"Ik wilde niet naar PSV, ik wachtte op een club in een grote competitie"
Bij PSV geniet men met volle teugen van Andrés Guardado en andersom is dat ook het geval. De Mexicaan heeft liefst 111 interlands achter zijn naam, maar kwam bij Valencia toch niet aan spelen toe. En dat vindt men vooral in Nederland zeer opmerkelijk.
Ook Guardado heeft eigenlijk geen verklaring voor zijn reserverol in Spanje. "Dat antwoord kan ik jullie niet geven", zegt hij in het Algemeen Dagblad. "Ik heb er alles aan gedaan. Ze maakten een linksback van me, al ben ik dat niet echt, daar kreeg ik last van. Ik was vijf jaar lang een goede middenvelder bij Deportivo, maar nu verwachtten ze van me dat ik een Roberto Carlos zou zijn."
De linkspoot speelde vorig jaar op huurbasis voor Bayer Leverkusen. Dat beviel goed en dus wilde hij eigenlijk ook niet naar PSV, de club die in 2007 ook al dicht bij zijn komst was. "Het was bijna rond. Ik ging naar bed met het idee dat ik speler van PSV zou zijn", vertelt hij. Het liep echter anders: zonder de speler te raadplegen verkocht zijn club hem aan Deportivo La Coruna. "Ik zei: het was toch PSV? Nee, zei mijn zaakwaarnemer, vannacht heeft Deportivo een miljoen meer geboden dan PSV. Ze hebben het gedaan zonder ons te raadplegen."
En afgelopen zomer waagden de Eindhovenaren dus een nieuwe poging. "In het begin wilde ik niet. Ik wachtte op een club in een grote competitie. De Bundesliga was me goed bevallen. En anders zou ik gewoon bij Valencia blijven en het daar opnieuw proberen. Na twee dagen belde m'n manager opnieuw: Cocu wil met je praten. Ik dacht: waarom?"
"Phillip deed het goed. Hij legde me alles uit, dat hij een goede, maar wel heel jonge selectie had, dat hij mij kende en me nodig had. Hij vertelde dat hij kampioen wilde worden, maar dat een schakel als ik nog ontbrak", zegt Guardado in AD Sportwereld. "Ik beschouw Phillip niet alleen als trainer, maar vooral als een voetballer die ongelooflijk veel heeft bereikt. Die aanvoerder was van Barcelona, en ik dacht, als iemand als hij zoveel vertrouwen in me uitspreekt, waarom zou ik het dan niet wagen? Ik wilde me gewaardeerd voelen, belangrijk, en hij bood me dat aan. Toen kon ik geen nee meer zeggen."