Via arbitrage naar je droomclub?

Koevermans is naar eigen zeggen bij AZ op een dood spoor beland; door de komst van de Braziliaan Ari da Silva en de Italiaan Graziano Pelle dreigt Koevermans dit seizoen voornamelijk als breekijzer te moeten fungeren. Feyenoord toonde weliswaar al belangstelling voor de bonkige spits, maar kreeg van AZ te horen dat zij de concurrentie niet sterker wenst te maken. Biedt de arbitragecommissie uitkomst?

Door: Kees Meijer, advocaat

In het betaalde voetbal wordt met het oog op de seizoensgebonden competities gebruik gemaakt van arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd. Zo legt het transferreglement van de FIFA in beginsel een contract op van minimaal één jaar en maximaal vijf jaar. In tegenstelling tot andere bedrijfstakken kunnen in het betaalde voetbal meerdere malen arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd zich opvolgen. Dit is bij CAO geregeld. Een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd die een speler met zijn club is aangegaan eindigt in beginsel na het verstrijken van de termijn waarvoor zij is aangegaan. Wanneer een speler een contract tekent voor vier seizoenen zal zijn contract dus na afloop van het vierde seizoen aflopen. Een speler is dan vrij om van club te veranderen.



Een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd kan in tegenstelling tot een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd niet door een van de partijen worden opgezegd, tenzij de wederpartij daarin toestemt of een tussentijdse opzegging van tevoren schriftelijk is overeengekomen. Als er geen tussentijdse opzegging is overeengekomen is een speler dus afhankelijk van de grillen van de club. Immers, slechts met wederzijds goedvinden kan buiten de rechter om de arbeidsovereenkomst worden beëindigd. In het betaalde voetbal komt het er dus op neer dat een club pas zijn toestemming verleent als daarvoor een vergoeding (transfersom) wordt betaald. In feite koopt een speler daardoor als het ware de toestemming van de club om het contract tussentijds te beëindigen. In het geval van Wesley Sneijder wilde Ajax pas haar toestemming verlenen tot het voortijdig beëindigen van zijn contract als een transfersom van 27 miljoen euro werd betaald. In de praktijk betaalt Sneijder natuurlijk niet de transfersom, maar wordt deze opgehoest door zijn nieuwe club Real Madrid. 

Terug naar Danny Koevermans. AZ weigert haar topscoorder zomaar te laten vertrekken en houdt vooralsnog vast aan een transfersom van om en nabij de 7 miljoen euro. Betaalt zijn nieuwe club dit bedrag en betreft het bovendien een club die geen directe concurrent is van de Alkmaarders, dan is AZ wellicht bereid haar toestemming te verlenen voor het tussentijds beëindigen van de arbeidsovereenkomst. Aangezien Feyenoord een directe concurrent is van AZ en zij bovendien tot op heden niet de gevraagde transfersom wenst te betalen, kan Danny Koevermans zijn droomtransfer wel vergeten. Of toch niet? 

Er resteert Koevermans nog een mogelijkheid: de gang naar de arbitragecommissie van de KNVB. Een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd kan tussentijds namelijk ook nog worden beëindigd op verzoek van één der partijen door ontbinding door de rechter (lees: arbitragecommissie van de KNVB), en wel op grond van gewichtige redenen. Het verzoek tot ontbinding zal daarbij gegrond worden op het feit dat Koevermans zijn financiële en/of zijn sportieve positie kan verbeteren bij de club die hem wil hebben, in dit geval Feyenoord. Er bestaat echter een grote kans dat de arbitragecommissie het verzoek afwijst. Luis Suarez weet daar inmiddels alles van. Een voorbode daarvan betrof de zaak van de gebroeders De Boer.



Op 30 juli 1998 werd het ontbindingsverzoek van de gebroeders De Boer namelijk door de arbitragecommissie afgewezen. Uit die zaak kon worden afgeleid dat de arbitragecommissie erg veel waarde hecht aan afspraken die speler en club hebben gemaakt ten aanzien van de tussentijdse ontbinding van het contract. Frank en Ronald de Boer waren met Ajax in maart 1997 overeengekomen dat hun contract verlengd zou worden tot 2004. In de contracten van beide spelers was bovendien een bepaling opgenomen waarin zij zich verplicht hadden niet op een tussentijdse ontbinding aan te sturen voor 1 juli 2001. Zelfs niet wanneer een andere club tussentijds een hoger salaris zou bieden. Een jaar na deze contractverlenging toonde Barcelona echter interesse in de tweeling, waarna zij tegen Ajax een arbitragezaak aanspanden teneinde alsnog ontbinding van het contract te realiseren. Ajax weigerde immers haar medewerking te verlenen bij een overgang van beide spelers naar Barcelona.

In de ontbindingszaak van Luis Suarez herhaalde de arbitragecommissie nog maar weer eens dat uitgangspunt dient te zijn dat overeenkomsten worden nagekomen. Dat geldt des te meer nu de clubs steeds vaker door professionele bestuurders worden geleid en de spelers tijdens hun contractonderhandelingen steevast worden bijgestaan door professionele adviseurs. Enkel en alleen wanneer er zich zeer bijzondere omstandigheden voordoen kan een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd tussentijds worden ontbonden, al dan niet onder toekenning van een vergoeding.