LEZERSCOLUMN - Zij kwamen de Kuipvrees nooit te boven
Afgelopen zondag stond de Eredivisie-kraker Feyenoord - PSV op het programma. Voor beide clubs was dit na de spreekwoordelijke winterstop, de herstart van de competitie. Een moment waar heel voetbalminnend Nederland naar uitkeek, zeker met dit mooie affiche.
Door: Jan Weyenberg - geschreven op 18-01-2016
Vijf jaar op rij verloor PSV in De Kuip, de schier onneembare Rotterdamse thuishaven van Feyenoord. Een reden voor de media om het fenomeen Kuipvrees weer op te rakelen. Een vorm van angst, ingeboezemd door het Feyenoord-Legioen, wat een soort mythische lading heeft gekregen.
Eigen spelers als Anthony Lurling en recenter Jerson Cabral, zijn deze Kuipvrees nooit te boven gekomen. Via de achterdeur en door het Legioen niet benijden werd afscheid genomen van de Stadionclub.
Vaak tonen de eerste vijf a tien minuten van de wedstrijd de beleving bij de spelers. Willen ze dat extra metertje meer maken? Hebben ze de bal liever niet dan wel? Durven ze risico in de passing te leggen of gaat het balletje breed? Gisteren begon de wedstrijd al voor het rollen van de eerste bal.
Wat nou Kuipvrees zal aanvoerder Luuk de Jong gedacht hebben. Optisch won hij voorafgaand aan de wedstrijd alleen de tos, voor mij won hij daar al de wedstrijd. Hij besloot van speelhelft te wisselen. Hiermee joeg hij niet alleen het alom gevreesde Legioen zwaar in het harnas, maar zette hij vooral ook eigen keeper Jeroen Zoet vol met zijn gezichtsveld in de zon.
Al deze extra zware belasting was helemaal niet nodig geweest, wanneer de Jong de gemakkelijkste weg, het nemen van de aftrap zou hebben gekozen.
Kortom, angst is en blijft een slechte raadgever.
Wil jij ook met een column op PSVPrimeur verschijnen? Stuur je column vóór maandag 30 mei 23.00 uur in naar lezerscolumn@psvprimeur.nl!