Tien Tukkers verliezen ook return in Enschede

FC Twente straalde niet van het begin uit te geloven in het wonder van Enschede. Van een alles-of-niets offensief was geen sprake, hooguit van een klein overwicht. Het viel te begrijpen. De laatste keer dat een club in Europa een achterstand van vier treffers wegwerkte was in het seizoen 1987-1988.

De thuisclub leek slechts op zoek naar een kleine overwinning, om het internationale seizoen aardig af te sluiten. Van een jacht op een stunt was geen sprake. Spelers als Peter Wisgerhof en Nacer Chadli zaten op de bank. In de strijd om de titel wacht FC Twente zondag bij De Graafschap al weer een belangrijke wedstrijd.

Toch was het niet zo dat trainer Michel Preud'homme zijn tweede keus de Veste had ingestuurd. Theo Janssen en Bryan Ruiz waren bijvoorbeeld wel van de partij. Dat doelman Nikolai Michailov en Luuk de Jong ontbraken had te maken met blessures. Roberto Rosales was geschorst.

Gesteund door een toch wel enthousiast publiek in een vol stadion slaagde FC Twente er in de eerste helft in twee kansen uit te spelen. Na 32 minuten werd de eerste benut. Emir Bajrami rondde af, na een fraaie opgezette aanval van Janssen en Ruiz. Kort voor rust kwam Marc Janko een paar centimeters te kort om in te tikken na een voorzet van Bajrami.

De Spanjaarden waren in die fase al bezig met vertragende acties. Ze waren er slechts op uit de schade zo beperkt mogelijk te houden. In de eerste fase was voor Villarreal alleen Mario Gaspar een keer dreigend. Zijn schot ging net naast.

Een voorsprong van 1-0 halverwege was ook niet genoeg om er na de hervatting nog iets moois van te maken. Na iets minder dan een uur kwam Villarreal op gelijke hoogte, door een benutte strafschop van Giuseppe Rossi. De spits mocht aanleggen na een overtreding van Dwight Tiendalli op Wakaso Mubarak. De Twentse verdediger kreeg er nog de rode kaart voor ook.

Kort voor tijd benutte ook Marco Ruben nog een strafschop voor Villarreal, 2-1. Vervolgens knalde Cani ook de 3-1 nog in de touwen.