'Beroofd van zijn bal. Je wilt niet geloven, je hoofd zit vol met tranen'
David Endt, voormalig teammanger van Ajax, keek wekelijks naar de voetbalkwaliteiten van Abdelhak Nouri. De huidige sportjournalist wijdt in het Algemeen Dagblad een column aan Nouri, die zaterdag ernstige, blijvende hersenschade opliep.
'Als een pluisje op de wind. Zo voetbalt Abdelhak Nouri. Vrolijkmakend danst hij zijn voetbal, licht als een pluisje op de wind. Zijn talent borrelt omhoog en naar opzij, naar waar het belieft te gaan, het is een lust voor het oog en vandaaruit voor het hart om Abdelhak te zien spelen', schrijft Endt.
Regelmatig legde Endt zijn werk als teammanager opzij, om uit zijn kantoorraam een wedstrijd van Nouri te volgen. 'Ik erken dat ik in gebreke bleef, mijn werkethiek zwichtte voor de verleiding om die jongens te zien voetballen, te zien spelen, om vooral hém te zien. Dat joch dat voetbalde als een pluisje op de wind, stond de bal alleen af om hem weer terug te krijgen, zijn bal. Dat kereltje dat we met de heerlijkheid van het Amsterdams liefderijk verkleinen van de voornaam 'Appie' noemden, was gezegend met de door de voetbalgoden geschonken gaven van het ware voetbal.'
'Als een pluisje op de wind. Eén moment en alles is anders, wreed anders, meedogenloos woedend makend anders. Het leven van Abdelhak ligt, door één fataal momentje, compleet ondersteboven. Beroofd van zijn bal. De verbijstering grijpt je naar de keel, je wilt niet geloven, je hoofd zit vol met tranen, je balt je vuist. Roep de voetbalgoden en al die andere goden aan: "Doe iets, geef Appie zijn voetbal terug!"', besluit Endt.