"Ik heb heel hard geknokt en ben er trots op dat ik hier nu sta"
Ron Vlaar werd in 2005 helemaal zoek gespeeld door Luca Toni tijdens een oefeninterland tegen Italië, bondscoach Marco van Basten liet hem daarna nooit meer opdraven. In 2008 én in 2009 scheurde hij een kruisband in zijn knie. Maar nu, in de zomer van 2014, is Vlaar zeker van een basisplaats op het WK in Brazilië.
"Natuurlijk waren die blessures moeilijk. Maar ze hebben me óók gevormd tot wie ik nu ben", zegt Vlaar in gesprek met De Telegraaf. "Je weet nooit wat er was gebeurd als ik niet geblesseerd was geweest. Ik heb heel hard geknokt en ben er trots op dat ik hier nu sta. Het is niet niks om van twee gescheurde kruisbanden op niveau terug te komen. Zeker na de tweede klap was het in mijn hoofd onrustig. Ik kwam net uit het medische traject en moest opnieuw beginnen. Dat was heel frustrerend. Dan denk je wat gaat er nu gebeuren? Ik ben er zo twee jaar uit."
Het WK 2010 in Zuid-Afrika kwam nog te vroeg voor Vlaar. "Ik had er net weer één seizoen bij Feyenoord op zitten en was heel anders met voetbal bezig. Het gaf mij een enorme boost dat Bert van Marwijk me in de voorlopige selectie opnam, maar lichamelijk was ik nog niet klaar voor het toernooi." De bewuste knie is inmiddels geen item meer voor de verdediger. "Je moet die tijd achter je laten. Ik was fit, wilde meer en beter, elke kans grijpen om een sterkere verdediger te worden. Dan ben je niet meer blij dat je er weer bent, maar ben je meer dan ooit met topsport bezig."
Vlaar leeft compleet voor de sport, alles staat in het teken van voetbal. Hij traint voor zichzelf, wat hij direct bij zijn komst bij Aston Villa heeft aangegeven. "In Engeland ligt het tempo veel hoger, dus dat is wel een verschil. Maar het gaat er ook om hoe je buiten de wedstrijden en trainingen om voor je lichaam zorgt. Daar heb ik heel bewust keuzes in gemaakt, gewoontes van gemaakt. Als je niet fit bent, kom je vroeg of laat in de problemen. Misschien zijn er uitzonderingen – jongens die uitzonderlijke kwaliteiten hebben – maar daar ben ik er geen van."
"Ik moet gewoon heel hard werken om alles op orde te hebben. Daar heb ik ook geen problemen mee, want het hoort er bij mij gewoon bij. Als je een juiste balans vindt tussen belasting en belastbaarheid, denk ik dat je zestig wedstrijden in een seizoen moet kunnen spelen", aldus Vlaar.