Van Gessel: "Buitenland heeft ons leven verrijkt"
Competities als de Australische A-League, de J-League in Japan en zelfs de Chinese Super League tellen tegenwoordig verschillende voetballers van Hollandse afkomst. VoetbalPrimeur zocht contact met spelers die tegenwoordig hun boterham buiten de Nederlandse landsgrenzen verdienen. Dit keer sprak VoetbalPrimeur met Sander van Gessel die momenteel speelt voor het Japanse JEF United.
Edwin Radstaat
AMSTERDAM
Van Gessel (35) liet in 2010 de Nederlandse competitie achter zich en ging het avontuur aan in Canada om daar te gaan spelen voor FC Edmonton. De club zou pas maanden na zijn komst starten met het spelen van competitiewedstrijden. De verdediger/middenvelder stapte echter ruim voor de start van het seizoen over naar het Japanse JEF United, de club van het Nederlandse trainersduo Dwight Lodeweges en Hans Schrijver. De voetballer kwam in zijn loopbaan in Nederland uit voor FC Groningen, sc Heerenveen, NAC Breda en Sparta Rotterdam.
Avontuur in Canada
In 2008 maakte de routinier de overstap van NAC Breda naar Sparta Rotterdam. Van Gessel leek zijn loopbaan af te moeten sluiten op de Nederlandse velden totdat er een aanbieding kwam vanuit Canada. ?Ik heb altijd de wens gehad om nog eens in het buitenland te voetballen en te ervaren hoe het is om een tijdje in een ander land te wonen. Nadat ik in het voorjaar van 2010, ik speelde toen bij Sparta, sprak met Lodeweges en Schrijver over de plannen bij FC Edmonton werd ik al snel enthousiast. Ondanks het feit dat het een nieuw op te zetten club was in een land waar het voetbal veel minder populair is dan in Nederland spraken de plannen me erg aan. Ik zou niet alleen voetballen in de North American Soccer League, maar ook een rol krijgen als trainer binnen de soccer academy. Doordat mijn tweede seizoen bij Sparta voor zowel mezelf als het team verre van succesvol verliep kwam deze mogelijkheid op het juiste moment.?
Onvoorstelbare ervaring in buitenland
Competitiewedstrijden speelde Van Gessel niet voor zijn Canadese werkgever. De ervaring had hij samen met zijn gezin echter voor geen goud willen missen. ?Ik kijk met heel veel plezier terug op onze tijd in Canada. Natuurlijk was het wennen in het begin, met name ook voor mijn vrouw om haar draai te vinden daar. Het gegeven dat Paul Matthijs en Rein Baart daar ook speelden en hun gezinnen gedurende bepaalde periodes overkwamen maakte het wel wat makkelijker. Met het team hadden we een soort van voorbereidingsseizoen omdat de competitie voor ons pas maanden later zou starten. We speelden in die periode wel tegen aansprekende tegenstanders zoals Portsmouth en het Chileense Colo-Colo. Doordat we behoorlijke resultaten behaalden was iedereen in en om de club erg enthousiast. Je zag de spelers en het team in korte tijd echt een positieve ontwikkeling doormaken en dat was vooral te danken aan de trainers en hun manier van werken. Daarbij vind ik dat onze tijd in het buitenland ons leven echt verrijkt heeft. Ook al zijn we maar zeven maanden in Canada geweest en zal het zeer waarschijnlijk bij één jaar in Japan blijven, we hebben in die tijd zoveel meegemaakt, gedaan en gezien. Dat is een onvoorstelbare ervaring. Ik ben ook ontzettend trots op mijn vrouw en op onze kinderen dat ze het zo fantastisch doen ver weg van huis en van familie en vrienden.?
Overstap van Canada naar Japan
In 2011 stapten Lodeweges en Schrijver over van FC Edmonton naar het Japanse JEF United. Even later volgde de oud-speler van onder meer NAC Breda en FC Groningen de oefenmeesters naar het land van de rijzende zon. ?Op het moment dat ik tijdens de winterstop met mijn gezin terugkeerde naar Nederland werd ik benaderd door Lodeweges. Hij vroeg mij of ik mogelijk interesse had om aan de slag te gaan bij JEF United in Japan. De competitie met FC Edmonton moest nog starten, maar sportieve en financiële redenen brachten mij ertoe om te bekijken of ik daar mijn loopbaan kon vervolgen. Voor mij was het ook belangrijk dat mijn gezin het zag zitten om te verhuizen naar de andere kant van de wereld, naar een land met een hele andere cultuur. Mijn vrouw Linda was destijds ook zwanger van ons tweede kindje en ik wilde vooral weten wat daar de gevolgen voor zouden zijn. Het was de bedoeling dat ze in Canada zou bevallen.?
Aardbeving en tsunami
Van Gessel verbleef in 2011 in Japan in de periode dat de wereld werd opgeschrikt door de verschrikkelijke beelden van de natuurrampen uit het Aziatische land. ?De aardbeving en de daaropvolgende tsunami op 11 maart hebben ongelofelijk veel indruk op ons gemaakt. Ik was gelukkig net thuis bij mijn gezin toen de aardbeving begon. Ons appartement op de tiende verdieping begon te trillen en niet veel later ging het hele gebouw heen en weer. Het is moeilijk te beschrijven wat er op dat moment door je heengaat. We probeerden rustig te blijven en dan zeker ook voor onze zoon Lars die toen drie jaar oud was. Dit viel echter niet mee want het leek wel uren te duren voordat het weer rustig werd. Later zijn we naar een open plek gelopen en constateerden wij dat er van paniek bij de Japanners weinig te merken was. Niet veel later was er wederom een zware beving en zagen we de flatgebouwen letterlijk heen en weer gaan. We wisten dat hier regelmatig aardbevingen voor zouden komen, maar dat de eerste die we voelden direct de zwaarste was in Japan sinds 130 jaar blijft heel onwerkelijk. Pas later in de avond zagen we de beelden van de alles verwoestende tsunami in andere delen van Japan. Hier in de omgeving van Tokyo was de materiele schade aanzienlijk, maar vergeleken met andere getroffen gebieden stelde dat niet veel voor.?
Twijfelen aan terugkeer Japan
Na de natuurrampen in het Aziatische land moest de familie Van Gessel beslissen of men al dan niet terug zou keren naar het getroffen land. ?Het belangrijkste was uiteraard de veiligheid voor mijn gezin. Doordat er na de aardbeving ontzettend veel naschokken plaatsvonden en er ook grote problemen bij de kerncentrale in Fukushima ontstonden hebben we ons zeker afgevraagd of we wel terug moesten gaan. Na de aardbeving zijn we geweldig opgevangen door de mensen van de club. De informatie die we vervolgens kregen van de actuele situatie deed ons besluiten om ons verblijf in Japan een tweede kans te geven. Na intensief contact met onder meer Lodeweges en assistent-trainer Hans Schrijver keerde ik in eerste instantie zonder mijn gezin terug naar japan.?
J-League 2 en de gemiste promotie
JEF United leek kansrijk om een ticket te bemachtigen voor de hoogste afdeling van het Japanse voetbal. Het ging echter mis en het bestuur nam afscheid van het Nederlandse trainersduo, dit terwijl op dat moment promotie nog wel mogelijk leek. "Ik kijk met een dubbel gevoel terug op dit seizoen. We begonnen sterk maar halverwege de competitie ging het minder en presteerden we wisselvallig. Dit resulteerde in het ontslag van Lodeweges en Schrijver. We waren toen nog wel volop in de race voor promotie naar de hoogste afdeling. Ik begreep het ontslag van de trainers dan ook niet en had dit ook niet verwacht. Zelf heb ik ook goede en minder goede periodes gekend. In het begin was het lastig om te communiceren en was het wennen aan hoe er hier gespeeld werd. Later tijdens de hete en vochtige zomer was het vooral fysiek erg zwaar. Er moesten ook nog eens veel wedstrijden ingehaald worden doordat de competitie natuurlijk enkele weken stil had gelegen. Met twintig clubs in de competitie zijn dat nogal veel duels die zorgen voor een volle kalender."
Beleefd en dienstbaar
Het verblijf in Japan heeft grote indruk gemaakt op Van Gessel. Hij moest wel moest wennen aan de taal en de omstandigheden in een land dat totaal anders is dan Nederland. "In het algemeen is alles hier in Japan ontzettend goed geregeld en zijn de mensen heel beleefd en dienstbaar. Daarnaast merk je haast niets van criminaliteit waardoor we ons nooit onveilig hebben gevoeld, met uitzondering natuurlijk van de gebeurtenissen tijdens de natuurramp. Verder is het klimaat hier wel heel anders, aan de ene kant is dat positief vanwege het mooie voor- en najaar, maar gedurende de maanden juli en augustus en een deel van september was het voor ons, met twee kindjes, overdag buiten soms bijna niet te doen. Het lastigste vind ik dat je met de meeste Japanners heel moeilijk kunt communiceren. Er zijn er niet veel die goed Engels spreken en om zelf Japans te leren heb je heel veel doorzettingsvermogen en tijd nodig. Gelukkig klikte het vanaf het begin ontzettend goed met de drie andere buitenlanders bij de club en hun gezinnen. Na verloop van tijd hebben we met veel ploeggenoten ook steeds meer contact gekregen en dat is toch ook wel erg leuk."
Niveau valt mee in J-League 2
Fysiek en opportunistisch, op deze wijze omschrijft Van Gessel de manier van spelen op het tweede niveau in Japan. De fans blijken gezien de grote toeschouwersaantallen het vertoonde spel zeker te waarderen. "Het voetbal in Japan leeft enorm en de fans blijven hun club tot het laatste fluitsignaal hartstochtelijk aanmoedigen, zowel in J-League 1 als in J-2. Ik heb me ook verbaasd over het aantal supporters dat meegaat naar uitwedstrijden. Dit ondanks dat er verre reizen tussen zitten. Net als eigenlijk overal in het dagelijks leven is bij de club ook alles tot in de puntjes geregeld en zijn de faciliteiten bij JEF United heel goed te noemen. Het stadion is ook erg mooi en biedt plaats aan ongeveer 20.000 mensen. Het niveau is me ook erg meegevallen. Gemiddeld genomen zijn de spelers individueel hier fysiek sterk en technisch behoorlijk goed, tactisch soms misschien wat minder. Er is wel een verschil tussen de manier van spelen in J-League 1 en J-League-2. In J-2 is het over het algemeen wat fysieker en opportunistischer, al zijn er ook zeker ploegen die verzorgd proberen te spelen en die veelal proberen op te bouwen van achteruit. Dit seizoen zijn we geëindigd op de zesde plaats in de competitie en komen we nog uit in de Emperors Cup, toevallig tegen Shimizu S-Pulse, de club waar Calvin Jong-A-Pin nu speelt."
Debuteren in shirt van FC Groningen
Op 14 april 1996 maakte Van Gessel zijn officiële debuut in het betaalde voetbal voor FC Groningen. De verdediger cq middenvelder kan zich deze gebeurtenis nog goed herinneren. "Aan mijn debuut in het betaalde voetbal bewaar ik, ondanks de nederlaag tegen De Graafschap, goede herinneringen. Ik viel destijds in voor Dean Gorré en voelde me echt een broekie tussen al die namen. Ik vond mijn debuut in de basis specialer. We speelden toen uit tegen Fortuna Sittard en wonnen daar met 2-0. Zelf speelde ik ook een lekkere wedstrijd en dat gaf me uiteraard veel vertrouwen. Bij FC Groningen voelde ik me sowieso ontzettend op mijn gemak. Ik heb er een paar geweldige jaren in de B- en A-jeugd gehad. Alleen met de stap naar de senioren had ik wel moeite. Ik denk dat ik wel kan stellen dat de degradatie destijds de weg heeft vrij gemaakt voor een behoorlijk aantal jonge spelers, waaronder ikzelf. De jeugd kreeg, min of meer noodgedwongen, echt de kans onder Jan van Dijk in de eerste divisie."
NAC en FC Groningen
Voor de ervaren speler is het overduidelijk waar hij zijn mooiste periodes als voetballer beleefde. "Ik kijk met het meeste plezier terug op mijn tijd bij FC Groningen en NAC Breda. Bij deze clubs heb ik hoogte- en dieptepunten beleefd, maar de sfeer heb ik daar over het geheel als ontzettend prettig ervaren. Hiermee wil ik de andere clubs waar ik in Nederland gespeeld heb niet tekort doen omdat dit stuk voor stuk ook prachtige clubs zijn. Alleen het gevoel met FC Groningen en NAC was er iets meer dan bij de andere clubs, maar dat komt misschien ook doordat ik bij de eerste twee genoemde verenigingen langer heb gespeeld."
Toekomstplannen
Het is vooralsnog de vraag of we komend seizoen Van Gessel nog als actief speler op de velden zullen zien. Hij wenst momenteel nog niets uit te sluiten, maar heeft volop vertrouwen in de toekomst. "Op dit moment weet ik nog niet wat ik na dit seizoen wil gaan doen. Ik wil de komende weken bekijken welke mogelijkheden er zijn, hoe ik me voel en wat ik zou willen. In principe zal ik met mijn gezin terugkeren naar Breda, maar een langer verblijf in het buitenland sluit ik nog niet uit. Ik zou in Nederland, met het oog op de toekomst, sowieso graag de trainerscursus TC-II willen gaan volgen als vervolg op TC-III. Zoals ik er nu tegenaan kijk zou ik graag actief willen blijven in het voetbal en wil ik dus in ieder geval graag TC II gaan volgen. Ik hoop er op die manier ook achter te komen in hoeverre het trainerschap me trekt. Over mijn eerste ervaringen ben ik ieder geval erg enthousiast. Ook andere functies binnen het voetbal hebben mijn interesse en daarbij hoop ik ook actief te blijven als bestuurslid van de VVCS. Uiteraard blijft het afwachten wat de toekomst wat dat betreft gaat brengen, maar ik ben ervan overtuigd dat ik daarin mijn weg wel zal gaan vinden."