Blind opgelet: Oranje heeft onze 'nieuwe Van Bommel' nu hard nodig
Met zijn transfer naar Middlesbrough in de Premier League zal Marten de Roon ook meer in de schijnwerpers van de Nederlandse voetballiefhebber komen te staan. Waar de 25-jarige middenvelder in Italië wekelijks werd bejubeld voor zijn uitzonderlijke prestaties bij Atalanta Bergamo afgelopen seizoen, sprak er in Nederland nauwelijks iemand over de controleur. VoetbalPrimeur kijkt naar zijn statistieken van afgelopen seizoen in de Serie A.
Danny Blind opgelet, want De Roon kan zomaar de missing link in Oranje zijn. Vergelijk hem maar eens met de huidige middenvelders van Oranje. Bij het Nederlands elftal zijn zelfs de zogenaamde controleurs, de middenvelders die als breker voor de verdediging moeten fungeren, spelers die voetbaltechnisch zeer goed onderlegd zijn maar weinig weten van het 'stofzuigen', het bikkelen.
De Roon legt zichzelf dan ook niet naast internationals als Tonny Vilhena, Riechedly Bazoer en Jordy Clasie. De vergelijking met Mark van Bommel vindt hij treffender: misschien niet de beste voetballer die er rondliep, maar een echte winnaar, een balafpakker, een loper, iemand die weet wat nodig is om te winnen. En dat kun je niet van alle huidige Oranje-spelers zeggen.
De Roon was afgelopen seizoen op een aantal vlakken absolute top in de Serie A. Slechts één speler (Sassuolo-verdediger Francesco Aserbi) maakte in de Italiaanse competitie meer intercepties dan de oud-speler van sc Heerenveen en Sparta. Gemiddeld onderschepte De Roon 3.7 ballen per wedstrijd (132 totaal), waarmee hij op gelijke hoogte staat met AC Milan-middenvelder Ricardo Montolivo, die in zijn totaliteit echter minder intercepties maakte. En niemand in de Serie A maakte zoveel tackles als De Roon, waarmee eens temeer duidelijk wordt dat de middenvelder het slot op de deur is voor de verdediging.
De Roon is de man die zijn aanvallender ingestelde medemiddenvelders beter kan laten functioneren door het verdedigende werk grotendeels voor zijn rekening te nemen. De Zwijndrechter bemoeit zich dan ook weinig met offensieve acties, maar dat betekent niet dat zijn passing defensief is ingesteld. Sterker, liefst 72 procent van zijn in totaal 1598 passes gaan voorwaarts, dat zijn 32 passes per wedstrijd die in aanvallende richting worden gemaakt. Ruwweg drie van de vier passes van De Roon (slagingspercentage van 77 procent) komen aan.
Omdat De Roon de defensieve man is op het middenveld, komt hij weinig in kansrijke positie. Twintig schoten loste hij in de Serie A, waarvan slechts drie van binnen het strafschopgebied. Eén derde van de schoten van De Roon, die één keer scoorde met zijn linker, belandt tussen de palen. Met 18 gecreëerde kansen in 36 wedstrijden blijkt weer dat zijn rol niet is om voor de creativiteit te zorgen, maar dat zijn focus op het defensieve aspect ligt.
De middenvelder moest bij Atalanta wel vaak aan de noodrem trekken. Tien gele kaarten pakte hij, allemaal na tackle, en één keer werd hij met rood van het veld gestuurd. De Roon weet dus dat er af en toe een flinke beuk nodig is om ofwel zijn ploeg uit een gevaarlijke situatie te redden, of om een signaal af te geven aan zijn ploeggenoten. Opvallend in de cijfers over zijn duels is dat De Roon relatief weinig duels wint (slechts 41,7 procent), maar dat hij in de lucht wel weer de sterkere is (62,6 procent).
Conclusie
Hopelijk gaat De Roon ook in de Premier League laten zien wat voor een ijzersterk blok hij op het middenveld kan zijn, want Oranje heeft simpelweg zo’n iemand nodig. Niet voor niets creëerde Bert van Marwijk op het bijna gewonnen WK 2010 het duo Nigel de Jong-Mark van Bommel om de wankele defensie te ontlasten. Die verdediging is bij Oranje nog steeds instabiel, dus is het tijd om een breker als De Roon een kans te geven bij het Nederlands elftal.
