Kuyt: 'Mijn vader reed na een chemokuur door naar Duitsland. Kon eigenlijk niet'

Toen Kuyt in 2006 werd verkozen tot Eredivisie-voetballer van het jaar, betrad Kuyt senior, met een infuus, het podium om de prijs uit te reiken. "Hij was niet alleen mijn vader, maar ook een vriend en een trouwe supporter", vertelt de oud-Feyenoorder aan OnsOranje. "Toen ik doorbraak bij FC Utrecht ging hij samen met mijn moeder naar elke wedstrijd, uit en thuis."

De vader van Kuyt reisde ook vrijwel altijd mee met het Nederlands elftal en heeft nog mogen meemaken hoe zijn zoon in 2006 debuteerde op het WK. "Toen had hij net een zware chemokuur gehad in het Erasmus Medisch Centrum. Daarna is hij samen met mijn moeder in één keer doorgereden naar Duitsland. Dat kon eigenlijk niet, maar hij wilde er koste wat kost bij zijn."

Nederland-Mexico
Kuyt senior overleed op 29 juni 2007, precies zeven jaar voordat hét hoogtepunt in Kuyts Oranje-carrière zou aanbreken: de wedstrijd Nederland-Mexico op het WK in Brazilië. "Eigenlijk kwam alles op die dag samen", vertelt Kuyt over zijn honderdste interland, waarin hij tot ieders verrassing linksback speelde. "Ik weet nog goed dat de critici en de media zeiden dat ik meeging als iemand die de hesjes moest rapen en de ballen moest verzamelen. Maar ik heb er alles aan gedaan om een bepaalde waarde te hebben binnen het team."

Bondscoach Louis van Gaal vond dat de waarde van Kuyt vooral buiten het veld lag. "Ik heb er twee jaar lang alles aan gedaan om het tegendeel te bewijzen. Ik wist dat ik ergens aan de bak zou komen en dat gebeurde tijdens het WK." Oranje boog in het bloedhete Fortaleza een 0-1 achterstand om, mede door een benutte strafschop van Klaas-Jan Huntelaar. "Ik weet zeker dat mijn vader er nog bij was en dat hij trots was op mij en de rest van het team. Het was het meest bijzondere moment van mijn carrière. Kippenvel op mijn armen en tranen in mijn ogen."

Lees ook: 'Van Marwijk zei altijd: ik stel jou als eerste op bij het Nederlands elftal'