Oranje wint zonder te overtuigen

Met een doelpunt in blessuretijd in en tegen Albanië bracht Ruud van Nistelrooij het Nederlands elftal op de drempel van het EK in Oostenrijk en Zwitserland. De spits kon echter niet camoufleren dat de hoop van Oranje op een hoofdprijs in de Alpenlanden voorlopig nog nergens op gebaseerd is.

Oranje vertoonde in het sfeervolle Qemal Stafa Stadion dezelfde mankementen die de ploeg al sinds de aanstelling van bondscoach Van Basten opbreken. De formatie kreeg te weinig doelkansen en verdedigde af en toe slordig. Het Nederlands elftal mocht van geluk spreken dat scheidsrechter Michael Riley even voor rust ten onrechte een eigen doelpunt van Mario Melchiot afkeurde.

Oranje heeft door de gelukkige zege een uitstekend uitzicht op deelneming aan het zesde EK op rij. De voorsprong op Bulgarije bedraagt vier wedstrijden voor het einde van de kwalificatie maarliefst vijf verliespunten. Omdat Oranje in beide onderlinge ontmoetingen met de Bulgarije beter presteerde, moet het uit de laatste vier duels maximaal zeven punten halen.

Ook in Tirana bleek weer dat Marco van Basten als bondscoach nog net zo grillig als in zijn loopbaan als topspits. De trainer van het Nederlands elftal benadrukte direct na de zege van zaterdag op de Bulgaren (2-0) dat hij zijn formatie in de aanloop van het duel met Albanië op meerdere plaatsen zou wijzigen. Hij nam zelfs na de laatste training voor het duel in Tirana geen afstand van zijn uitspraken.

De enige verandering die Van Basten uiteindelijk doorvoerde, was echter een logische omdat John Heitinga vanwege privéomstandigheden niet kon spelen. André Ooijer verving de speler van Ajax in het hart van de defensie. De overige tien basisspelers verschenen tegen Bulgarije ook al aan de start.

Het is een klein jaar voor de start van het EK vrij logisch dat Van Basten na drie jaar van proberen en speuren met een min of meer vast elftal wil gaan spelen. Het is echter volkomen onduidelijk waarom de bondscoach in de aanloop van de uitwedstrijd tegen Albanië uit eigen beweging bleef roepen dat hij met het oog op de frisheid van de spelers zou wisselen waar maar mogelijk was.

Ooijer onderstreepte overigens wel waarom hij tijdens het laatste WK alle wedstrijden in het hart van de Nederlandse defensie speelde. Hij droeg er samen met Wesley Sneijder en Demy de Zeeuw aan bij dat de bal sneller op de helft van tegenstander belandde.

Dat nam niet weg dat Oranje als zo vaak de laatste jaren veel balbezit koesterde maar nauwelijks kansen kreeg. Doelman Arjan Beqaj kwam voor slechts eenmaal in de problemen toen hij in de zeventiende minuut geen algehele controle kreeg op een schot van Robin van Persie.

Van Basten bracht na rust Van der Vaart voor Van Persie, die al in het bezit was van een gele kaart en daardoor de eerstvolgende wedstrijd tegen Roemenië mist evenals Sneijder en Melchiot. Nadat doelpunten wederom uitbleven, maakten Wilfred Bouma en Ryan Babel plaats voor Urby Emanuelson en Dirk Kuijt.

Oranje kwam ook met de drie nieuwelingen nauwelijks tot uitgespeelde kansen. Het was veelzeggend dat Wesley Sneijder met twee afstandschoten nog het dichtst bij een doelpunt was. Oranje leek opnieuw gezichtsverlies te lijden totdat Ruud van Nistelrooij liet zien waarom hij weer de eerste spits van Oranje was.

Hij was betrokken bij een opstootje waardoor Lorik Cana de rode kaart kreeg en bezorgde Oranje in de slotminuut van de reguliere op prachtige wijze de gelukkige winst.