De lotgenoten van Onana: beruchte nandrolonaffaire en de vrijspraak voor Sakho
Andre Onana kreeg vrijdag te horen dat hij voor een jaar is geschorst door de UEFA. Eind oktober werd het verboden stofje furosemide in zijn urine aangetroffen. In de voetbalsport komen dopinggevallen niet vaak voor, maar toch waren diverse sterspelers in het verleden al eens betrokken bij een dergelijke zaak.
Volgens de keeper van Ajax heeft hij op 30 oktober, toen hij zich niet lekker voelde, per ongeluk een Lamizac-pil ingenomen. Dat medicijn had zijn vrouw voorgeschreven gekregen, maar werd door de Kameroener gebruikt. Daar zou furosemide in gezeten hebben en dat stofje werd in een urinecontrole op diezelfde dag opgespoord.
Voor Kevin van Essen, voormalig voetballer van Telstar, zal het verhaal bekend voorkomen. Hij werd in 2015 voor twee jaar geschorst toen hij betrapt werd op furosemide. Van Essen zou een voedingssupplement hebben ingenomen waar het stofje in zat. De lange schorsing betekende meteen het einde van zijn carrière.
Een vergelijkbare zaak met die van Onana is het verhaal van Kolo Touré in 2011. De verdediger uit Ivoorkust gebruikte de dieetpillen van zijn vrouw en daar bleek een middel in te zitten dat op de dopinglijst stond. Het was onduidelijk of Touré wist dat hij fout zat, maar hij gaf wel toe de pillen te hebben gebruikt en werd daarop voor zes maanden uitgesloten van competitief voetbal.
De beruchte nandrolonaffaire
In de zomer van 2001 was heel voetbalminnend Nederland geschokt. Drie internationals van Oranje, te weten Jaap Stam, Edgar Davids en Frank de Boer, werden betrapt op het gebruik van nandrolon. De eerste twee werden voor vier maanden geschorst door de wereldvoetbalbond FIFA en voor De Boer bleef het na een lang beroep beperkt tot tweeënhalve maand.
Stam heeft altijd ontkend doping te hebben gebruikt en ook De Boer en Davids stellen niet opzettelijk verboden middelen te hebben genomen. De huidige keuzeheer van Oranje liet weten dat het middel in zijn lichaam kwam toen hij zijn dochter insmeerde met een zalfje en Davids zei dat het in zijn oogdruppels kon hebben gezeten. De UEFA schorste hen toch, maar jaren later bleek dat dat waarschijnlijk onterecht was. De testen deugden mogelijk niet.
Vrijspraak na 'fout op de dopinglijst'
Ook Mamadou Sakho is in het verleden betrokken geweest bij een dopingzaak. De verdediger van Crystal Palace werd in maart 2016, toen hij nog speler van Liverpool was, beschuldigd van het gebruik van een middel waarmee vet sneller verbrand werd. Sakho moest een maand toekijken, tot hij in juli van hetzelfde jaar werd vrijgesproken.
WADA, het werelddopingagentschap, was er namelijk achter gekomen dat het bewuste middeltje helemaal niet op de dopinglijst stond. De schade voor de Fransman was echter al geleden: hij kwam nooit meer in actie voor Liverpool en miste het EK van 2016 in eigen land. Vorig jaar won Sakho een rechtszaak tegen het WADA en kreeg hij een schadevergoeding.
Cocaïne in het topvoetbal
Uiteraard zijn er ook gevallen waarbij vaststaat dat de voetballer bewust een verboden middel tot zich nam. Zo werd Diego Maradona in 1991 voor vijftien maanden geschorst toen hij betrapt werd op cocaïnegebruik. Drie jaar later maakte hij het nog bonter: de Argentijnse ster werd na het WK van 1994 betrapt op liefst vijf verboden middelen en kreeg weer een schorsing voor vijftien maanden aan de broek.
Ook Adrian Mutu weet wat het is om geschorst te worden voor cocaïnegebruik. De Roemeen was in 2004 in dienst van Chelsea toen het middel in zijn urine werd opgespoord. De spits werd per direct ontslagen en werd voor zeven maanden geschorst. Hij had niet van zijn fouten geleerd: in 2010 werd hij nogmaals betrapt op cocaïnegebruik en toen werd hij voor negen maanden uitgesloten. Mutu ondervindt er nog steeds de gevolgen van, want Chelsea eist een miljoenenbedrag van hem.