Trainer Bogarde wil terug naar de basis

Fabian Bijman
AMSTERDAM

Bogarde (39) wist wat hij kon, maar vooral ook wat hij niet kon. Voetballen vanuit de basis, taakbewust en in dienst van het elftal. Dat alles ondersteund met een arbeidsethos van een voorbeeldprof bracht hem een carrière waar veel spelers een puntje aan kunnen zuigen. International van Nederland, speler van Ajax, AC Milan, FC Barcelona en Chelsea. Een cv dat voor zich spreekt.

"In 2004 ben ik gestopt. Op dat moment wilde ik even helemaal niets meer met voetballen te maken hebben. Zeker na de vervelende periode bij Chelsea. Het voelde bevrijdend. Ik heb een hoge discipline, ben ruim vijftien jaar prof geweest. Aan de top wordt veel van je gevraagd. Ik weet wat ik ervoor heb moeten doen en vóóral wat ik ervoor heb moeten laten. Ik wilde het voetbal laten voor wat het was. Even m?n hoofd vrijmaken."

Vergetelheid
Het verlaten van de voetbalwereld met stille trom knaagde aan Bogarde. In de vergetelheid geraakt bij Chelsea, waar hij verpieterde bij de reserves. Een onwaardig afscheid voor een voetballer met zijn staat van dienst. "Ik ben later dat jaar toch weer gaan trainen. Had de drang om mijn carrière goed af te sluiten. Er was interesse van verschillende clubs, maar daar zat niet de club die ik op dat moment wilde. Of ik te vroeg gestopt ben met voetballen? Ja, absoluut."

Zijn betrokkenheid bij de Suriprofs zette Bogarde eveneens aan het denken. De ploeg, louter bestaand uit profvoetballers van Surinaamse komaf, komt jaarlijks bijeen om een benefietduel te spelen tegen de kampioen van de Jupiler League. Ook Bogarde maakt deel uit van het gevolg. Eerst als speler, later als trainer. Zijn nieuwe rol binnen de ploeg zette de oud-speler aan het denken.

"Ik heb natuurlijk heel veel ervaring. Als lid van de technische staf train je die jonge jongens, praat je veel met ze. Eén van mijn eerste constateringen was dat er heel slecht verdedigd werd.? Het balletje begon langzaam te rollen, de trainer die in hem schuilde kwam naar boven. Het bleek een drang die hij niet kon weerstaan. Bogarde besloot eigenhandig een 'cursus verdedigen' op te zetten, waarmee hij langs Nederlandse voetbalclubs trok.

Onder meer VVV-Venlo en RKC Waalwijk maakten gebruik van de kennis van Bogarde. "Ik ben één van de beste verdedigers ter wereld geweest. Over het algemeen wordt er nu heel slecht verdedigd. Ik voelde me geroepen om er iets aan te doen. Toen ben ik gestart met het in elkaar zetten van trainingsmethodes om verdedigers hun vak beter te laten begrijpen." Het bleek de aanzet tot het volgen van trainerscursussen. Over enkele maanden rondt Bogarde zijn opleiding tot Coach Betaald Voetbal af.

Trainerscarrière
"Ik wil weer op dat veld staan", klinkt het stellig. "Het voetbal ruiken en proeven. Ik wil spelers helpen bij hun ontwikkeling. Niet alleen op technisch gebied, maar ook op mentaal gebied. Ik wil hen over een punt heen helpen. Ik heb zelf ook in zo'n situatie gezeten. Het is makkelijker praten als je het hebt meegemaakt. Ik wil mijn bagage gebruiken om spelers te helpen. Niet alleen nu, maar ook voor hun toekomst bij een andere club."

Als speler maakte hij kennis met de absolute top van de trainerswereld. Uiteraard bewaart hij aan Louis van Gaal de beste herinneringen. Onder leiding van de Amsterdammer greep hij met Ajax in 1995 de Champions League-titel. "Ik heb van iedere trainer die ik heb gehad iets geleerd. Henk van Stee, Han Berger, Guus Hiddink, Dick Advocaat en Van Gaal. Allemaal hebben ze hun kwaliteiten. Van de één neem je alleen wat meer mee dan van de ander."

Mentaliteit, doorzettingsvermogen en de drang om te presteren. Het zijn de ijkpunten van de mens, de voetballer en de trainer Bogarde. Net 21 jaar oud was hij toen hij bij Sparta de kans kreeg zijn kunsten op het hoogste niveau te vertonen. Slechts een reiskostenvergoeding van ? toen nog ? 200 gulden kon de verdediger tegemoet zien voor het feit dat hij bij Sparta speelde. Malen deed hij er niet om. In tegendeel. Ooit een knaap die opgroeide op de straten van Rotterdam, toen een jonge vent die koste wat kost de top wilde halen.

Door de jaren heen is er veel veranderd ziet ook Bogarde. Jonge spelers tekenen nog voor hun twintigste verjaardag grote contracten. Voetballertjes worden al op piepjonge leeftijd opgenomen in de voetbalscholen van profclubs. Het contrast met zijn tijd is enorm. Maar wat levert deze manier van werken nu eigenlijk op? "Weinig, veel te weinig", vindt Bogarde, die wel een reden ziet voor de achteruitgang van de kwaliteit van het spelletje.

Drive
"Ik mis de absolute drive om te slagen bij spelers. Dat kan aan het voetbal van nu liggen, maar ik constateer dat het kwalitatief minder is geworden. Niet alleen in Nederland, maar ook in andere landen. Als voetballer moet je je elke dag bewijzen wil je de top halen. Ik weet wat er gevraagd wordt om deze te bereiken. Ik heb kei- en keihard moeten vechten om er te komen. Het vuur dat in mij als speler brandde, wil ik ook bij de voetballers van nu ontsteken."

"Het is doodzonde dat er tegenwoordig, met de uitgebreide aanpak van clubs, nog altijd talenten verloren gaan. Het is voor mij als trainer de taak om die talenten verder te helpen. Maar dat kan ik niet alleen. Het begint bij een voetballer zelf. Wil je of wil je niet? Die vraag moeten spelers zich stellen. Je moet altijd beginnen bij de basis. De basis is mentaliteit, karakter, vechtlust."


"Het vuur dat in mij als speler brandde, wil ik ook bij de voetballers van nu ontsteken." (Foto: ProShots)

Met nog slechts enkele maanden voor de boeg aleer hij het trainerspapiertje in ontvangst mag nemen staat de komende tijd voor Bogarde in het teken van stagelopen. Daarvoor klopte hij aan bij zijn oud-werkgevers. Dat de verdediger er nog altijd goed op staat blijkt wel uit de respons. "Met AC Milan en Chelsea ben ik rond en met FC Barcelona praat ik nog over een mogelijk verblijf als trainer. Ik vind het interessant om daar nu vanuit het perspectief van een trainer in de keuken te kijken."

Ambities
Een plan heeft Bogarde nog niet getrokken. Zijn eerste stappen in de trainerswereld kunnen in alle richtingen gezet worden. De absolute top, of wellicht de Topklasse. Bogarde gaat de uitdaging graag aan. "Ik ben niet bang om te falen. Ik kan alleen maar leren, elke dag weer. Ik heb geen lijn uitgestippeld. Ik zie wel wat er op me afkomt. Een club of een rol moet bij je passen. Ik wil gewoon weer lekker op het veld staan, mijn ervaringen delen en prestaties leveren; dat is het doel. Ik ambieer het allerhoogste, wat het beginpunt is weet ik niet."

"Sommige jongens hebben het geluk om direct op het allerhoogste niveau in te stromen. Ik heb er vertrouwen in dat ik dat ook kan, maar je moet wel de kans krijgen. De komende maanden gaan druk en belangrijk worden. Maar ik weet wat mijn doel is. De hele dag op het veld staan, heerlijk. Ik ben een voetbaldier, ja. Ik merk dat ik nu als trainer dezelfde drive heb die ik had als speler."

"Je hebt met mensen te maken en mensen zijn geen machines. Het belangrijkste is dat je gewoon je ding doet. Ik ben als trainer dezelfde Winston die ik als speler was. Ik ben hard, maar fair en hamer op discipline. Binnen en buiten het veld. Boven alles wil ik vooral duidelijk zijn naar mijn spelers", zegt Bogarde.

"Soms verbaas ik me wel", gaat de oud-verdediger verder. "Dan zie ik een trainer rustig, achterover in zijn stoel op de bank zitten. Dat zou ik dus niet kunnen. Ik ga helemaal op in een wedstrijd. Wil iets uitstralen naar mijn spelers, iets overbrengen op de groep. Ik wil dat spelers hun leven geven voor een bal, voor het team. Daar ga ik als trainer ook in mee."

Gesloten boek
Het verleden is een gesloten boek voor Bogarde. De voetballer bestaat niet meer, de trainer is geboren. "In de media is door de jaren heen een verkeerd beeld ontstaan. Iedereen leest het nieuws en loopt er vanzelf achteraan. De media hebben macht, weet je. De pers zoekt sensatie, dat hoort bij het voetbal. Je hebt nu eenmaal positieve en negatieve kanten. Die heb je in het leven ook."

"Ik denk graag positief. Wil van het negatieve iets positiefs maken. Dat sterkt je als mens, als persoon. Ik blijf altijd rustig, raak niet snel in paniek. Ik denk in oplossingen, niet in problemen. Ik wil niemand beïnvloeden, maar de mensen die met mij gewerkt hebben zijn allemaal positief over mij. Dat geeft me een goed gevoel voor de toekomst."