Brandts kampioen dankzij gebaren en tekeningen

"De eerste dagen waren een cultuurschok. Structuur is een woord dat in Afrika niet bestaat", vertelt Brandt in Voetbal International over het begin. "Vijf verschillende type ballen op de eerste training. Je gelooft het niet? Ik kan er nu om lachen, maar op zo'n moment sta je toch even vreemd te kijken. Iedere speler had een ander shirt aan. De spelersbus kwam standaard een halfuur te laat."

In Rwanda wordt veel gevraagd van het improvisatievermogen van de voormalig trainer van onder meer NAC. "Ik kan spelers geen dvd'tje meegeven. Informatie overbrengen vergt geduld", legt Brandts uit. "In de kleedkamer hangt geen bord waarop ik spelsituaties kan uitbeelden. Met gebaren en tekeningen op papier probeer ik tactische aanwijzingen mee te geven. Het is plaatje, praatje, daadje."

Inmiddels is Brandts gewend aan de andere omgeving en voelt hij zich op zijn gemak. "Huidskleur is hier ook geen thema. "Als ik de dag overdenk vraag ik me soms serieus af of de persoon tegen wie ik heb staan praten nu blank of zwart was. Ik ben zo gewend geraakt dat ik soms niet eens door heb dat ik zelf blank ben. Klinkt misschien gek, maar zo is het. Een teken dat ik me hier thuisvoel."