Van profvoetballer tot piloot: 'Trots, maar ik ben eerlijk naar mezelf geweest'

Trainer, technisch directeur, scout, analist: de bedrijfstak betaald voetbal biedt genoeg carrièremogelijkheden voor spelers die hun loopbaan beëindigen. Sommigen van hen doen het echter nét even anders. VoetbalPrimeur portretteert een aantal oud-profs die het roer na hun carrière radicaal om hebben gegooid. In deze aflevering: Niels van Duijn, voorheen middenvelder van FC Volendam, maar tegenwoordig piloot.

Bij het inplannen van de interviewafspraak moest rekening worden gehouden met twee uur tijdsverschil. De oud-middenvelder belt vanuit woonplaats Dubai: van daaruit vliegt hij namens Emirates de hele wereld over. In 2007 verbaasde hij de voetbalwereld, nadat hij zijn contract bij FC Volendam had ingeleverd. "En in het jaar daarna werden ze kampioen (van de Jupiler League, red.)...", laat hij in gesprek met deze website weten. "Daar heb ik wel eens om moeten lachen natuurlijk, maar ik heb er nooit spijt van gehad."

"Als dit mijn top is..."
In sportief opzicht ging het eigenlijk prima aan De Dijk. Van Duijn was een vaste waarde bij FC Volendam geworden, speelde in de top van de Eerste Divisie en rook in nacompetitiewedstrijden tegen RBC Roosendaal en NAC Breda aan de Eredivisie. De stap naar het hoogste niveau werd echter nooit gezet, noch met Volendam, noch met een andere club. "Er waren wel wat geruchtjes, maar het werd nooit concreet. En ik dacht: als dit mijn top is...", blikt Van Duijn terug. "Als je in de Eerste Divisie blijft hangen en dan op je 35ste stopt, met alleen een VWO-diploma en verder geen opleiding, kun je niet zeggen: ik ga lekker met pensioen."

De Katwijker had het als jeugdspeler van Feyenoord niet gered, ging terug naar jeugdliefde Quick Boys en had van Volendam een nieuwe kans in het profvoetbal gekregen. Die greep hij met beide handen aan, maar Van Duijn keek ook alvast naar de verre toekomst. "Ik had mezelf een aantal jaar gegeven. Ik was trots dat ik het toch gehaald had, maar ik ben ook eerlijk naar mezelf geweest. Het voetbal is nog steeds de mooiste baan die er is, 's ochtends met al die gasten het veld op. Maar er is ook een andere kant: de onzekerheden, met al die tijdelijke contracten. De salarissen in de Eerste Divisie waren toen al niet top, op een gegeven moment moet je de keuze maken."

Een ingecalculeerd risico
Van Duijn vroeg zich af of hij na zijn profloopbaan in aanmerking zou komen voor een hypotheek. Hij wilde liever te vroeg dan te laat stoppen, zag meer toekomst in een maatschappelijke carrière en besloot een andere klassieke jongensdroom na te jagen. De woordgrap 'Van Duijn wil hogerop' was uiteraard snel gemaakt, maar voor de aspirant-piloot was het in eerste instantie juist een sprong in het diepe. "Het was een dure opleiding, maar ik zag het als een investering. Als je eenmaal een baan vindt, weet je dat het een relatief goed betaalde baan is. Een risico? Jazeker, maar wel een ingecalculeerd risico."

Na zijn Volendam-jaren kon Van Duijn namelijk nog even teren op het CFK-fonds, de pensioenpot voor profvoetballers. Bovendien streek hij weer bij Quick Boys neer en kon hij in Katwijk ook wat bijverdienen. "Dat hadden mijn klasgenoten natuurlijk niet. Dus ik had het toen relatief goed voor elkaar." Dat er kort na de start van zijn opleiding een financiële crisis uitbrak, was een tegenvaller. "Het was uiteindelijk vrij lastig om een baan te vinden en het heeft een tijdje geduurd, daarin heb ik de luchtvaart wel onderschat. Vaak zijn het golfbewegingen: je kunt net geluk of pech hebben."

Hoofddorp, Portugal, Ryanair en Emirates
Inmiddels heeft Van Duijn, na zijn aarzelende start, aardig carrière gemaakt in de luchtvaart. Wat in zijn profjaren nooit gebeurde, kwam daarna wél van de grond: jaren na zijn theorie- en praktijkopleiding in Hoofddorp en Portugal volgde een 'transfer', van Ryanair naar Emirates. Hij is in Dubai neergestreken, is in vaste dienst bij zijn werkgever en kan zijn gezin op zien groeien. "Al heb ik soms hetzelfde als in mijn voetbalcarrière: ik ben er op veel momenten wel, maar ook op veel momenten niet. Laatst was de verjaardag van mijn dochter, die moesten we op een ander moment vieren."

Het voetbal heeft een veel minder prominente plek in zijn leven ingenomen. "Ik heb het hier nog af en toe gedaan, maar mijn zoon zit nu op voetballen, dus het is vooral supporteren nu. Af en toe mis ik het nog wel. Ik ben relatief jong (36 jaar, red.) en fit, dus het zou wel kunnen, maar het is allemaal wat lastiger geworden. Ik kijk op zaterdag altijd wat Quick Boys heeft gedaan en ik volg de Nederlandse competitie nog wel, al blijf ik er niet voor thuis."

En heel soms komt Van Duijn een oude bekende uit zijn proftijd tegen, op de meest onverwachte momenten. "Ik was na een vlucht in Rio de Janeiro en toen kwam ik daar Fernando Ferrari tegen." De middenvelder uit Katwijk en de linksback uit Brazilië speelden ooit samen in Volendam en troffen elkaar jaren later dus aan de andere kant van de wereld. "Dat zijn wel mooie dingen", beaamt de oud-prof.

(Hein Nooijens/VoetbalPrimeur)