Van der Sar bezorgt United Champions League
Van der Sar nam daarmee persoonlijk revanche voor de verloren strafschoppenserie in zijn laatste Champions League-finale met Ajax tegen Juventus in 1996. De doelman van het Nederlands elftal bereikte ook in 1995 de eindstrijd. De Amsterdammers versloegen toen AC Milan met 1-0.
Manchester United en Chelsea onderstreepten in Moskou de Engelse machtsgreep in Europa. De voorbije drie seizoenen bereikte telkens een Engelse club de finale van de Champions League; Liverpool twee keer en Arsenal één maal. Dat beide teams uit Groot-Brittannië afkomstig waren, kwam nog niet eerder voor.
Het was echter niet voor het eerst dat de finale van het belangrijkste Europese clubtoernooi tussen twee teams uit hetzelfde land ging. Real Madrid en Valencia (3-0) hadden in 2000 de primeur. Drie jaar later bereikten de Italiaanse clubs Juventus en AC Milan de eindstrijd. Milan won destijds na het nemen van strafschoppen.
Assistent-trainer Henk ten Cate van Chelsea had net als Van der Sar het lucratieve evenement één keer gewonnen, in 2006 met FC Barcelona. De druk op de oud-trainer van Ajax en hoofdcoach Avram Grant zal flink toenemen. Chelsea besloot het voetbaljaar door het verlies zonder een prijs. Dat was sinds het seizoen 2003/2004 niet meer voorgekomen.
Manchester was in 1968 en 1999 al de beste van Europa. Trainer Alex Ferguson had negen jaar geleden ook de eindverantwoordelijkheid bij de Engelsen. Hij was toen getuige van een bizarre finale. Manchester scoorde via Teddy Sheringham en Ole Gunnar Solskjaer twee keer in blessuretijd, waarmee het Bayern München van de zeker lijkende eindzege afhield.
Naast Ferguson waren de spelers Ryan Giggs en Paul Scholes er in 1999 ook al bij. Scholes miste destijds de finale tegen Bayern door een schorsing. Woensdagavond startte de middenvelder wel in het basiselftal. Hij was nauw betrokken bij het eerste doelpunt. Scholes speelde samen met verdediger Wes Brown een aantal spelers van Chelsea zoek. Brown plaatste de bal vervolgens precies op het hoofd van de hoog springende Cristiano Ronaldo: 1-0.
De Portugees bewees in de eerste helft maar weer eens waarom hij in de Engelse competitie zowel door zijn medespelers als de journalisten was gekozen tot voetballer van het jaar. Ronaldo, die na Dennis Law en Ruud van Nistelrooij de derde speler van Manchester is die in één seizoen meer dan veertig keer scoorde, lag met zijn snelheid en individuele acties aan de basis van een aantal grote kansen. Carlos Tevez liet tot twee keer toe na om te profiteren. De Argentijn miste van dichtbij. Daarnaast redde doelman Petr Cech op een hard schot van Michael Carrick. Van der Sar hoefde lange tijd alleen in actie te komen bij een ongelukkige kopbal van verdediger Rio Ferdinand, die bijna in zijn eigen doel verdween.
Het gebrek aan doeltreffendheid brak Manchester kort voor rust op, toen Chelsea uit het niets opeens langszij kwam. Een schot van Michael Essien belandde op de rug van Ferdinand, waarna Frank Lampard de bal simpel binnen kon tikken: 1-1. Van der Sar probeerde zich nog voor de bal te gooien, maar de oud-Ajacied gleed uit en kwam daardoor te laat.
Van der Sar was niet de enige die ruzie had met de grasmat in Moskou. Verschillende spelers gleden op de meest ongelukkige momenten onderuit, vooral in de tweede helft. Daarin nam Chelsea het initiatief en had Manchester enige tijd weinig meer in te brengen. Grote kansen bleven lange tijd uit, al was Didier Drogba met een schot op de paal dicht bij de winnende treffer.
De Ivoriaanse spits haalde het einde van de wedstrijd niet. Hij deelde aan het einde van de verlenging een tikje uit aan verdediger Nemanja Vidic. In de strafschoppenserie leek uitgerekend Ronaldo de schlemiel te worden. Hij miste lange tijd als enige. Aanvoerder John Terry liet echter na om Chelsea aan de zege te helpen, hij raakte de paal. Van der Sar kreeg daardoor alsnog de gelegenheid om uit te groeiten tot een van de hoofdrolspelers. Uiteindelijk werd het in de penaltyserie 6-5.
