Balotelli: profiel van een probleemkind

Door: Reon Boeringa

"Mario zegt dat we hem als kind hebben geslagen, dat we hem als peuter hebben achtergelaten in het ziekenhuis en dat we hem nu alleen willen kennen omdat hij rijk en beroemd is. Dat is helemaal niet zo! We houden van Mario, maar de Balotelli?s hebben allemaal rare ideeën in zijn hoofd geplant. We hebben er alles aan gedaan om hem terug te krijgen, maar de Balotelli?s zijn rijke mensen die veel invloed hebben. Wij zijn een arm arbeidersgezin. Mario is niet meer de jongen die wij kennen. Hij doet net alsof wij niet bestaan.? In 2010 doet de biologische vader van Mario Balotelli, Thomas Barwuah, onder meer bovenstaande uitspraken in een emotioneel interview met een Engelse krant. Hun zoon is dan net van Internazionale naar Manchester City vertrokken. Op dat moment is de relatie tussen Super Mario en zijn ouders al jaren ernstig bekoeld.



In zijn periode als speler van Inter nodigt Balotelli zijn ouders geen enkele keer uit voor een wedstrijd. ?Ik heb Mario in zijn Inter-tijd één keer gevraagd of ik naar een wedstrijd mocht komen?, vertelt Thomas Barwuah in datzelfde interview. ?Mario zei dat hij vier kaartjes aan zijn broer Enoch had gegeven en dat die mocht bepalen wat ermee zou gebeuren. Hij heeft nooit meer aan ons gedacht. We hebben nooit een brief of een kaartje van hem gekregen."

"We waren ervan overtuigd dat Mario terug zou keren"

Mario Balotelli wordt op 12 augustus 1990 geboren in Palermo. Hij is de zoon van de Ghanese immigranten Thomas en Rose Barwuah en heeft twee zussen en één broer. Twee jaar na de geboorte van Mario verhuist het gezin Barwuah naar Brescia, een stad in het noorden van Italië iets ten oosten van Milaan. Mario kampt op dat moment al met veel gezondheidsproblemen. Thomas en Rose Barwuah kunnen de torenhoge medische kosten niet meer betalen en stellen de peuter na dringend advies van jeugdzorg beschikbaar voor een pleeggezin. Dat pleeggezin wordt snel gevonden. In 1993 nemen Francesco en Silvia Balotelli de jonge en kwetsbare Mario onder hun hoede. ?We waren ervan overtuigd dat Mario naar ons zou terugkeren, zodra het met zijn gezondheid beter zou gaan?, liet Thomas Barwuah twee jaar geleden weten.



De jonge Mario zou echter nooit terugkeren in het gezin Barwuah. "Hij kwam nog weleens met zijn broer spelen, maar aan ons besteedde hij steeds minder aandacht. We dachten toen al dat de Balotelli?s hem tegen ons aan het opzetten waren?, vervolgt Thomas Barwuah. Mario ontdekt in de jaren daarna als gezinslid van de Balotelli?s zijn voetbaltalent en wordt als puber gescout door Serie C-club Lumezzane. Al op zijn vijftiende debuteert hij in het eerste elftal. Inter herkent de belofte van de jonge spits al snel en haalt hem in 2006 binnen. Kort daarvoor liep Super Mario stage bij FC Barcelona. In december van 2007 debuteert het talent tegen Cagliari in het eerste elftal van Inter. Drie dagen later staat hij voor het eerst in de basis. Hij luistert zijn basisdebuut op met twee goals tegen Reggina. Italiaanse kenners en analisten zijn het eens: die Balotelli, de achternaam die de speler inmiddels heeft aangenomen, wordt een hele grote.

"Hij traint minder hard dan Figo en Zanetti"

Balotelli komt in de maanden na zijn debuut steeds vaker in actie, maar kent in zijn tweede seizoen als Inter-speler een flinke terugval. Trainer José Mourinho is privé en openbaar zeer kritisch op de spits, die hij een lakse houding verwijt. "Een jonge jongen moet zich bewijzen, maar hij traint nog minder hard dan Javier Zanetti en Luis Figo." In januari van het seizoen 2008/09 is Mourinho het helemaal zat en zet hij de dan net achttienjarige Balotelli uit de selectie. Balotelli blijkt hardleers en gaat in de maanden verder met het verspelen van zijn weinige krediet. Clubiconen Javier Zanetti en Marco Materazzi roepen de jongeling in de pers tot de orde. "Hij moet laten zien dat hij bij deze groep wil horen. Als hij wil vertrekken staat de deur open", aldus Materazzi. Zanetti: "Mario moet zich beseffen dat hij hard moet werken als speler van Inter." Niets helpt, want in november 2009 trekt Mourinho na een duel met AS Roma hard aan de noodrem: "Balotelli speelde zo slecht, hij verdient nauwelijks meer dan een nul."



Mourinho zette Balotelli vervolgens weer enige tijd uit de selectie, maar wederom zonder resultaat. In maart van het seizoen 2009/10 gaat Balotelli namelijk alweer zijn boekje te buiten. De kersverse international laat zich door een tv-programma verleiden tot het aantrekken van het shirt van AC Milan, wat hem op enorme kritiek komt te staan. Balotelli biedt nog zijn excuses aan, maar dat helpt niet meer. Inter heeft hem al te vaak vergeven. Het poseren met het shirt van de aartsrivaal is de druppel. Als Balotelli aan het einde van dat seizoen na een wisselbeurt ook nog eens het shirt van Inter op de grond gooit is het duidelijk: een vertrek is in de maak.

"Ze doen alsof ik hén in de steek heb gelaten"

In die fase treden Balotelli?s biologische ouders voor het eerst naar buiten met een openhartig interview in de Italiaanse pers. Balotelli reageert kwaad en wil niets weten van medelijden met de Barwuah?s, die nog altijd onder slechte omstandigheden in Brescia wonen. "Als ik nu niet rijk en beroemd was geweest, hadden ze mij niet willen leren kennen. Ze jagen op roem. De Balotelli?s namen me vroeger weleens mee naar hun huis, maar ze waren er nooit. Nu ik in de Serie A speel doen ze ineens alsof ik hén in de steek heb gelaten", schiet Super Mario uit zijn slof.

In de zomer van 2010 haalt Roberto Mancini, die Balotelli nog kent van hun gezamenlijke tijd bij Inter, naar Manchester City. De steenrijke Engelse club schrijft een cheque van liefst 22 miljoen euro uit voor het Italiaanse probleemkind. Balotelli wordt met vertwijfeling ontvangen in de Eastlands en mist een groot deel van de eerste seizoenshelft door een blessure. Op 7 november van 2010 lijken de fans van City hem in hun harten te sluiten, want tegen West Brom maakt Balotelli zijn eerste goal. Later dat duel toont hij echter zijn schaduwkant; na een confrontatie met Youssouf Mulumbu krijgt hij de rode kaart.



De op één na beste speler ter wereld

Die schaduwkant krijgen de fans van City in de loop van het seizoen 2010/11 steeds vaker te zien. Super Mario gooit met dartpijltjes op kinderen, gaat op ongepaste momenten op stap en maakt ruzie met medespelers. Een realistisch zelfbeeld lijkt de spits nog niet te hebben. In december van 2010 verklaart Balotelli de op één na beste speler ter wereld te zijn "kort achter Lionel Messi." Interviews geven doet de Italiaanse aanvaller overigens weinig. Het draagt bij aan het mysterie rond zijn gespleten persoonlijkheid. Ook op het veld is Balotelli een speler met twee gezichten. Na doelpunten weigert de spits structureel te juichen. Steeds vaker uit hij zijn passie en emotie met keiharde tackles op tegenstanders.

Manager Mancini bedekt de ongepaste uitspattingen van zijn protegé lang met de mantel der liefde. "We houden allemaal van hem", en "Mario moet nog veel leren", verklaart de coach steevast na een misdraging van zijn landgenoot. Het helpt allemaal niet. Balotelli kan niet omgaan met de vrije hand van Mancini en zaagt in januari 2012 Tottenham Hotspur-speler Scott Parker bijkans doormidden. Hij wordt voor vier duels geschorst. Twee maanden eerder kreeg de spits al rood in het duel met Liverpool, terwijl hij als invaller pas na 65 minuten in het veld kwam. Ook komt hij in het nieuws doordat er in zijn huis brand woedt. De oorzaak blijkt bizar: Balotelli was met wat vrienden vuurwerk aan het afsteken in de badkamer.



Indrukwekkende kaartencollectie

In het voorjaar van 2012 loopt het definitief uit de hand met Balotelli. Eén dag voor het duel met Bolton zit de spits tot diep in de nacht in een stripclub. Mancini geeft hem een boete van enkele tonnen, maar Super Mario haalt zijn schouders op. Eind maart maakt Balotelli ruzie met zijn ploeggenoten over het nemen van een vrije trap. Mancini weigert de frontman te veroordelen, maar geeft hem een laatste waarschuwing. Balotelli zou echter Balotelli niet zijn als hij ook die in de wind slaat. Op 8 april misdraagt de spits zich tot twee keer toe in het bepalende duel met Arsenal. Eerst met een onbestrafte aanslag op Alexandre Song. Later met een tackle op Bakary Sagna die wel met rood bestraft werd. Mancini maakte na het duel duidelijk dat hij dit seizoen geen beroep meer zal doen op Balotelli.

De rapportcijfers van de Italiaanse prima donna spreken boekdelen. Balotelli?s talent blijkt uit het feit dat hij slechts negentig competitieduels nodig had voor het maken van veertig doelpunten. Zijn problematische karakter blijkt uit het indrukwekkende aantal kaarten dat hij als speler van Inter en City verzamelde: 26 keer geel en vijf keer rood. Het is een kaartencollectie waar de meeste verdedigers een carrière van vijftien jaar voor nodig hebben. Mancini vatte het na het duel met Arsenal alsvolgt samen: "Elke keer dat ik Balotelli opstel kan hij een wondergoal maken, maar hij kan ook elke keer rood pakken." Mancini is het daarom zat en gaat de speler verkopen. De vraag is of er nog een club bereid is tijd en geld te investeren in het probleemkind. Zo ja, dan zal die club in de woorden van Thomas Barwuah aan het begin van dit verhaal mogelijk de aard van Balotelli?s moeilijke karakter vinden. Iedereen houdt van Balotelli. Niemand pakt hem aan. Misschien heeft de aanvaller het omgekeerde nodig.