Kuyt over 'te zware' Feyenoord-teamgenoot: 'Zei hij: ik ben een emotionele eter'

Dirk Kuyt liet zich begin 2016 tijdens de sportieve crisis van Feyenoord niet onbetuigd. De aanvaller nam de selectie apart voor een groepsgesprek, schrijft hij in zijn boek Het Geloof in Succes, geciteerd door De Telegraaf.

'Ik heb toen als eerste mijn eigen verhaal verteld. Wat deze waardeloze situatie met me deed, dat ik er 's nachts wakker van lag, dat ik geëmotioneerd was, maar ook dat ik me soms stoorde aan bepaalde mensen. Ik heb mijn hele gevoel op tafel gelegd.' Kuyt ging vervolgens alle spelers langs. 'Natuurlijk wist ik wat bepaalde spelers irriteerde en wie zich aan wie ergerde. Dan liet ik een speler eerst praten, maar zodra ik dacht dat hij nog niet alles had verteld, lokte ik 'm uit de tent.'

Volgens Kuyt leverde dat 'fantastische gesprekken' op. 'We hebben de hele avond gezeten en het ging eigenlijk alle kanten op. Soms emotioneel, soms moesten we vreselijk lachen. Zoals bij opmerkingen van Elia, die van nature al een grappig persoon is. Of met Achahbar. Ik zei: 'Anass, je bent misschien wel de meest talentvolle speler, maar kijk eens in de spiegel. Ben jij nou een topsporter? Je bent veel te zwaar!'. Zei hij: 'Ik ben gewoon een emotionele eter. Als ik me niet lekker voel, dan ga ik eten'. Wij met z'n allen: 'Nou, dan voel je je zeker al een tijdje niet lekker!'.

'Maar er waren ook jongens die met tranen in de ogen hun verhaal vertelden', vervolgt Kuyt. 'Heel emotioneel, maar zo leerden we wel van elkaar. Wat iemand dwarszat, hoe de groep naar een bepaalde speler keek, wat ze van iemand verwachtten', aldus de ex-international. 'Zo vertoonde Michiel Kramer bepaald gedrag; ik wilde weten hoe hij dat zelf zag en hoe hij zich daaronder voelde.'

'Als je hem ziet, zoals met dat broodje kroket, dan vinden de mensen hem een eikel', aldus Kuyt. 'Terwijl Michiel juist een gevoelige jongen is die veel aandacht nodig heeft. Hij heeft een bepaalde uitstraling waardoor je denkt dat het hem geen moer interesseert, terwijl het juist andersom is. We hebben die avond geleerd dat Michiel soms een hand op zijn schouder en wat aandacht nodig heeft.'