Blind: "Weet je wie mijn voorbeeld was? Eyong Enoh! Die kon dat echt goed"
Daley Blind vergaapte zich als kleine jongen aan spelers als Thierry Henry en Zinedine Zidane. Mooie voetballers met een enorme drang om vooral vooruit te voetballen. Dat leek Blind wel wat. Toch liep het allemaal wat anders. Inmiddels is de eerste taak van Blind als linksback of verdedigende middenvelder vooral tegenhouden.
"Ik wilde Thierry Henry zijn. Of Zidane. Shirts van Guardiola en Litmanen hingen boven mijn bed. Die had mijn vader voor me geruild. Ik dacht vooral aan mijn spel in balbezit. Aan aanvallen”, zegt Blind in een interview met Helden Online. Ajax-trainer Frank de Boer noemde Blind 'een jongetje'. Te lief, te mooi, te aardig. Die plaagstoot van De Boer kreeg het gewenste effect, blijkt nu. "Ik ben agressiever geworden in de duels." Dat was lang niet altijd zo.
"Mijn vader zei vroeger altijd: 'jij pakt nooit geel'. Dan zei ik: 'ja ik ga toch niet iemand schoppen als ik netjes de bal kan afpakken?' Ik heb nog steeds nog nooit rood gekregen. Pas in de Eredivisie werd ik geconfronteerd met meer kracht. Langzaam heb ik een knop omgezet. Was een keer tegen Roy Beerens. Ik dacht: als hij nu de bal krijgt, vlieg ik er meteen in. Ik had de bal én hem. Ik kreeg geel, maar het gaf me een kick."
"Ook op trainingen ben ik toen agressiever op de bal gaan verdedigen. Niet gemeen, wel dwingend. Zo heb ik dat ontwikkeld. Weet je wie mijn voorbeeld was? Eyong Enoh! Die kon dat echt goed. De trainer hamerde er ook op. Dat je niet teveel moest afwachten, maar er soms op af moest gaan als verdediger", vervolgt Blind, die vrijdag tegen één van zijn voorbeeld uit het hedendaagse voetbal staat wanneer hij met Oranje Spanje treft.
"Xavi en Alaba. Daar ga ik echt voor zitten", noemt Blind twee spelers waar hij nu een voorbeeld aan neemt. "Dat is trouwens wel iets van de laatste tijd. Vroeger als er voetbal op tv kwam, ging ik playstationen. Zei mijn vader: 'Goh, je bent echt een liefhebber, hè?' Nu kijk ik bijna alles", aldus Blind tegenover Helden.
