MacDonald: "Klaar voor het buitenland"
Kersten Steurbaut
ANTWERPEN
"Eindelijk!" Sherjill MacDonald was opgelucht dat hij zaterdag tegen Anderlecht aan de aftrap verscheen. In het verleden werd de Nederlandse spits telkens gedwarsboomd door een blessure of een schorsing.
Revanche op zichzelf
En bij de competitieleider hebben ze het geweten dat MacDonald tussen de lijnen stond. Mackie dartelde over de Kielse grasmat, diezelfde mat waarop zijn tegenstanders een glijpartij organiseerden. MacDonald sprintte achter de bal als een hyena achter zijn prooi. "Ik voelde me geweldig fris", verklaart MacDonald. "Zei Juhasz dat ik in België de snelste ben op de eerste meters? Dat is een mooi compliment, ik hoop dat hij gelijk heeft."
Zijn snelheid kon hem zaterdag echter niet aan doelpunten helpen. Een sterke Silvio Proto en het doelkader dachten er anders over. "Wat kan ik doen? Ik dacht dat hij erin zat, maar dan pakt hij uit met zo?n schitterende save. Ik heb hem niet meer gesproken. Proto weet wel dat hij een fantastische keeper is. En tegen Anderlecht heb je ook wat geluk nodig om te scoren. Er hangt een soort magie rond die ploeg."
"Voor mij is dit geen revanche op Anderlecht, maar wel een op de wedstrijd van woensdag in Waregem. Daar was ik echt niet goed. Ik heb er geen verklaring voor, maar tegen Anderlecht wou ik wel iets rechtzetten. Ik wou tonen dat ik wel iedere week op dit niveau kan spelen."
Mentaal klaar voor buitenland
Kan MacDonald het niveau van zaterdag inderdaad iedere week etaleren, dan zit de Amsterdammer bij Beerschot niet op zijn plaats. Voorlopig is het echter nog te wisselvallig en moet hij het stellen met een kastje in het Olympisch Stadion.
"Ik ben nog steeds ambitieus", benadrukt MacDonald. "Maar dan moet ik inderdaad mijn niveau vasthouden. Ik voel me hier ook best, maar ik wil het nog wel eens proberen in het buitenland. In het verleden is het mislukt, maar ik ben 27 jaar en ben er nu mentaal klaar voor. Ik wil zien wat het wordt."
Anderlecht zou natuurlijk ook mooi zijn. "Na Beerschot ben ik nog altijd fan van Anderlecht. Thuis heb ik nog altijd mijn truitjes van mijn periode in Brussel liggen. Ik hoop dat ze kampioen worden. Had ik er vroeger meer begeleiding gekregen, dan was het wellicht anders afgelopen. Ik mag blij zijn dat ik een tweede en een derde kans heb gekregen, anderen krijgen maar één kans in hun carrière."
"Meer lef tonen op verplaatsing"
In eigen huis hield Beerschot alle grote ploegen in bedwang, maar op verplaatsing blijven er alleen maar kruimels over voor de Antwerpenaren. En dat ergert Sherjill MacDonald. "We moeten op verplaatsing meer durven", aldus de Nederlander.
"Thuis spelen we met meer druk en lef, uit gaan we naar achteren leunen. Daar moeten we ook hoger druk zetten. Ik verlies liever op zo?n manier, dan naar achteren te lopen er toch vier binnen te krijgen. Bovendien maak je het de tegenstander alleen maar makkelijker."