Koeman over Robben: "Verandert je voetballeven"
De gelijkenissen tussen de gebeurtenissen van Koeman en Robben zijn groot. De huidige trainer van Feyenoord ervoer de druk van het winnen met FC Barcelona en werd in die tijd flink bekritiseerd. Robben stond met Bayern München voor de derde keer in vier jaar in de Champions League-finale en was eveneens mikpunt van spot door zijn eerdere gemiste kansen.
In 1992 zorgde Koeman met een harde vrije trap voor de 1-0 tegen Sampdoria en de bevrijding voor de Catalanen. Robben was zaterdag de gevierde man, nadat hij een minuut voor tijd de 2-1 tegen Borussia Dortmund scoorde. "Zoiets verandert je voetballeven", zegt Koeman in het Algemeen Dagblad. "Ik moest er zaterdagavond eerlijk gezegd niet meteen aan denken. Ik genoot gewoon van Robben. Later kwam mijn eigen herinnering. Maar wat doet die er nog toe?"
Voor Barcelona was het de eerste keer dat het belangrijkste toernooi gewonnen werd. "Een paar jaar daarvoor had Barça in Sevilla de finale verloren van Steaua Boekarest", verhaalt Koeman. "Dat deed de club nog steeds pijn. Er moest gewonnen worden en het viel nog niet mee tegen het Sampdoria van toen. Als je dan scoort dan voel je zo veel loskomen bij je club. Dat is wel mooi om mee te maken."
Persoonlijke eer
Maar ook op persoonlijk vlak behaalde Koeman veel eer met die winnende treffer. "Ik werd in die periode zwaar bekritiseerd als international", blikt de oud-verdediger terug. "Ik was te langzaam enzo, al dat gezeur aan je hoofd. Je probeert je daar als profvoetballer voor af te sluiten, maar het irriteert toch. En dan beleef je zo'n avond. Ineens was de kritiek weg, ik was de grote meneer van die finale. En eigenlijk is dat meteen, zeg ik nu, ook weer hartstikke raar. Het tekent het opportunisme in het voetbal."
"Hoezo critici de mond snoeren? Wat zegt een goed genomen vrije trap over een gebrek aan snelheid?", vraagt Koeman zich af. "Helemaal niets dus. En toch werkt het zo. Het hielp me wel. Ik hoop voor Robben dat het hem ook helpt. Hij heeft het gedaan, ze blijven hem eeuwig dankbaar in München. Laat het opportunistisch zijn, maar ik geniet er wel van. Deze momenten bepalen je verdere leven als voetballer, daar moet je een keer geluk mee hebben. Arjen had dat geluk dus, op Wembley, net als ik. Grappig wel, nu ik erover nadenk."