De Tien: grootste blikvangers van de Afrika Cup
Zaterdag om 17:00 uur is het zover: dan trappen Guinee-Bissau en gastland Gabon in Libreville alweer de 31e editie van de Afrika Cup af. Speciaal voor die gelegenheid zet VoetbalPrimeur.nl tien spelers op een rijtje die wel eens uit zouden kunnen groeien tot de ster van het toernooi.
Pierre-Emerick Aubameyang (Gabon/Borussia Dortmund)
De absolute vedette van het thuisland. De huidige topscorer van de Bundesliga liet onlangs de kans liggen om in China de met afstand duurste en best betaalde voetballer ter wereld te worden. Desondanks lijkt de toekomst van Aubameyang niet in het Westfalenstadion te liggen, aangezien de snelheidsduivel nadrukkelijk in verband wordt gebracht met een transfer naar Real Madrid in de zomer. Voor het zover is, moet Aubameyang The Panthers net als vijf jaar geleden in eigen land naar de knock-outfase leiden.
Sadio Mané (Senegal/Liverpool)
De man die Ajax ooit pijn deed namens Red Bull Salzburg is inmiddels een smaakmaker in de Premier League. Na twee jaar lang onder Ronald Koeman furore te hebben gemaakt bij Southampton, transfereerde Mané afgelopen zomer voor 41,2 miljoen euro naar Liverpool, waarmee hij de duurste Afrikaanse speler ooit werd. Mané lijkt de aangewezen man om Senegal weer eens aan een aansprekend resultaat op een eindtoernooi te helpen: de grote surprise van het WK 2002 kwam in 2006 voor het laatst door de groepsfase van de Afrika Cup.
Mbark Boussoufa (Marokko/Al Jazira)
Geboren Amsterdammer die vooral bij onze Zuiderburen van zich deed spreken. Namens AA Gent en Anderlecht leverde Boussoufa een karrenvracht aan doelpunten en assists af en wist hij tot twee keer toe de Belgische Gouden Schoen in de wacht te slepen. De inmiddels 32-jarige rasvoetballer is via lucratieve uitstapjes bij Anzhi Makhachkala en Lokomotiv Moskou in het Midden-Oosten beland, maar hoopt deze maand te laten zien dat hij het voetballen nog altijd niet verleerd is. Bij afwezigheid van Hakim Ziyech en Younès Belhanda zal Boussoufa de Leeuwen van de Atlas tot grootse daden moeten inspireren.
Riyad Mahrez (Algerije/Leicester City)
Werd afgelopen seizoen door zijn collega's verkozen tot speler van het jaar in de Premier League vanwege zijn grote aandeel in het sensationele kampioenschap van Leicester City. Waar Mahrez en Leicester City inmiddels 'gewoon' weer strijden tegen degradatie, is Algerije dit jaar als één van de gedoodverfde winnaars naar Gabon afgereisd. De lichtvoetige Mahrez wordt in de jacht op goud bijgestaan door ervaren krachten als doelman Raïs M'Bolhi, Faouzi Ghoulam, Yacine Brahimi en Leicester-ploeggenoot Islam Slimani.
Salomon Kalou (Ivoorkust/Hertha BSC)
Twee jaar geleden pakte de gouden generatie van De Olifanten dan eindelijk een prijs door Ghana na een zenuwslopende penaltyserie te verslaan. Gevestigde namen als Didier Drogba, Yaya Touré, Wilfried Bony, Cheick Tioté en Gervinho ontbreken echter dit jaar, waardoor er vooral gekeken zal worden naar Salomon Kalou. De geslepen ex-Feyenoorder maakte de afgelopen jaren zijn doelpunten voor Chelsea en Lille en doet dat tegenwoordig ook voor Hertha BSC. Een speler om te allen tijde in de gaten te houden.
Vincent Aboubakar (Kameroen/Besiktas)
De razendsnelle aanvaller van Besiktas is de meest aansprekende naam bij de Ontembare Leeuwen. Aboubakar brak door bij het Franse Lorient, maar speelde zich in dienst van FC Porto pas echt in de kijker. Afgelopen zomer deden hardnekkige geruchten de ronde dat Ronald Koeman de Kameroener naar Everton wilde halen, maar Aboubakar koos enigszins verrassend voor Besiktas. Samen met ploeggenoten als Benjamin Moukandjo en Nicolas Nkoulou zal Aboubakar proberen om het Kameroenese voetbal weer op de kaart te zetten: de laatste eindzege dateert alweer van 2002.
Mohamed Salah (Egypte/AS Roma)
Ook Egypte beschikt over heel wat loopvermogen voorin in de persoon van Mohamed Salah. Chelsea bleek net een stap te hoog voor Salah, maar de Egyptische Messi bewees bij FC Basel, Fiorentina en AS Roma zijn indrukwekkende snelheid te kunnen combineren met ijzige kalmte binnen de zestien meter. De Farao's, met zeven eindzeges record het meest succesvolle team in de geschiedenis van de Afrika Cup, hebben zich voor het eerst sinds 2010 gekwalificeerd en hopen met geroutineerde spelers als Ahmed El Mohamady, Mohamed El Nenny en Ahmed Hassan hoge ogen te gooien.
André Ayew (Ghana/West Ham United)
Niet te verwarren met broer Jordan van Aston Villa, die eveneens is geselecteerd voor The Black Stars. De zoon van legende Abedi "Pele" Ayew gold in dienst van Olympique Marseille jarenlang als een grote belofte, maar maakte pas in 2015 de stap naar de Premier League. Zijn transfer naar Swansea City bleek een schot in de roos en al na één seizoen had West Ham United 24 miljoen over voor Ayew. In dienst van het traditioneel sterk presterende Ghana wil Ayew de kater van twee jaar geleden wegspoelen, toen Ivoorkust in de finale pas na strafschoppen te sterk bleek.
Emmanuel Adebayor (Togo/zonder club)
Hoewel de inmiddels 32 jaar oude Adebayor sinds zijn vertrek bij Crystal Palace afgelopen zomer zonder club zit, is de recordinternational en all time topscorer van Togo gewoon geselecteerd voor de Afrika Cup. De komende maand is voor de oersterke aanvalsleider een uitgelezen mogelijkheid om te laten zien dat hij het nog steeds kan. Het overleven van de groepsfase zal al een uitstekende prestatie zijn voor Adebayor en zijn minder aansprekende ploeggenoten, die voorafgaand aan de Afrika Cup van 2010 aan de dood ontsnapten nadat de spelersbus werd beschoten.
Cédric Bakambu (Congo-Kinshasa/Villarreal)
De selectie van outsider Congo-Kinshasa herbergt spelers met ruime ervaring in de Premier League, zoals Chancel Mbemba, Youssouf Mulumbu en Dieumerci Mbokani en enkele oude bekenden als Jeremy Bokila (ex-AGOVV en -Sparta) en Jordan Botaka (ex-Excelsior). De meest opvallende naam is echter die van Cédric Bakambu. De beweeglijke spits voetbalde jarenlang in relatieve anonimiteit bij Sochaux en Bursaspor, maar dook vorig seizoen ineens op bij Villarreal. Waar Bakambu vorig seizoen in de Primera Division en de Europa League 21 keer het net vond, is hij dit seizoen een stuk minder productief. Wellicht komt daar tijdens de Afrika Cup verandering in.