Het EK-sterrenteam van VoetbalPrimeur

Maar wie waren nu de blikvangers van het toernooi? VoetbalPrimeur stelt het EK-team samen met de beste spelers van EURO 2008.

Door Pieter Hanson

Keeper: Edwin van der Sar (Nederland): eindcijfer 9,5
Edwin van der Sar is 37 jaar, maar nog lang niet versleten. Keepte een foutloos EK. Alle buitenlandse media zetten de goalie van Manchester United in hun sterrenteam. Van der Sar was beslissend in de cruciale groepsduels tegen Italië en Frankrijk. Vooral de gekeerde vrije trap van Andrea Pirlo was stijlvol en kreeg extra glans doordat Giovanni van Bronckhorst uit de counter het bevrijdende doelpunt maakte. Ook tegen Frankrijk zette Van der Sar een weergaloze prestatie neer. Met name voor rust trok de oud-Ajacied zijn elftal over het dode punt. Pas in de kwartfinale tegen Rusland kon Van der Sar het falen van zijn defensie niet meer camoufleren. De sluitpost hield tot de 112e minuut de gelijke stand op het scorebord, maar daarna bezegelden Dmitri Torbinski en Andrei Arsjavin het lot van Oranje. Van der Sar reageerde gelaten. Oranje was overklast, maar aan hem lag het zeker niet.

Rechtsback: Sergio Ramos (Spanje): eindcijfer 8
Veel van het Spaanse gevaar kwam vanaf de rechterkant. Daar speelde de onvermoeibare Sergio Ramos als een halve aanvaller. De vleugelverdediger van Real Madrid was een van de beste verdedigers van het toernooi. Met zijn voetballende capaciteiten en diepgang gaf hij een extra impuls aan het Spaanse positiespel. Als hij zijn concentratie kan vasthouden is Ramos een topvoetballer. Een stoere verdediger met een krachtig lijf. Ramos is een sterke rechtsback met veel duelkracht en loopvermogen. Maar hij kan ook gewoon heel goed voetballen. Hoort absoluut thuis in de Spaanse top en kan terugkijken op een geslaagd eindtoernooi in de Alpen. Zijn Spaanse furie was een van de bouwstenen van het succes.

Centrumverdediger: Carles Puyol (Spanje): eindcijfer 8,5
Carles Puyol is het onverwoestbare slot op de Spaanse defensie. De krullenbol speelt al jarenlang in de Europese top bij FC Barcelona. Dit EK mocht de Spaanse ploeg profiteren van zijn passie en onverdroten inzet. Bondscoach Luis Aragones kon bouwen op een stevig brok Catalaanse onverzettelijkheid. De Spaanse defensie liet in het verleden vaak te wensen over, maar in Oostenrijk en Zwitserland zorgden Puyol en Carlos Marchena voor centrale zekerheid. Twee harde centrumverdedigers die ook in balbezit niet afhaken. Mede door het gebikkel van Puyol konden de raspaardjes op het middenveld uitblinken. Het jeugdproduct van Barcelona gaat altijd voorop in de strijd.

Centrumverdediger: Pepe (Portugal): eindcijfer: 7,5
Pepe vormde samen met Ricardo Carvalho een solide basis voor de goede pouleprestaties van het Portugese team. Minpunt waren de enorme dekkingsfouten in de verloren kwartfinale tegen Duitsland. Portugal was samen met Spanje de beste ploeg op het toernooi, maar greep weer naast de beker door een baaldag in Basel. Pepe maakte vooral in druk in de groepsfase. Op een EK, dat door de overvloedige aanwezigheid van verdedigende middenvelders als vrij defensief betiteld kan worden, had de genaturaliseerde Braziliaan de durf om in balbezit veelvuldig in te schuiven. Door zijn krachtige lijf waren de rushes levensgevaarlijk. Was in het groepsduel met Turkije met harde kopstoten dichtbij een doelpunt, maar kreeg pas na rust loon voor zijn offensieve arbeid. Pepe kwam op, kaatste en schoot zijn ploeg hoogstpersoonlijk op voorsprong. Moet zijn goede vorm meenemen naar Real Madrid.

Linksback: Phillip Lahm (Duitsland): eindcijfer 7,5
De flegmatieke Phillip Lahm is een moderne vleugelverdediger. Zijn zwakke linkerbeen beperkt hem lichtelijk in het positiespel, maar dat kan hij compenseren door zijn wervelende spel. Lahm is snel en heeft een goede sliding. Door zijn diepgang vergrootte hij in balbezit de Duitse opties. Bovendien leveren zijn aanvallende impulsen veel gevaar op. Dit resulteerde in een prachtig doelpunt in de halve finale tegen Turkije. Lahm gaf de Turken een koekje van eigen deeg door de bal in blessuretijd na een karakteristieke rush in de korte hoek te schieten. Lahm heeft misschien niet de routine en kracht van Eric Abidal of Gianluca Zambrotta, maar compenseert dit met een enorme dosis enthousiasme. Speelde wel een teleurstellende finale.

Rechtermiddenvelder: Michael Ballack (Duitsland): eindcijfer 8
Michael Ballack was de onbetwiste leider van het Duitse elftal. Ergerde zich dood in het verloren groepsduel met Kroatië, maar nam zijn ploeg bij de hand in de laatste poulewedstrijd tegen Oostenrijk door een vrije trap kiezelhard in de bovenhoek te pegelen. Ballack is een volwassen topvoetballer. Hij weet wanneer hij diep moet gaan, voelt perfect aan als zijn team extra steun nodig heeft en is aanwezig in het veld. Zorgt voor de balans, maar kan door zijn enorme loopvermogen, kopkracht en vlammende schot ook aanvallend zijn steentje bijdragen. Is bovendien een echte aanvoerder en heeft de uitstraling van een vedette. Een zeer complete speler. Duitsland dankte de goede prestaties voor een groot deel aan hem.

Centrale middenvelder: Marcos Senna (Spanje): eindcijfer 8,5
Tussen alle raspaardjes op het Spaanse middenveld werd het noeste werk verricht door Marcos Senna. De geboren Braziliaan was het smeermiddel in de Spaanse voetbalmachine. Vooraf waren er twijfels over de balans in het elftal van Luis Aragones, maar de ongebreidelde inzet van Senna zorgde voor extra zekerheid. De onvermoeibare middenvelder vliegt het hele veld over, verovert ballen, maar kan ook goed voetballen. Is in balbezit zeker geen dissonant, wat eigenlijk ook niet kan in het technisch superieure Spaanse elftal. Ook in de finale zat Senna overal tussen. Vormde samen met Xavi een complete en betrouwbare tandem op het middenveld. En dat te bedenken dat hij al 32 jaar oud is.

Centrale middenvelder: Xavi (Spanje): eindcijfer 9
De basis voor de Spaanse titel werd gelegd op het middenveld. Daar vormden Xavi, Andres Iniesta en David Silva een geweldige driehoek. Als de drie technici het op hun heupen krijgen gaat de bal razendsnel rond. Xavi viel vooral op door zijn splijtende passes. Stond aan de basis van diverse Spaanse doelpunten. Blijft door zijn ervaring ook rustig. In de slotfase van de finale probeerde Duitsland wel aan te zetten, maar Xavi hield zijn hoofd koel. Onder leiding van de Barcelona-middenvelder bleef de bal rondgaan en werd het eindsignaal overtuigend gehaald. Als bekroning op zijn goede spel werd Xavi uitgeroepen tot beste speler van het toernooi. Een logische keuze.

Linkermiddenvelder: David Silva (Spanje): eindcijfer 9
Een van de meest getalenteerde voetballers op dit EK. Was een constante factor in het Spaanse elftal. Silva heeft een goed schot, een uitstekende techniek, speelt zuinig en heeft overzicht. Daardoor werd de Spaanse Armada in de voorhoede diverse malen in stelling gebracht. Silva gaf vorig seizoen in het Champions League-treffen met Chelsea al een signaal af van zijn grote kwaliteiten door Peter Cech met een wervelend schot te verschalken. Op het EK maakte Silva het derde doelpunt tegen de Russen, maar dat was niet zijn grootste verdienste. Vormde samen met Xavi en Andres Iniesta een technisch superieur middenveld. In balbezit waren de kleine balvirtuozen ongrijpbaar. Een les zoals voetbal hoort te zijn. Vertrouwen op een functionele techniek, kort positiespel en alles in een hoog tempo. In het Spaanse elftal kan alleen Cesc Fabregas bogen op meer talent.

Schaduwspits: Andrei Arsjavin (Rusland): eindcijfer 8
Het was een wereld van verschil: Rusland met of zonder Andrei Arsjavin. De spelmaker van Zenit Sint-Petersburg was de eerste twee EK-duels geschorst vanwege een schorsing, maar nam zijn ploeg in het derde groepsduel met Zweden direct bij de hand. Mede dankzij een doelpunt van de maestro plaatste Rusland zich voor de kwartfinale tegen Nederland.

Daarin voerde Arsjavin een ware show op. Met technisch onderlegd en intelligent spel was hij zijn Nederlandse belagers voortdurend de baas. In de halve finale moest Arsjavin zijn meerdere erkennen in Spanje, maar zijn naam is definitief gevestigd. Het moet vreemd lopen wil de schaduwspits na het EK nog steeds in de Russische competitie spelen.

Centrumspits: David Villa (Spanje): eindcijfer: 8
Vooraf werden Luca Toni, Miroslav Klose en Fernando Torres het vaakst getipt als EK-topscorer, maar David Villa verbaasde vriend en vijand. De rappe aanvaller kende een teleurstellend seizoen met Valencia, maar herpakte zich op het EK. Vooral in de groepsfase was Villa een plaag voor de vijandelijke defensies. Mede dankzij een fantastische ondersteuning vanaf het middenveld werd de kleine spits vier keer in stelling gebracht. Daarna speelde een blessure op, maar op dat moment was Villa al beslissend geweest. De Spaanse goaltjesdief, die beschikt over een vlammend schot, behoort definitief tot de Europese spitsenelite. De topscorer van het EK hoort altijd thuis in het sterrenteam.

Reservebank:

Iker Casillas (Spanje): eindcijfer 8
Iker Casillas keepte een fantastisch toernooi. Hij maakte een solide indruk in de groepsfase en was beslissend in de penaltyserie tegen Italië. Had alleen de pech dat er een klasse apart in het doel stond bij Nederland. Is daardoor veroordeelt tot een plek op de reservebank. Een perfecte plek om al kijkend te leren van de oude meester. Voorzover dat nog nodig is.

Yuri Zhirkov (Rusland): eindcijfer: 7,5
Al jarenlang een vaste waarde in het elftal van CSKA Moskou. Zhirkov speelt in Rusland het uit het zicht van het Europese voetbalpubliek, maar staat door zijn goede EK-prestaties op het lijstje van Internazionale. Zhirkov is een dynamische vleugelverdediger met een enorm loopvermogen. Stond in de kwartfinale voortdurend op de Nederlandse helft en had daarmee een groot aandeel in de Russische zege.



Hamit Altintop (Turkije): eindcijfer: 7,5
Overmoeibaar en onverzettelijk. Hamit Altintop gaf dit EK nooit op en belichaamt daarmee de Turkse teamgeest. Turkije ontsnapte een paar keer op Houdini-achtige wijze in de slotminuut, maar was dat geluk of gewoon nooit opgeven? Een enorme waslijst aan blessures en schorsingen maakte in de halve finale een einde aan de Turkse titeldroom. Maar de manschappen van Fatih Terim kunnen terugkijken op een zeer geslaagd toernooi.

Gokhan Inler (Zwitserland): eindcijfer: 7,5
Vooraf een grote onbekende voor het Europese voetbalpubliek, maar vorig seizoen een zeer gewaardeerde kracht bij Udinese. Werd verkozen tot beste buitenlandse nieuwkomer in de Serie A en trok deze lijn door op het EK in de Alpen. Zwitserland sneuvelde in de slotfase, maar Inler onttrok zich aan de malaise. Speelde een solide eindtoernooi. Inler is een zeer talentvolle verdedigende middenvelder. Fysiek sterk en gezegend met een goed overzicht.

Arda Turan (Turkije): eindcijfer 7
Arda Turan geldt al jarenlang als het grote talent van Galatasaray. Door zijn uitstekende techniek een typische exponent van de Turkse voetbalschool. Heeft een goede individuele actie. Begint aan een dribbel zonder te weten waar deze gaat eindigen. Een genot om naar te kijken. Het maakt Arda een onvoorspelbare vleugelspeler. Staat op het lijstje van Internazionale en AC Milan.

Wesley Sneijder (Nederland): eindcijfer: 8
Heeft zich afgelopen jaar stormachtig ontwikkeld bij Real Madrid. De grote ster op het Nederlandse middenveld. Op het middenrif van Oranje bulkt het van de technici, maar de verhoudingen zijn duidelijk: Sneijder is de grote man. Kan door zijn overzicht en techniek mee op het allerhoogste niveau. Extra pluspunt zijn de gevaarlijke vrije trappen die hij voor het doel kan slingeren. Sneijder kan terugkijken op een goed toernooi. Vooral zijn treffer tegen Frankrijk was van grote schoonheid. In de kwartfinale tegen Rusland kon hij het tij echter niet keren. Moest zijn meerdere erkennen in Andrei Arsjavin.

Roman Pavlyuchenko (Rusland): eindcijfer: 7
Eigenlijk was Pavel Progrebnyak uitverkoren als vaste centrumspits van Rusland, maar de aanvaller van Zenit Sint-Petersburg raakte geblesseerd. De Russische fans wanhoopten even, maar onderschatten de mogelijkheden van Roman Pavlyuchenko. Onder de vleugels van Guus Hiddink groeide de spits van ?een lantaarnpaal? (quote Hiddink) uit tot een gevaarlijke en dynamische aanvaller. Is vaak aanspeelbaar en beschikt over een goed overzicht. Kan bovendien goed koppen en heeft een neusje voor de goal. Een ideaal aanspeelpunt met een functionele techniek, maar moet wel effectiever worden.

Bondscoaches:

De Tsaar: Guus Hiddink (Rusland): 8,5
Guus Hiddink coachte een fantastisch toernooi. Hij gaf zijn collega?s een lesje in het bespelen van emoties en stuwde Rusland naar grote hoogten. Krijgt alleen geen 9, vanwege een foutje in het openingsduel. Toen voetbalde Rusland naïef, stond het tactisch voor geen meter en stond Roman Shirokov om onverklaarbare redenen in het hart van de defensie. Gevolg: een geflatteerde doch harde 4-1 nederlaag tegen Spanje. Hiddink herstelde echter snel. Sergei Ignashevich kwam in het elftal en na de terugkeer van Andrei Arsjavin begon het Russische positiespel helemaal te draaien. Hiddink ging wederom naar de tweede ronde, liet zijn ploeg Oranje overklassen, maar stuitte in de halve finale op een Spaanse muur. De tegenstander was te sterk en de benen waren leeg. Toch is de halve finale een uitstekende prestatie.

De Kroonprins: Slaven Bilic (Kroatië): eindcijfer 7,5
Stelde vooraf voor de eindzege te gaan en zette deze grootspraak op het EK kracht bij door als groepswinnaar naar de volgende ronde te gaan. Onder Bilic meldt Kroatië zich weer in de Europese voetbaltop. De coach beschikt over een geweldige generatie voetballers, maar laat ze ook gewoon goed voetballen. Het Kroatische elftal speelde soms te defensief, maar staat als een huis. Bilic moest in de kwartfinale een enorme teleurstelling slikken. Zijn team leek naar de halve finale te gaan, maar in de absolute slotseconde verstoorde Semih Senturk de Kroatische droom. Op het WK 2010 krijgt Bilic een nieuwe kans om eremetaal te pakken.