's only one Keano! Keano! Keano! There's only one Keano!' Dat kan geen heup hem en ons meer afnemen.