Analyse: Waarom de nederlaag van PSV tegen Barcelona geflatteerd was

Analyse: Waarom de nederlaag van PSV tegen Barcelona geflatteerd was

19-09-2018 10:00
76

PSV kent een bittere nasmaak na de vuurdoop van het nieuwe Champions League-seizoen. In Barcelona verweerde de ploeg zich kranig, maar werd het genadeloos afgestraft toen het de organisatie eventjes niet op orde had (4-0). Lionel Messi maakte een hattrick en de Eindhovenaren zullen met gemengde gevoelens terugkijken op de wedstrijd.

Mark van Bommel begon ten opzichte van de afgelopen speelronde in de Eredivisie ongewijzigd aan het treffen met Barcelona. Het typeert de trainer van PSV. Van Bommel gaat altijd uit van eigen kracht binnen zijn eigen tactische kaders. Dit betekent dat er geen tactische capriolen worden uitgehaald waarmee de speelwijze volledig overboord gaat. Het gaat om details. Dit zijn aspecten als het aanscherpen van de tactische discipline, het bepalen van de momenten van pressie én de hoogte van de verdedigende lijn. Alle spelers worden voorbereid op wat er komen gaat én wat moet gebeuren om een goed resultaat te halen.

Wedden

Meer odds

Tegen Barcelona was dat compact verdedigen op eigen helft en tegelijkertijd de voorwaarde scheppen om een snelle tegenstoot te lanceren. Precies daar lagen inderdaad de kansen voor de Eindhovenaren. De visie van Van Bommel is aanvallender dan PSV de afgelopen jaren gewend was. Ondanks dat de ploeg deze wedstrijd eveneens wat teruggetrokken speelde, ging dat gepaard met beduidend meer (aanvaardbaar) risico. Dat tekent dit PSV, dat zomaar met een hele andere stand had kunnen gaan rusten dan de 0-1 die nu op het scorebord stond. Daar lag dan ook het verschil in kwaliteiten tussen beide ploegen. Waar Barcelona kleine fouten direct wist af te straffen, verzuimde PSV tot scoren te komen.

PSV wordt in de eerste helft tot vier keer toe gevaarlijk via een snelle counter. De passlijnen naar de aanvallers zijn vaak open óf de bal kan over de aanvaller heen de diepte in gespeeld worden. Hirving Lozano en Steven Bergwijn hoeven zich niet te bekommeren om de vleugelverdedigers.

Wanneer Barcelona ten aanval trok, speelde het vaak met Ousmane Dembéle bij Luis Suárez. De vleugelverdedigers bezetten hoog de flank, Philippe Coutinho trok van nature richting de linkerzone en Messi kreeg alle vrijheid die hij wenste. Het centrum was bij Barcelona regelmatig onderbezet. Hier maakten de aanvallers van PSV dankbaar gebruik van om - wanneer er verdedigen moest worden - de voorwaarde te scheppen om te kunnen counteren.

Luuk de Jong en Steven Bergwijn maakten het veld klein, maar probeerden aanspeelbaar te zijn rondom het centrum van het veld. Hirving Lozano hield het vaak wat dieper en breder. Waar Bergwijn afgelopen seizoen zijn back moest volgen, werden zijn kwaliteiten ditmaal ingezet in de omschakeling en de aanval. In veel situaties was er bij Barcelona geen bezetting in het centrum, of de Catalanen zetten snel druk op de bal waar PSV doorheen wilde spelen. Door snel naar vrije ruimtes te bewegen, hoopten de Eindhovenaren een open passlijn voorwaarts te vinden richting de aanvallers. Zo lukte het PSV om kansen te creëren.

De enorme ruimtes die de backs en doorstappende middenvelders lieten, waren een kolfje naar de hand van Lozano, De Jong en Bergwijn. De Eindhovenaren waren een aantal maal dicht bij een doelpunt na een snelle counter, waarmee PSV liet zien via een verdedigende focus erg aanvallend te kunnen denken.

Hendrix stapt uit richting zijlijn, Gastón Pereiro dekt centraal in zijn rug, Barcelona schuift de bal naar de andere zijde, waarna Pereiro zich voorwaarts laat lokken in plaats van rugdekking te geven. Ousmane Dembéle schiet na een actie raak. Ook bij het derde en vierde doelpunt stapt een verdediger van PSV door, wat genadeloos afgestraft wordt.

De rood-witten verdedigden op het middenveld met drie spelers op lijn, waarvan Gastón Pereiro vaak de centrale man was. Jorrit Hendrix en Pablo Rosario zetten van nature meer en op een hogere intensiteit druk dan Pereiro, net als de aanvallers. Dit leidde ertoe dat Hendrix en Rosario zich regelmatig uit positie manoeuvreerden om druk te zetten, zowel zijwaarts als voorwaarts. Dit creëerde ruimtes die een centrale speler met een verdedigende focus op had kunnen lossen door te bezetten. Pereiro beschikte niet (altijd) over deze discipline.

Dembéle, die vaak richting de nummer 10-positie bewoog, maar ook Philippe Coutinho en Lionel Messi, maakten hier dankbaar gebruik van. Bij alle doelpunten ging er een dergelijke situatie aan vooraf, waarbij een verdediger of middenvelder zich onnodig uit het centrum liet lokken. Barcelona strafte dit viermaal keihard af en trof eenmaal de lat via Suárez. Hieronder nog elke voorbeelden van situaties waarin de Eindhovenaren zélf zorgden voor ruimtes centraal op het veld.


Coutinho lokt een middenvelder naar voren, waarna Dembéle zich richting de nummer 10 positie beweegt. Opnieuw een voorbeeld van de drang van de middenvelders om vooruit te gaan, terwijl ook de aanvallers meer druk kunnen geven.

Toch had PSV de zaken veel beter op orde dan de 4-0 doet vermoeden. De uitslag was behoorlijk geflatteerd. Hoewel de bezetting in het centrum van het veld beter kon, was de afstemming op de flanken van de Eindhovenaren indrukwekkend. Hendrix en Angeliño wisten, door goede communicatie onderling, met name Messi lange tijd onschadelijk te maken (voor zover dat kon). Met wat meer discipline en rugdekking in de centrale zones had PSV minder kansen weggegeven. De goede uitvoering van het tactische plan van Van Bommel leverde PSV bovendien genoeg kansen op om zelf ook tot scoren te komen. De Eindhovenaren hadden dus zomaar een goed resultaat mee naar huis kunnen nemen. Deze speelwijze lijkt hoe dan ook kansen te bieden tegen de andere tegenstanders in de poule.

Het is continu schakelen voor PSV om Messi onschadelijk te maken. De aanvaller beweegt graag richting het centrum terwijl Ivan Rakitic en Sergi Roberto met veel diepte azen op momenten van miscommunicatie. Lange tijd verdedigen de Eindhovenaren subliem.

De @LaptoptrainerNL kijkt voor VoetbalPrimeur naar de belangrijkste wedstrijden in binnen- en buitenland en probeert op een begrijpelijke wijze de theoretische kant van het voetbal te belichten.