Bijzonder én triest verhaal Janssen: "Flikker op, wees blij met je gezonde lijf"

Vincent Janssen bloeit na de winterstop helemaal op bij AZ. De spits scoort aan de lopende band, maar het succes kwam hem niet aanwaaien. Hij heeft er veel voor moeten doen en laten en heeft een fraai en toch ook triest verhaal.

In 2000 verloor hij zijn broer Jan, die leed aan leukemie. "Ik was pas 6 toen het gebeurde. Maar ik heb wel geleerd dat je alles uit het leven moet halen. Want anderen krijgen de kans niet. Als ploeggenoten zeuren dat ze wéér moeten trainen terwijl ze moe zijn, denk ik: flikker op, wees blij met je gezonde lijf", vertelt Janssen in de Volkskrant.

Dat is de AZ-spits zeker, zo blijkt uit het feit dat hij altijd hard traint en soms tot 16.00 uur op de club is. "Ik kwam altijd als laatste de kleedkamer binnen na de training en vroeg op mijn vrije dag of er nog een keeper was die met me wilde trainen. Andere jongens zaten soms te zeuren dat ze geen kans kregen, maar dan dacht ik: ja, het is ook niet zo dat je er heel veel voor doet. Ik ben niet zo van het excuses zoeken. Veel kun je zelf afdwingen."

Feyenoord en Suarez
Bij Feyenoord lukte dat niet voor Janssen. "Ik was bij FC Oss en NEC het mannetje, maar bij Feyenoord een van de velen. Als je slecht trainde, kreeg je het van iedereen te horen. Ik moest daaraan wennen, kreeg ook blessures. In mijn laatste jaar ging het eigenlijk pas goed, scoorde ik veel, werden we kampioen. Maar ik kreeg geen contract", vertelt hij. "Maar ik heb geen moment gedacht: nu is het klaar. Ik dacht meteen aan de volgende stap."

Het werd Almere City FC, waarna hij afgelopen zomer naar AZ overstapte. Janssen gaat er altijd vol voor en is een ware goalgetter, zo blijkt. "Ik zal nooit een schaar of een akka maken, ik wil alleen maar die goal maken. Maakt niet uit hoe. Ik ben meer een type-Suarez dan een type-Neymar."