Benji vindt het plezier terug bij RKC
De jongensdroom bleek van korte duur. De 23-jarige aanvaller kreeg amper een kans en mocht enkel meedoen met de beloften. Tijdens de winterstop trok hij terug naar de club waar hij Nederland van zijn kwaliteiten overtuigde. Niet meteen een voor de hand liggende keuze, want RKC stond op dat moment laatste in de Eredivisie.
"Er zijn inderdaad niet veel voetballers die het risico nemen om naar een club te gaan die laatste staat. Maar ik wilde naar een ploeg waar ik kon rekenen op speelminuten, al ben je natuurlijk nooit zeker van een basisplaats. Bovendien stond de trainer achter mij en dat vertrouwen had ik nodig. Hij is ook degene die me naar Feyenoord haalde toen hij daar nog technisch directeur was. Ik heb vorig jaar een hele mooie tijd gehad in Waalwijk en ik had er een heel goed gevoel bij."
Kan je gemakkelijk vertrekken als jullie toch degraderen?
"Er zit inderdaad een clausule in mijn contract dat ik wegkan als we zakken, maar dat is ook normaal. Mijn managers hebben dat zo geregeld en bovendien heeft RKC dan veel minder inkomsten en zullen de duurdere spelers sowieso moeten vertrekken."
Had je nog andere opties?
"Er was interesse van enkele Belgische clubs, maar die was niet echt concreet. In Nederland hadden Roda JC, Utrecht, Vitesse en Heerenveen belangstelling en ook nog enkele clubs uit het verre buitenland, maar daar ben ik nog niet aan toe. Als je bij Feyenoord zit, heb je eigenlijk nooit een probleem om een nieuwe club te vinden. Ik wou gewoon echt naar RKC gaan."
In de toekomst zie je een buitenlands avontuur nog wel zitten?
"Zeker. Nu wou ik naar een club waar ik het verstand op nul kon zetten en weer vrij kon voetballen. Terug het plezier vinden in de sport. Bij Feyenoord heb ik het mentaal moeilijk gehad, en nog altijd eigenlijk. Ik had tot Feyenoord enkel de mooie kant van het voetbal gezien. Bij Sint-Truiden en RKC speelde ik bijna elke wedstrijd en nu heb ik ook de moeilijke kant van het voetbal meegemaakt. Mentaal terug sterk worden is mijn eerste doel."
Feyenoord
Wanneer kreeg je te horen dat je weg mocht bij Feyenoord?
"De dag voor de zomertransferperiode eindigde belde Erwin Koeman me om 22.30 uur om te zeggen dat ik mocht vertrekken. Op dat moment was dat echt een shock voor mij. Ik had een goede voorbereiding gespeeld, was zelfs topschutter, en het jaar voordien belde hij om te zeggen dat hij me heel graag bij Feyenoord wilde omdat ik perfect in het plaatje paste. Ik kon toen wel meteen naar enkele clubs, waaronder RKC, maar daar had ik geen zin in. Ik was bereid om te vechten voor mijn plekje in de ploeg. Ik wist dat ik helemaal niet zeker was van een basisplaats toen ik naar Feyenoord ging. Romeo Castelen is Nederlands international, dus het was logisch dat hij voor mij kwam. Mijn andere concurrent was Tim Vincken, een jongen uit de eigen jeugd, en die kreeg de voorkeur op mij. Ook al speelde ik goede wedstrijden bij de beloften, ik kreeg gewoon geen kans."
Heb je ooit een reden gekregen
waarom je niet meer bij de ploeg hoorde?
"Nee. In de voorbereiding had ik een goeie band met de trainer en toen het seizoen begon was dat gewoon weg, vraag me niet waarom. Aan de telefoon had hij me gezegd dat we op de club nog zouden spreken, maar dat gebeurde pas in november toen er een interview met mij op teletekst verscheen. Ik had zogezegd verteld dat ik het gehad had bij Feyenoord en dat ik weg wilde. Dat is een interview dat ik nooit gegeven heb, maar op dat moment wist ik dat het Feyenoordavontuur eigenlijk al voorbij was. Ik kreeg geen kans en ik besefte dat ik tijdens de winter waarschijnlijk zou vertrekken. Voor mij hoefde dat gesprek dan ook niet meer."
Had je contact met Philippe Léonard? Die zat in hetzelfde schuitje als jij.
"Ik kon wel bij hem terecht. Hij heeft veel meer ervaring dan ik en gaf me goeie raad. Ik was er mentaal echt kapot van, bij hem was dat wat minder. Hij heeft al een mooie carrière gehad en ik sta nog aan het begin van de mijne."
Zijn er eigenlijk wel goeie herinneringen aan je tijd bij Feyenoord?
"Toch wel. In de voorbereiding hebben we tegen Chelsea en Middlesbrough gespeeld, heel mooie wedstrijden. Ook het binnenbrengen in het stadion met de helikopter bij de voorstelling van de nieuwe spelers was een heel mooi moment. En natuurlijk de supporters. Het Legioen van Feyenoord is echt indrukwekkend."
Kom je sterker uit deze periode?
"Voorlopig nog niet, maar dat komt wel. Mijn vertrouwen komt langzaam maar zeker terug. De acties zijn er weer en ik ga vol in het duel. Het eindproduct - een doelpunt of assist - is er nog niet, maar dat komt wel met wat extra matchritme. Ik praat ook veel, met familie, met onze aanvoerder Patrick van Diemen en met mijn managers."
RKC
Wat voor trainer is je huidige coach Mark Wotte?
"Een heel strenge, maar rechtvaardige. Hij wil altijd overal zelf bij zijn, let heel erg op de details en zeker in een degradatiestrijd is dat belangrijk. Adrie Koster vorig jaar bij RKC was daarentegen een heel rustige mens, die zelden zijn stem verhief. Maar toen draaide de ploeg ook erg goed natuurlijk."
Redt RKC zich?
"Ik denk het wel. Tijdens de winterstop zijn er enkele nieuwe jongens gekomen en dat zijn ook echte versterkingen. Anthony Obodai, Erwin Lemmens en vooral Jan Vertonghen bewijzen dat ze een meerwaarde zijn voor deze kern. Zelf heb ik nog niet zoveel kunnen spelen omdat ik geblesseerd was, mijn knie zat vol bloed. Tijdens een operatie hebben ze die schoongespoeld en een week later stond ik weer op het veld. De vijftiende plaats is eigenlijk ons enige doel. Dan blijven we in de Eredivisie zonder dat we play-offs moeten spelen. Als we die vijftiende plek halen, dan zijn we op het einde van april al klaar met de competitie en krijgen we vrij. Die lange vakantie zou me heel goed uitkomen. Dan heb ik de tijd om me mentaal weer helemaal op te laden en met volle moed aan het nieuwe seizoen te beginnen."
Dit seizoen kan nog heel mooi eindigen. Jullie spelen binnenkort de halve finale van de beker tegen Ajax.
"Tegen Ajax winnen zal natuurlijk heel moeilijk zijn, al kan je tegen die grote ploegen altijd iets meer. Bovendien hebben wij niets te verliezen, als Ajax niet wint hebben ze gefaald. Wij kunnen vanuit de organisatie spelen en op de counter gebruikmaken van onze snelheid."
Als jullie doorgaan en AZ wint de andere halve finale, dan ben je zelfs zeker van Europees voetbal.
"Dat zou natuurlijk leuk zijn, maar stel je voor dat we de finale van de beker halen, Europees mogen spelen en toch degraderen ... . De competitie blijft de absolute prioriteit, de beker is er enkel om het seizoen nog wat kleur te geven. We moeten nog naar AZ, Heerenveen en PSV, Ajax komt nog op bezoek, het zullen elke keer finales worden."
Nederland
Bij RKC lopen er zes Belgen rond en in de hele Eredivisie zijn er een stuk of veertig. Waarom is Nederland zo aantrekkelijk voor Belgische voetballers?
"RKC is een ideale springplek voor jonge voetballers. Heel wat spelers gaan na RKC naar een grotere club. Kijk maar naar Maartens Martens (nu AZ) en Thomas Vermaelen (nu Ajax). In Nederland houden ze van jongens die durven voetballen en je krijgt sneller de kans om je te bewijzen. Al is België niet meer het land waar de jeugd geen kansen krijgt. In Genk breken bijvoorbeeld heel wat jonge jongens door. Blijkbaar hebben heel wat clubs door dat investeren in de jeugd toch loont en dat kan ik alleen maar aanmoedigen. Ik zie veel liever een ploeg met acht Belgen dan Beveren dat zijn ploeg helemaal importeerde, ook al spelen ze bij momenten prachtig voetbal."
Hoe verschilt de mentaliteit in Nederland met België?
"De Nederlanders zijn veel directer. Als je een slechte pass geeft of een actie mislukt, krijg je meteen de huid volgescholden. In het begin is het best moeilijk om daar mee om te gaan, maar na een tijdje ben je dat gewoon. Als ik nu zou teruggaan naar Sint-Truiden, zou ik waarschijnlijk hetzelfde doen. Ik vrees dat de jongens dat dan verkeerd gaan oppakken, terwijl het hier de normaalste zaak van de wereld is."
Je doet ook financieel een betere zaak?
"In Nederland betalen ze inderdaad beter dan in België. Als ik vergelijk wat ik verdiende bij Sint-Truiden en daarna bij Feyenoord, dat verschil was echt gigantisch. Maar dat is ook normaal. Bij STVV kwam ik als onbekende jongeling die nog niets bewezen had, terwijl Feyenoord een Nederlandse topclub is. Bij Sint-Truiden is mijn voetbalcarrière begonnen en daar zal ik ze dan ook altijd dankbaar voor zijn. Toen kon geld me absoluut niets schelen en wilde ik gewoon een kans als profvoetballer."
Heb je nog contact met mensen van Sint-Truiden?
"Ik hoor af en toe nog iets van mensen toen, vooral van materiaalman Benny Liebens. We zijn echte vrienden gebleven. Toen we met Feyenoord in Turkije zaten, was hij daar ook en heb ik hem een shirtje gegeven. Toen hij naar Madrid is gegaan heeft hij een gesigneerd truitje van David Beckham voor mij meegenomen. Hij was iemand waar ik bij STVV een heel goed contact mee had. Ik was toen 18 jaar en hij begeleidde me, hij zorgde dat ik met beide voetjes op de grond bleef. Ook Jacky Mathijssen speelde daarin een belangrijke rol. Hij was streng voor mij en eiste discipline. Nu ben ik hem daar heel dankbaar voor."
Toekomst
Ik neem aan dat je RKC niet als je eindstation ziet?
"Natuurlijk niet, zoals elke voetballer heb ik de ambitie om bij een topclub te voetballen. Ook naar de Rode Duivels gericht. Uitkomen voor mijn land blijft het ultieme doel. Het is niet omdat het nu wat minder gaat met de nationale ploeg, dat ik er niet meer voor wil voetballen."
Je hebt al dicht bij de nationale ploeg gestaan.
"Inderdaad. Tijdens de voorbereiding met Feyenoord heeft iemand mij gescout en omdat ik toen goed speelde zat ik in de voorselectie voor de wedstrijd tegen Armenië. Ik ben ervan overtuigd dat als ik voluit mijn kans had gekregen bij Feyenoord, ik nu ook heel dicht bij de kern zou zitten. Je ziet dat de jongeren een kans krijgen. Met Moussa Dembélé, Maarten Martens en Thomas Vermaelen speelde ik vorig jaar nog bij de beloften en ik vind het wel spijtig dat ik daar nog niet bijhoor. Zolang ik bij RKC speel reken ik ook niet echt op een selectie. De scouts gaan toch eerder naar de grotere clubs kijken. Al was ik wel verbaasd dat Emile Mpenza nog in de nationale ploeg zat toen hij in Qatar speelde, terwijl andere jongens heel goed bezig waren."
Heb je een droomclub of droomland?
"Niet echt. Vroeger had ik gezegd Barcelona of Real Madrid, nu ben ik daar realistischer in. Ik wil bij een mooie club spelen. Of dat nu in Nederland, België, Duitsland, Engeland of Spanje is maakt me eigenlijk niet uit. Tegen het einde van mijn carrière zie ik een avontuur in Qatar of Amerika ook wel zitten. Natuurlijk is dat dan grotendeels voor het geld, maar zeker die Amerikaanse cultuur spreekt me wel aan."
Genk
Je bent een Genkenaar en je woont er nu ook terug. Leef je mee met de club?
"Ik volg Genk op de voet. Het is heel tof dat de ploeg het zo goed doet. Je ziet dat ze met De Decker en Vrancken twee jongens van topniveau hebben die het hart van de ploeg vormen. Met Wouter heb ik nog samengespeeld bij Sint-Truiden. Toen was hij een controlerende middenvelder en nu kan hij alles. Eigenlijk kan je Genk wel beschouwen als mijn droomclub. Ik heb er in de jeugd gespeeld en ben er zelf weggegaan omdat ik niet genoeg speelde. Ze vonden me te klein en fysiek niet sterk genoeg. Het is dus niet zo dat ik wrok koester tegenover iemand binnen de club."
Krijgt de jeugd nu meer kansen bij Genk dan in jouw tijd?
"Zeker. Ik kan me niet herinneren dat er uit mijn lichting iemand is doorgebroken in de A-kern. Als je dat vergelijkt met nu ... op een paar jaar is een bijna een heel elftal doorgestroomd."
Privé
Je hebt een tijd in Rotterdam gewoond. Waarom ben je teruggekomen naar België?
"Ik en mijn vriendin konden er niet aarden. Rotterdam is een echte grootstad, tot heel laat op de avond heb je er veel lawaai en wij houden meer van de rust hier in Genk. Mijn vriendin vond er ook geen werk omdat ik voetballer ben. Ze vreesden dat ze al snel weer weg zou zijn. Daarom zijn we in Kalmthout gaan wonen en toen ik terugging naar Waalwijk zijn we weer naar Genk verhuisd. Dicht bij de familie en vrienden."
Wat wil je doe na je carrière?
"Ik zou graag in het voetbal blijven, maar niet als trainer of scout. Liefst wil ik met jonge jongens werken, privé of bij een club. Hun techniek bijschaven, echt heel de tijd met de bal bezigzijn. Hoofdtrainer zie ik mezelf nooit worden, zeker niet in eerste klasse. Daar ben ik veel te zenuwachtig voor."