Pelle wijst Italië de weg

Op 15 augustus 2004, tijdens de eerste competitiewedstrijd van het seizoen 2004-2005, zagen de voeballiefhebbers uit het Tukkerland Zlatan Ibrahimovic voor het laatst in het Arke Stadion . De Zweed scoorde in het met 3-2 gewonnen duel de derde Amsterdamse treffer. Het bezorgde FC Twente destijds een kater en een slechte competitiestart. Dinsdagavond kregen de stiekeme Twentefans die keken naar het achtstefinale duel tussen de Verenigde Staten en Italië opnieuw rillingen. In de persoon van Graziano Pelle beschikten de Italianen over een kloon van Zlatan. Pelle heerste met zijn 1 meter 93 niet alleen in de lucht, maar was ook over de grond beresterk. De Italiaanse spits kreeg in de eerste helft dan ook een legio kansen. De Amerikaanse verdedigers kregen maar geen grip op de robuuste aanvaller van het kleine Catania. Vooral Marvell Wynne werd steevast geklopt en verrast. De rechtsback van de VS lijkt weliswaar rechtstreeks uit het American Football te zijn weggeplukt, verdedigend liet hij aardig wat steekjes vallen. Aanvallend is Wynne wel sterk, dus zou het geen gekke gedachte zijn wanneer bondscoach Sigi Schmid hem bij een volgende wedstrijd als rechtermiddenvelder zou posteren.De eerste helft leek tot de 42ste minuut een prooi voor de Italianen. Middels Pelle, Bentivoglio en De Martino creëerden de Italianen in het eerste speelstuk vele mogelijkheden, waarbij de flegmatieke Amerikaanse doelman Westberg meer dan eens handelend moest optreden. Scoren deden de Italianen echter niet. Dat baarde de jonge vedettes geen zorgen, omdat men erop vertrouwde in de tweede helft ongetwijfeld wél één van de kansen te zullen benutten. Het liep even anders. 3367Freddy Adu, de 16-jarige superster van de VS, was tot de 42ste minuut vrijwel onzichtbaar geweest. Toen de kleine linkerspits uitweek naar de rechterkant slalomde hij een aantal Italiaanse verdedigers voorbij, om aan de rand van het strafschopgebied gewillig over een been van een Italiaan te vallen. De toegekende penalty werd door Adu zelf ingeschoten. Een oude voetbalwet, in Amerika waarschijnlijk onbekend, leert dat het slachtoffer nooit zelf de strafschop moet nemen. Adu had daar maling aan en faalde. Tot woede en ontzetting liet scheidsrechter Abd El Fatah de penalty overnemen om onduidelijke redenen. Hunter Freeman wist wel raad met het buitenkansje en bracht Amerika tegen de verhoudingen in op 1-0. In de resterende minuten was Italië vooral bezig met zeuren tegen scheids- en grensrechter. 20792Na de thee kregen de Italianen het vlak voor rust zo brutaal beschaamde vertrouwen terug. De Azurri ging rustig op zoek naar het spel waarmee het Amerika in de eerste helft succesvol bestreed. Na ruim tien minuten kreeg Italië eindelijk loon naar werken. Een van richting veranderd schot van Galloppa verdween met wat geluk achter doelman Westberg: 1-1. Amper vijf minuten later stelde de ploeg van Paolo Berretini orde op zaken. Wie anders dan Graziano Pelle kapte zijn tegenstander uit om de bal prachtig in de kruising te plaatsen. Westberg kon er enkel naar kijken. 20793Met de voorsprong op zak deed Italië waar het zo goed in is: verdedigen en loeren op de counter. De beloften beheersen het staatsgeheim al tot in perfectie. Het liet de Amerikanen druk zetten, om vervolgens in een onbewaakt moment als een sluwe vos toe te slaan. Bentivoglio jaagde door op de de Amerikaanse defensie en kreeg de bal met wat geluk mee. Zijn voorzet was blijkbaar zo gevaarlijk dat de ingevallen Sacha Kljestan de bal achter de eigen doelman werkte: 1-3. Daarmee was de wedstrijd beslist.In de resterende minuten kregen de Amerikanen nog wel een hand vol kansen, maar een treffer was hen niet gegund. Omdat de voetballers uit The States vol op de aanval gingen spelen, kreeg Italië ruimte om te counteren. Het was daarin nog een aantal keer dichtbij een vierde treffer, maar die zou niet verdiend zijn geweest. Het is zuur voor groepswinnaar Amerika dat het in Italië een enorm gemotiveerde nummer 3 trof. De VS toonde dit toernooi dat het in technisch opzicht meekan met de beste landen. Tegen de geslepen Italianen moets men het antwoord echter schuldig blijven. Italië won verdiend en snoerde met het ijzersterke optreden alle critici de mond. Italië in deze vorm is absoluut een kanshebber voor de Wereldtitel.