Belgische beslissingen in sensationeel weekend

Frans Raaijmakers
BRUSSEL/LUIK

ZATERDAG ? De vele winnaars tijdens de bekerfinale

Een week geleden werd Stein Huysegems nog even op scherp gezet. De aanvaller van Racing Genk onderhoudt nog regelmatig contact met Jeroen Heubach, vriend en tevens verdediger van zijn oude werkgever FC Twente. Hij vertelde de Belg dat zijn ex-club alle vertrouwen had in een goede afloop wat betreft de bekerfinale. De Tukkers waren immers favoriet. Toch ging de cup naar sc Heerenveen, dat zich vanaf de stip ijzig koud toonde. "Ach strafschoppen, dat blijft een loterij. Maar wel jammer voor Twente", vond Huysegems.

Evenals FC Twente werd ook Racing Genk in de favorietenrol geduwd. Met één verschil; de Vlaamse ploeg liet zich niet verassen door KV Mechelen (2-0). Marvin Ogunjimi, vorig jaar nog te licht bevonden door RKC Waalwijk, was het goudhaantje. Hij produceerde beide treffers in een duel waarin het collectieve vechtvoetbal van Mechelen het aflegde tegen de individuele kwaliteiten van Genk.

De fusieclub gaat Europa in, maar volgens Huysegems verbloemt dat maar deels de ondermaatse prestaties in deze jaargang. "Dit maakt het seizoen niet helemaal goed. We zijn immers maar op de achtste plaats in de competitie geëindigd. Aan de andere kant, dit staat wel op je palmares. Een prijs is tastbaar. Dat is niet zo wanneer je derde of vierde wordt."

Gepeperde karakter

Ook Tom De Mul deelt op gepaste wijze mee in de feestvreugde. De oud-Ajacied herstelt momenteel van een liesblessure en miste daardoor de finale. Het betekent ook direct het einde van zijn verblijf in België, want na de revalidatie keert hij terug bij Sevilla. "Ja, een beetje gemende gevoelens heb ik wel. Ik was er graag bij geweest. Maar ik wist van tevoren dat ik niet ging spelen, dus zo'n slecht gevoel geeft 't nou ook weer niet. Het is immers wel een mooie afsluiting van het seizoen. Of het ook als mijn beker voelt? Ja, ik ben er maar een half jaar bij geweest en heb de finale gemist, toch voelt het ook als mijn cup. Ik scoorde toch drie keer in de halve finale."

Intussen stopt Mechelen-spits Bjorn Vleminckx zijn winnende collega's enkele biertjes toe. In het veld is de spits vooral berucht vanwege zijn gepeperde karakter, maar in de catacombe van het Koning Boudewijnstadion toont hij zich een waardig verliezer. "Bij ons is het altijd feest. We nemen geen beker mee naar huis, maar wel een fantastisch avontuur", blikt Vleminckx terug. Vragen over de vermeende belangstelling van NEC en Standard wuift hij weg. "We gaan nu feestvieren op de grote markt. En ik heb nog geen idee hoe ik thuis zal komen", countert hij. Zo lijkt iedereen zich vandaag een winnaar te voelen.

ZONDAG ? Kampioenswedstrijd is afschuwelijke gebeurtenis

Als oud-voetballer van Anderlecht was Jan Mulder opgetrommeld om de kampioenswedstrijd tegen Standard Luik van commentaar te voorzien voor de Belgische televisie. De voetbalanalyticus hield geen spaan heel van het duel en smeet met termen als 'een afschuwelijke gebeurtenis' en 'een ergerniswekkende avond'.



Daarmee doelde Mulder op het niveau dat Standard Luik en Anderlecht tentoonspreidde. De kampioenswedstrijd ? in België gebruikelijk bij een gelijk aantal punten en evenveel overwinningen ? had inderdaad meer weg van een potje worstelen. Combinaties waren net zo schaars als doelpunten. De spanning en de eruptie aan decibellen die het Luikse publiek de gehele match produceerde, maakte veel goed. En waar de heenwedstrijd in Brussel eindigde in een remise (1-1), bracht een omstreden en benutte strafschop van Witsel Standard Luik de tweede opeenvolgende landstitel.

Lyrisch in Luik

Het gevolg, een bestorming van het speelveld. De spelers verdwenen in de feestende menigte, terwijl de stadionspeaker de supporters naar de tribunes verwees. Tevergeefs, de fans overmeesterde de stewards, waarna het veld even later enkel nog bestond uit een rode massa. Op de achtergrond klonk de hymne van de Champions League, waarvoor de kampioen zich automatisch ook had gekwalificeerd. Lyrisch in Luik.

Intussen droop de Brusselse equipe als een graftak af. Gebroken en versuft. Alleen de verliezende coach gaf na afloop enig commentaar. "Of er meer in had gezeten? Ja en Nee. Het was een match op het scherpst van de snede. Als je over twee wedstrijden wint, dan ben je verdiend de beste. Het breekpunt is natuurlijk de strafschop, vlak voor rust. Daardoor verandert de gemoedstoestand en het beeld tijdens de pauze. Toen was het hopen dat de bal goed viel, wat niet gebeurde", concludeerde trainer Ariël Jacobs.

Mbark Boussoufa schuifelt niet veel later richting de spelersbus. Knock-out. Het zal waarschijnlijk nog dagen duren voordat er bij de Marokkaanse Nederlander weer wat kleur op de wangen komt. Het gelaat van Standard-aanvoerder Steven Defour straalt nou juist. Tussen zijn baardje is een forse glimlach te zien. "Wat een fantastische sfeer. We gingen tot het uiterste en de mentaliteit heeft vandaag het verschil gemaakt. Het zat goed in onze koppies. Of de strafschop terecht was? Ach, de scheids geeft em, dus is het er één," vond de aanvoerder.

De Mul: 'Intentie is me te bewijzen bij Sevilla'

Ondanks de bekerwinst is Stein Huysegems kritisch over het seizoen van zijn ploeg en zijn eigen bijdrage. Volgend seizoen moet het beter, vindt de Belg. "Het seizoen bestaat voor mij persoonlijk uit ups en downs. Ik wist ook wel dat dat ging gebeuren, omdat ik vorig seizoen weinig heb gespeeld. Komende jaargang wil ik er voor de volle honderd procent tegenaan."

Voor Tom De Mul eindigt met de bekerwinst het Belgische avontuur. Hij keert terug naar zijn werkgever Sevilla. Binnenkort gaat De Mul met de Spaanse topclub om de tafel. "Eerst ga ik in België revalideren van mijn liesblessure, waarmee het overigens steeds beter gaat. Daarna volgt een gesprek, maar in principe ga ik me volgend seizoen bij Sevilla bewijzen. Teminste, dat is mijn intentie."