Hoe Van Bommel en Van Bronckhorst 'hun' PSV en Feyenoord kunnen verbeteren
De strijd om de Johan Cruijff Schaal tussen landskampioen PSV en bekerwinnaar Feyenoord kenmerkte zich niet door de vele kansen. Toch was de ontmoeting om een groot aantal redenen interessant. VoetbalPrimeur analyseert wat de komende periode de focuspunten worden voor Mark van Bommel en Giovanni van Bronckhorst.
In de eerst helft noteerden we twee kansen: een kopbal van Luuk de Jong en een poging van Robin van Persie. Ergo: het spel was niet hoogstaand. Maar dat maakte het zéker niet minder interessant. Beide ploegen legden namelijk veel energie in het winnen van de duels op het middenveld. Van Bronckhorst stuurde zijn manschappen het veld in met de opdracht om met name het centrum gesloten te houden: Larsson en Berghuis mochten in defensief opzicht de vleugelverdedigers van PSV laten lopen om naar het centrum te komen. Net als in afgelopen oefenwedstrijden speelden de buitenspelers van PSV - Donyell Malen en Steven Bergwijn - veel aan de binnenkant. Dit leverde een drukke bezetting op in het midden van het veld, met veel strijd om de tweede bal.
Bijschrift: De opbouw van Feyenoord komt vrijwel altijd bij de back terecht. De vleugelverdedigers van Feyenoord worden opgejaagd en spelen het middenveld of zijlijn in waarna ze in een ondertal terechtkomen. Vilhena en Clasie verdelen het spel niet.
In de opbouw was er veel verschil te zien tussen beide ploegen. Pereiro, Malen of Bergwijn moest Bijlow of een back onder druk zetten en Feyenoord had moeite daar onderuit te voetballen. De achterhoede van de Rotterdammers zocht - door een statisch middenveld - de backs, maar die kondenbniet zorgen voor een succesvolle voortzetting. Het was bij Feyenoord telkens hopen dat Berghuis zich los wist te wurmen van de PSV-dekking om het spel voort te zetten. Op de flank veroverden de Eindhovenaren vaak de bal door het overtal.
De opbouw van PSV zag er een stuk beter uit, doordat er vaker spelers tussen de linies bereikt werden. Het is early days, zo vroeg in het seizoen en met een nieuwe trainer, dus er is ruimte voor verbetering. Die verbetering zit vooral in het feit dat de buitenspelers van PSV te statisch aan de binnenkant spelen (stilstaande speler) of dat een kans op het bereiken van een middenvelder niet benut wordt. Het valt te prijzen dat Van Bommel zijn ploeg van achteruit wil laten voetballen en daar is een goede afstemming voor nodig. Angeliño en Dumfries, de backs van PSV, staan namelijk hoog op het veld en de ruimte die zij achterlaten is groot. Met Rosario en Hendrix staat er daarom een defensief blok dat over defensief en herstellend vermogen beschikt om corrigerend op te treden in deze zones.
Bijschrift: Feyenoord zet pas druk als een middenvelder aan de bal komt. Rosario komt aan de bal in de halfspace en daarachter valt een ruimte. PSV speelt deze ruimte niet in en bouwt horizontaal verder. Het blok met Hendrix en Rosario zakken te weinig uit in balbezit, maar staan daardoor wél goed indien er balverlies geleden wordt.
In de tweede helft boekte Feyenoord progressie in de opbouw. PSV zette druk naar voren, de ruimtes werden wat groter (minder aansluiting) en de Rotterdammers voetbalden daardoor onder de druk uit. Dit zorgde ervoor dat PSV de pressie soms wat liet varen en zich lager op het veld positioneerde. De invalbeurt van Lozano, die goed uit de voeten kan met ruimte voor zich, leende zich prima voor deze situaties. Dit zorgde voor kansen én dreiging voor de ploeg van Van Bommel.
De situatie: Luuk de Jong en Pereiro vormen een vierkant op het middenveld met Hendrix en Rosario. Larsson komt in de bal en trekt Dumfries met zich mee. Verdonk doorziet dit en start zijn loopactie. Vooral door het inleveren van verticale dynamiek (loopacties naar voren), door de noodgedwongen wissel van Toornstra, had Feyenoord hier vaker gebruik van kunnen maken. De voordelen die PSV krijgt door het lager positioneren is Lozano. De Mexicaan heeft een neusje voor het herkennen van ruimtes en beschikt over een goede timing en snelheid. Dit levert hem, na een fantastische steekbal van Hendrix, bijna de openingstreffer op.
Bijschrift: In de eerste helft heeft Feyenoord dynamiek via Berghuis en Toornstra, maar over het geheel te weinig. In de tweede heft komt Verdonk meer op. De verticale dynamiek van PSV komt in de ploeg via de backs en later in de wedstrijd ook via Lozano.
Uiteindelijk weten beide ploegen na 90 minuten niet te scoren en neemt Feyenoord de penalty's beter. Waar Giovanni van Bronckhorst zich de komende periode kan gaan focussen op het verbeteren van de opbouw en de dynamiek in de ploeg, moet Van Bommel inzetten op het bereiken en verbeteren van de voortzetting hoger op het veld. De dynamiek komt op dit moment voornamelijk van Dumfries en Angeliño, waardoor de afhankelijkheid nog toch te groot is. Het inpassen en optimaal benutten van de diepte van Lozano kan dit probleem voor een groot deel oplossen.
De @LaptoptrainerNL kijkt voor VoetbalPrimeur naar de belangrijkste wedstrijden in binnen- en buitenland en probeert op een begrijpelijke wijze de theoretische kant van het voetbal te belichten.