Oranje Leeuwinnen op rapport: tweemaal 7,5, ook twee onvoldoendes

Daphne van Domselaar – 6,5: Twee tegengoals, een penalty en een onhoudbare kopbal welteverstaan. Dat er een 2-0 voorsprong weg werd gegeven, viel de vervanger van Sari van Veenendaal dus niet te verwijten. Buiten die twee tegengoals van Carole Costa en Diana Silva keepte ze een redelijke wedstrijd.

Lynn Wilms – 6: Redelijk geruisloos in het team gekomen als vaste rechtsback. In de openingsfase zocht Portugal nogal eens haar flank op, daarna herpakte Wilms zich.

Stefanie van der Gragt – 6:  Ze was niet helemaal fris uit de openingswedstrijd tegen Zweden gekomen, maar Van der Gragt krijg je niet zomaar omver. Verdedigend niet foutloos, maar met haar kopkracht van grote waarde in het strafschopgebied van de tegenstander: opvallend was het dus wel dat ze zich liet verrassen bij de 2-2 van Portugal.

Dominique Janssen – 5,5: Tegen Zweden leefde Janssen op toen ze eindelijk de linksbackpositie mocht verruilen voor een plekje centraal achterin. Tegen Portugal maakte ze een mindere beurt en veroorzaakte ze schlemielig een - makkelijk gegeven - penalty.

Marisa Olislagers – 5: Viel verdienstelijk in tegen Zweden en kreeg vervolgens een kans in de basis. Na een uur werd ze gewisseld: tegen nummer tien Jéssica Silva had ze vooral na rust handen en voeten nodig.

Sherida Spitse – 6,5: "Als ze niet in vorm is, is ze altijd een vraagteken bij Oranje. Maar als ze wel in vorm is: gewoon opstellen", aldus commentator Frank Wielaard. Een degelijk optreden van de recordinternational, die als vanouds Oranje leidde met de band onder haar arm.

Jill Roord – 6,5: De meest besproken Leeuwin in aanloop naar de wedstrijd. Roord mocht de rechterflank verruilen voor haar favoriete positie op tien en voldeed daar redelijk: niet uit de toon vallend, ook niet uitblinkend. Ze had pech dat haar doelpunt werd afgekeurd, wegens buitenspel van Lineth Beerensteyn.

Damaris Egurrola – 7,5: Schoffelen, strooien, scoren: de Baskische Amerikaanse mag sinds kort voor Oranje uitkomen en bewees in Leigh direct haar waarde. Als Jackie Groenen weer inzetbaar is, heeft Parsons een luxeprobleem op het middenveld.

Daniëlle van de Donk – 7,5: Waar Roord als aanvallende middenvelder fungeerde, was Van de Donk de gelegenheidsrechtsbuiten. Na een uur spelen rook ze echter haar kans en dook ze toch nog in de as op, met de weergaloze 3-2 tot gevolg.

Lineth Beerensteyn – 5: Is al jarenlang de stand-in van Miedema en mocht zich tegen Portugal bewijzen als waardige vervanger. Het spel van Oranje werd er ook op afgestemd: waar Miedema normaal gesproken het spel maakt, werd ditmaal geprobeerd om de snelheid van Beerensteyn te benutten. Een heel gelukkige wedstrijd speelde ze echter niet: een assist op Roord was haar ook niet gegund, vanwege het hiervoor besproken buitenspelmoment.

Lieke Martens – 5,5: Tijdens het gouden EK van 2017 was ze in de vorm van haar leven. De Martens van toen hebben we echter niet vaak meer gezien tijdens het WK van 2019, de Olympische Spelen van 2021 en ook dit EK. Wel was ze goed voor anderhalve assist, op Van der Gragt en Van de Donk.

Invallers
Kerstin Casparij – 6: Kwam na een uur spelen in de ploeg voor Olislagers. Dat de Portugezen moe begonnen te worden, speelde misschien ook mee, maar Casparij hield het links achterin meer dicht dan haar collega van FC Twente.

Victoria Pelova – 6,5: Viel twintig minuten voor tijd in voor Egurrola. Ze speelde met lef en durfde de aanval te zoeken: mede daardoor kon Portugal niet echt druk uitoefenen in de slotfase.

Esmee Brugts – x: Loste Martens af in de slotfase en speelde te kort voor een beoordeling.

Bondscoach
Mark Parsons – 6: Kreeg de ene na de andere tegenvaller te verwerken en maakte logische keuzes met de overgebleven opties. De Brit heeft van dit Oranje echter nog geen ingespeelde titelkandidaat kunnen maken. Waarschijnlijk volgt zijn eerste examen pas na de poulefase.