Het succes van Don Leo

Door: Carlo Willemsen

Maar echt als voetbalkenner wordt hij lang niet altijd serieus genomen. En dat is vreemd, gezien zijn erelijst. Beenhakker was onder meer trainer van Real Zaragoza, het Nederlands Elftal, Real Madrid, Ajax, Feyenoord en de Mexicaanse clubs América en Chivas de Guadalajara. Met Feyenoord werd hij landskampioen, met Ajax zelfs tweemaal en met Real Madrid mocht hij zich drie keer de beste van de nationale competitie noemen. Een CV waar menig voetbaltrainer jaloers op zal zijn.

Overal waar Beenhakker werkt, is hij geliefd. Het is een man die snel vrienden maakt. Dat komt vooral door zijn eigenschap zich makkelijk aan te passen aan zijn omgeving. Don Leo weet altijd iedereen om zijn vingers te winden. Dat werd vooral duidelijk toen hij in mei 2007 interim-coach werd bij Feyenoord. Tussen 1998 en 2000 was hij ook al werkzaam bij de Rotterdamse topclub. Toen werd hij zelfs landskampioen. Bij het Legioen was hij immens populair. Totdat hij Feyenoord de rug toekeerde om als technisch directeur bij aartsrivaal Ajax aan de slag te gaan. Zijn tijdelijke aanstelling bij Feyenoord eerder dit jaar bracht gezien dat verleden behoorlijk wat tumult met zich mee. Op diverse supportersfora werd in niet mis te verstane wijze duidelijk gemaakt dat Beenhakker een verrader is die maar beter ver uit de buurt van de Kuip kan blijven.

Slechts één persconferentie had de geboren en getogen Rotterdammer nodig om de fans weer achter zich te krijgen. Vooral zijn sneer naar Louis van Gaal werd in de Kuip bijzonder gewaardeerd. ?Ik heb erover nagedacht, maar ik heb geen gedichtje geschreven?, refereerde hij aan het rijmpje dat Van Gaal ooit tijdens zijn rentree bij Ajax tot verbazing van alle aanwezigen in de Amsterdamse perskamer voordroeg.

Voetbalinzicht

Het kenmerkt de man. Leo Beenhakker weet zich overal uit te praten. En dat in alle talen. Maar wie denkt dat een vlotte babbel zijn enige kracht is, snijdt de plank volledig mis. Enig voetbalinzicht zal toch echt wel aanwezig zijn bij iemand die over de gehele wereld successen heeft geboekt. En op dat vlak wordt Beenhakker in Nederland nogal eens onderschat. De voormalig speler van Zwart Wit'28 is tactisch vrij goed onderlegd. Dat bewees hij onder meer als hoofdcoach van Feyenoord. Na vijf magere jaren kwam Don Leo. In één van zijn eerste wedstrijden won hij meteen van toenmalig wereldkampioen Juventus. En na een aantal gerichte aankopen, in samenwerking met technisch directeur Rob Baan, stond er opeens weer een kampioensploeg op het veld. Beenhakker formeerde een hecht elftal. En het waren niet dikwijls de goed uitgevoerde wissels van de coach, die dat seizoen menig wedstrijd deed kantelen. Vooral supersub Igor Korneev werd op de juiste momenten ingebracht om een achterstand op het laatste moment nog om te buigen in een voorsprong.

In het volgende seizoen mocht Feyenoord eindelijk weer in de Champions League uitkomen. Meteen haalde de club de tweede ronde. Ervaren rot Beenhakker weet precies hoe er in het internationale voetbal gespeeld moet worden en dus liet hij zijn ploeg in Europa anders voetballen dan in de Nederlandse competitie gebruikelijk was. Niet met buitenspelers, maar met een extra mannetje op het middenveld. Een aanpassing die goed uitpakte. Feyenoord won in een zinderende wedstrijd met 2-1 uit bij Lazio Roma en was zelfs dicht bij een plek in de kwartfinale.

Ook bij Ajax hebben ze mooie herinneringen aan Leo Beenhakker. Als technisch directeur verliep de samenwerking met coach Ronald Koeman uitstekend. Het was Beenhakker die Zlatan Ibrahimovic naar Amsterdam haalde. De topspits, nu spelend in het shirt van Inter Milan, zag in hem een mentor en een vaderfiguur. Nog steeds hebben de twee een warme band.



Jongensboek

Deze week kon er opnieuw een mooi hoofdstuk worden toegevoegd aan het jongensboek van Leo Beenhakker. Heel Polen staat sinds afgelopen zaterdag op zijn kop. Na een 2-0 overwinning op België, mag Polen voor het eerst in de historie gaan deelnemen aan een EK. Beenhakker krijgt volgend jaar de kans om te stunten op een groot eindtoernooi. Want dat is het enige dat in zijn glanzende carrière nog ontbreekt. Want hoe knap de kwalificatie met Trinidad en Tobago voor het WK 2006 ook was, op het toernooi zelf wist hij met al die huis- tuin- en keukenvoetballers geen wedstrijd te winnen, ondanks een knap gelijkspel tegen Zweden. Ook zijn deelname met Oranje op het WK in 1990 was allesbehalve een succes, de aanwezigheid van wereldspelers als Ruud Gullit en Marco van Basten ten spijt. Nederland won geen duel. Onenigheid in de selectie wordt tot op de dag van vandaag als belangrijkste oorzaak aangewezen voor de slechte prestaties. Verder kwalificeerde Don Leo zich met Saoedi-Arabië voor het WK in 1994, maar stapte vroegtijdig op om als clubcoach aan de slag te gaan.

Negativiteit

Feit blijft dat het vakmanschap van Beenhakker niet meer ter discussie mag staan. Wie van landen als Polen en Trinidad en Tobago zo?n georganiseerd voetbalelftal kan maken, krijgt terecht het stempel topcoach opgedrukt. Het is alleen jammer dat hij wel de kleinere voetbalnaties uit het slop wil trekken, maar zijn diensten niet meer ter beschikking stelt aan het Nederlandse voetbal. Onlangs gaf hij in een interview aan het helemaal gehad te hebben met zijn vaderland. De 65-jarige bondscoach hekelt de negativiteit ten aanzien van het Nederlands elftal en trainer Marco van Basten. Hij vindt dat we best iets trotser mogen zijn op de behaalde resultaten. Oranje verliest namelijk zelden en heeft zich inmiddels voor het EK gekwalificeerd. In elk ander land zou de vlag uitgaan, maar hier wordt pas feest gevierd als we met minstens vijf doelpunten verschil hebben gewonnen. Nederland is bovendien niet meer het Nederland waarin Beenhakker is opgegroeid. De man die zich altijd en overal heeft aangepast, stoort zich aan de vele buitenlanders die zich helemaal niets aantrekken van onze normen, waarden en cultuur. Hij voelt zich prettiger in het buitenland. Leo Beenhakker komt waarschijnlijk nooit meer terug. We hebben hem voorgoed weggejaagd uit ons kleine kikkerlandje en dat is een groot verlies voor de Nederlandse voetbalwereld.