Bizarre trainingen voor Nederlander: "Wat is dit voor grap, waar staat die camera?"
De Bas Dost-hype heeft toeslagen in Nederland en Duitsland, maar er waren tijden dat het anders was. Aan het begin van dit seizoen nog zelfs, toen hij zelfs op de tribune moest plaatsnemen. Daar had de spits het flink moeilijk mee.
"Dat is echt verschrikkelijk", zegt Dost in Voetbal International over zijn reserverol in Wolfsburg. "Je kijkt op de lijst en zit niet bij de selectie, een week later weer niet en daarna weer niet. Dan word je gek. En eerlijk gezegd schaamde ik me dat ik op de tribune moest zitten. Ik ben voetballer, topfit, maar ik reed naar het stadion om op de tribune plaats te nemen. Dat kan toch niet?"
Die periode was echter niet te vergelijken met de periode onder Felix Magath, zijn eerste trainer in Duitsland. Zonder ontbijt moest er op trainingskamp al kilometers vol gesprint worden. "En als het niet snel genoeg was, werd je stijf gescholden." Dost lag dan ook regelmatig spugend op de grond. "Meer dan eens. En niemand zei iets. Die trainingen sloegen soms helemaal nergens op." En naar het waarom blijft hij gissen. "Geen enkel idee."
"Magath hield van verwarring zaaien. We wisten nooit waar we aan toe waren. Die onzekerheid was verschrikkelijk, vooral voor de spelers met kinderen. Ik heb dingen gedaan die je echt niet voor mogelijk houdt. Om zes uur 's ochtends moest een select groepje nieuwelingen zich melden in een gymzaal. Moest ik radslagen en koprollen maken. Na de tiende koprol dacht ik: Wat is dit voor grap, waar staan die camera’s?"
"Ik klom in touwen en pijpen tot ik blaren in mijn handen had, maar ik moest door, door, door. Toch heb ik ook respect voor Magath, hij heeft me uiteindelijk mentaal absoluut sterker gemaakt. Daar heb ik de afgelopen maanden ook profijt van gehad, want erger en zwaarder dan toen wordt het nooit meer", besluit de aanvaller in VI.