"Je moet een peoplemanager zijn, eigenlijk zoals ik was"

Jong Oranje moet 'normaal doen': 'Eerst Louis Vuitton en dan een Bentley'

13 november 2014 om 09:18

Jong Oranje sluit donderdagavond een bewogen jaar af. Niets leek het jeugd-EK van volgend jaar nog in de weg te staan, maar door een dramatische serie in de laatste fase liep het anders af.

Jong Oranje verloor achtereenvolgens van Georgië, Slowakije en twee keer van Portugal, wat Adrie Koster uiteindelijk zijn baan kostte. De bondscoach verloor al zijn interlands. Na de interim-periode van Remy Reijniere moet een nieuwe coach de talenten na het missen van het jeugd-EK weer aan succes helpen. Foppe de Haan en Cor Pot, de voorgangers van Koster, geven in het Algemeen Dagblad advies.

"Je moet een peoplemanager zijn. Eigenlijk zoals ik was", zegt Pot, die Jong Oranje naar de halve finale van het EK in Israël leidde, in de ochtendkrant. "In die paar weekjes dat je die gasten ziet, maak je hen echt niet beter hoor. Je moet een teamgevoel kunnen kweken. Dat klinkt algemeen, maar het komt hier op neer."

Pot was er niet op uit om 'vriendjes' te worden met zijn spelers. "In die leeftijdsgroep gaat het van top naar flop en andersom. Ze komen eerst met een tasje van Louis Vuitton aan en de volgende keer met een Bentley. Dáár moet je mee omgaan. Iedereen moet normaal blijven doen. En nee, dan maak je niet altijd vrienden", aldus Pot in AD Sportwereld.

Foppe de Haan kroonde zich in 2006 en 2007 tot Europees kampioen met Jong Oranje. Ook hij liep tegen de gewoontes van de Nederlandse talenten aan. "Tientallen kinderen stonden handtekeningen te jagen. De meeste spelers liepen stoïcijns door. Toen dacht ik wel: hé, dit kan dus niet. Met Ron Vlaar, de aanvoerder, en Ryan Babel heb ik toen gezeten. Die muziek doe je in je eigen tijd. Dat werd de afspraak."

De afspraak werd zonder veel gemor geaccepteerd. De Haan: "Kijk, ik was toen geloof ik 62, dus je echt verplaatsen in die jonge koppies lukt niet. Alles begint natuurlijk met gezag, maar dat krijg je ook door interesse te tonen voor hun leefwereld. Ik verbood echt niet alles klakkeloos. Maar door duidelijke grenzen te stellen, dwing je respect af. Net als een leraar voor de klas."