Feyenoorder blijft knokken: "Soms denk ik wel eens: shit, zit ik weer op de bank"
Aan het begin van het seizoen leek Bilal Basacikoglu eindelijk een basisplaats te hebben afgedwongen bij Feyenoord. De komst van Eljero Elia zorgde er echter voor dat de Turkse aanvaller opnieuw op de reservebank is beland.
Yorick Hokke
ROTTERDAM
Terug naar zondag 23 augustus. Onder grote publieke belangstelling en met een grijns van oor tot oor komt Bilal Basacikoglu de mixed-zone van De Kuip binnenlopen. Met een prima treffer had de aanvaller zojuist, in de derde Eredivisie-wedstrijd van het seizoen, bijgedragen aan de 2-0 overwinning op Vitesse. Eindelijk had hij het voor elkaar: een basisplaats bij Feyenoord na een teleurstellend debuutjaar.
"Dat het vorig seizoen niet lukte, deed mij hartstikke veel pijn", vertelde Basacikoglu destijds aan VoetbalPrimeur. "Eerst maakte ik een mooie transfer, maar vervolgens ging het bergafwaarts. Dan baal je. Na een tijdje dacht ik: dit is het einde van dit seizoen, ik moet mij richten op het volgende. Het vertrouwen in mezelf was er gewoon niet."
Trainingsbeest
Bijna vier maanden is de Turk opnieuw veroordeeld tot een reserverol. Was het eerst Jean-Paul Boëtius die hem uit de basis houdt, nu is ‘de boosdoener’ Eljero Elia. "Ja, natuurlijk is dat mentaal gezien wel eens moeilijk", vertelt Basacikoglu. "Gelukkig mag ik nog vaak invallen, meestal tien of twintig minuten. Ik werk hard. Soms denk ik een dag voor de wedstrijd wel eens van: shit, moet ik weer op de bank zitten. Als je weet dat je speelt, bereid je je ook anders voor. Maar ik ben wel een trainingsbeest, dus het is niet zo dat ik met minder plezier naar de training ga."
De aanvaller vindt dan ook niet dat dit seizoen een kopie van het vorige dreigt te worden. "Vorig jaar gingen mijn invalbeurten niet zo lekker. Maar in de minuten die ik nu maak, laat ik in ieder geval de juiste spirit zien. Dat was vorig jaar minder, vind ik persoonlijk. Nu ben ik ook meestal de eerste die invalt, dat scheelt ook. De trainer weet wat hij aan mij heeft."
Geduld
Nog altijd is Basacikoglu maar twintig jaar. "Ik denk dat ik niet heel ver van het niveau van Elia afzit, maar hij heeft natuurlijk wel al bij topclubs gespeeld. Daar heeft hij ervaring opgebouwd. Nu sta ik achter hem in de pikorde, maar wie weet maakt hij nog een keer een transfer en sta ik weer vooraan."
Wanneer jonge spelers niet op veel speeltijd kunnen rekenen bij hun club, biedt een verhuur soms uitkomst. Niet voor Basacikoglu. "Ik denk niet dat de club al zover vooruit denkt. Op dit moment heb ik Elia voor me en die rol kan ik wel accepteren, ondanks dat het soms moeilijk is. Ik sta op dit moment daarom niet open voor een vertrek bij Feyenoord. Ook niet voor een verhuur."