"Wat ben ik nou voor sukkel dat ik ga lopen piepen dat ik niet gelukkig ben?"

Emile van de Sande
LEEUWARDEN

Nadat hij bij Oranje O17 en SC Cambuur veel indruk had gemaakt, verdiende Schepers in de zomer van 2011 een transfer naar FC Utrecht. In de Domstad had de destijds negentienjarige linksbuiten het moeilijk en kwam hij weinig aan spelen toe. "Ik heb heel veel gehuild in die periode", zegt Schepers in gesprek met VoetbalPrimeur. "Daar schaam ik me niet voor, het is een fijne manier om te uiten hoe je je voelt."

Van een afstand leek hij het helemaal voor elkaar te hebben met een appartement in Utrecht en een - voor zijn leeftijd - fantastisch contract bij een Eredivisie-subtopper. Maar schijn bedriegt. "Mijn vrienden waren jaloers op me, maar zij zagen niet dat ik elke dag aan het trainen was voor niets. Zij zeiden alleen: Je hebt niet gespeeld dit weekend of je bent vijf minuten ingevallen. Ze zien niet dat je er de hele week van alles voor laat, keihard traint en dat het vervolgens niet lukt."

Schepers liep bij een sportpsycholoog en kon met zijn moeder praten over zijn twijfels. "Het was een moeilijke zoektocht, hoe ga ik hiermee om? Veel mensen zouden een moord doen voor het leven dat ik nu heb", realiseerde Schepers zich destijds al. "Wat ben ik nou voor sukkel dat ik ga lopen piepen dat ik niet gelukkig ben?, vroeg ik mezelf af."

Na een mislukt avontuur bij FC Utrecht keerde Schepers terug bij Cambuur. Toen ook die terugkeer niet werd wat hij ervan hoopte, besloot hij in 2015 te stoppen. "Het is de moeilijkste keuze uit m’n leven geweest tot nu toe. Ik weet nog dat ik mijn laatste wedstrijd voor Cambuur speelde, een oefenwedstrijdje aan het einde van het seizoen. Ik wist dat het mijn laatste wedstrijd zou worden voor de club waar ik twaalf jaar gespeeld heb. Dat was heel moeilijk. Ik heb na de wedstrijd heel hard gehuild. Het deed pijn", vertelt de voormalig voetballer.

Tekst gaat verder onder video

Bekijk hieronder de volledige VP-reportage over Bob Schepers:

Schepers rapte als tiener al in zijn vrije tijd. Tegenwoordig doet hij dat onder de naam Bobbang en werkt hij in een studio met een producer. Eerder dit jaar bracht hij het nummer 'Droom' uit, waarin hij openhartig rapt over de moeilijke periode waar hij als voetballer doorheen ging. Ook het moment dat hij zijn moeder vertelde dat hij zou gaan stoppen met voetballen komt aan bod. Mama keek me aan met ongeloof, zo valt te horen in het nummer.

"Mijn moeder gunde het me zo erg dat ik voetballen wel weer leuk zou gaan vinden. Ze kon bijna niet geloven dat ik wilde stoppen. Anderzijds had ze er ook begrip voor want ze heeft als geen ander ervaren hoe mijn gevoel was in die periode. Ook voor haar was het heel dubbel", aldus Schepers, die tegenwoordig afgestudeerd psycholoog is en een goede baan heeft.

"In een vol stadion de winnende goal maken is geweldig, daar kan een nummer niet aan tippen. Maar als wij (Schepers en zijn muziekproducer, red.) doorgaan met waar we mee bezig zijn, dan weet ik zeker dat we nog heel vaak geluksmomentjes gaan ervaren omdat we trots zijn op wat we doen."