Een glas, een plas en alles bleef zoals het was

Ken je de grap van die bestuurders die weg zouden gaan? Nee? Nou, ze gingen niet. Weet je al waar ik het over heb? Juist, over Ajax.

Je zou maar Uri Coronel zijn en maandenlang met een speciale commissie hebben gewerkt aan een rapport over de tekortkomingen bij Ajax. Wanneer je meesterwerk klaar is, volgt de presentatie met veel tromgeroffel en media-aandacht. Jouw analyse, jouw conclusies, ze slaan in als een bom. Ajax moet op de schop schreef je. Het bestuur heeft vrijwel collectief gefaald.

We zijn inmiddels enkele weken verder en zie daar: nothing changed. Tenminste, bijna alles is nog zoals het was. Slechts één offer werd gebracht: Maarten Fontein. En juist hij presteerde recent eventjes Ajax-waardig. Het binnenhalen van Aegon als shirtsponsor was zijn verdienste. Dat hij geen voetbalachtergrond heeft is jammer, maar dat is eventueel acceptabel voor een algemeen directeur.

Forse, hele forse kritiek was er op het technisch beleid. Terecht lijkt me, wanneer je al jaren jammerlijk faalt op sportief gebied. Ook dit seizoen is PSV weer de terechte kampioen. Ook dit seizoen bleek PSV vrijwel constant een oase van rust. En ook dit jaar is het PSV dat Nederland in Europa vertegenwoordigt.

Het is daarom te gek voor woorden dat de beleidsbepalers binnen Ajax zijn blijven zitten. Dat is geen clubbelang, maar puur eigen belang. Het pluche van de Amsterdamse bestuurskamer heeft Martin van Geel en John Jaakke het hoofd op hol gebracht. Maar omdat het kliekje elkaar onvoorwaardelijk lijkt te steunen, is er niemand die kan of durft in te grijpen.

Daarom vrees ik erg voor de toekomst van Ajax. Wanneer het contract van Jurgen Colin al wordt verlengd, dan minacht je als technisch directeur je supporters. Colin is ongetwijfeld een uiterst sympathieke, hard trainende en nooit klagende verdediger. Maar wanneer je met Ajax weer naar de top wil, dan geef je wel een zeer dubieus signaal af. En dat slechts een paar weken na een vernietigend rapport. Je moet het maar durven.