FC Twente: van polderclub met parels naar meelijwekkend los zand
In een tijdsbestek van vijf jaar van landskampioen naar degradant. Het is een transformatie die dreigt voor FC Twente, dat geen enkele naschok van de financiële val bespaard lijkt te blijven.
Yorick Hokke
ROTTERDAM
Wie de laatste seizoenen Feyenoord – FC Twente in het programmaboekje zag staan, wist dat er zich in Rotterdam een titanengevecht zou gaan afspelen. Spelers als Kenneth Perez, Blaise N’Kufo, Theo Janssen, maar ook Nacer Chadli en Bryan Ruiz betraden, onder toeziend oog van een trotse ex-voorzitter Joop Munsterman, in het Twentse tricot de grasmat van De Kuip. Ook toen bleven de Tukkers wel eens met lege handen achter. Maar de manier waarop de trots van Enschede zich ditmaal naar de Rotterdamse slachtbank liet leiden, was ongekend en zelfs meelijwekkend.
Stadion De Kuip, zondagmiddag. Ergens halverwege de eerste helft verklaren de donkere wolken zich solidair met het spel van FC Twente. Terwijl de eerste regendruppels het hoofd van Hakim Ziyech toucheren, staat de Marokkaanse spelmaker al lang en breed met de handen in de zij. Turend in de verte, blik op oneindig. ‘Wat doe ik hier nog?’, zie je hem denken. Om hem heen bezwijken broekies als Joël Drommel, Peet Bijen en Jeroen van der Lely ondertussen onder de druk van een kolkende Kuip. Belangrijke spelers als Felipe Gutiérrez (met Chili actief op het WK in Brazilië), Kamohelo Mokotjo en Renato Tapia delen mee in de malaise. De ene na de andere bal vliegt over de zijlijn, achterlijn of Twentse doellijn. Uiteindelijke schade: 5-0.
Daar stond Ziyech weer na afloop, voor de vierde achtereenvolgende keer hetzelfde riedeltje oprakelend. Of hij het nog volhield, dat ene maandje tot de winterstop, wilde de NOS weten. ‘Het moet maar’, klonk het zacht. Het aanstaande vertrek van de Eredivisie-smaakmaker betekent hoogstwaarschijnlijk een nieuwe, flinke scheut in de toch al niet halflege Twentse gifbeker. Want wat moet het elftal van René Hake zonder Ziyech, die bij vrijwel ieder doelpunt betrokken is dit seizoen? En belangrijker nog: blijft het daar wel bij? Want ook Tapia sluit niet uit dat hij in de winter zijn geluk elders gaat beproeven. Het is een ellenlange lijdensweg, die mogelijk zelfs eindigt met een val van het hoogste voetbalpodium. Want, zoals Tapia ook al toegaf, dat is op dit moment een realistisch scenario voor de huidige nummer vijftien van de Eredivisie.